تأسیس جایزه نوبل ادبی جهان اسلام چقدر ضرورت دارد؟/7
عمرانی: کشورهای منطقه با ایران همسو نیستند/فکر تأسیس جایزه ایده خوبی است
غلامحسین عمرانی معتقد است که تأسیس جایزهای مانند نوبل در جهان اسلام ایده خوبی است اما کشورهای منطقه به این دلیل که با سیاستهای ایران در سطح بینالمللی همسو نیستند از چنین جوایزی استقبال نمیکنند.
شاعر شعر «با نوای کاروان بار بندیم همرهان» ادامه داد: تأسیس جایزهای مانند نوبل در جهان اسلام بر عهده مسوولان و سیاستگذاران فرهنگی است و نویسنده و شاعر صرفاً میتواند در این زمینه نظر خود را رسانهای کند. در واقع در تأسیس جایزهای مانند نوبل در جهان اسلام، نویسنده و شاعر نمیتواند کاری انجام دهد.
وی اضافه کرد: تأسیس جایزهای مانند نوبل در جهان اسلام فکر و ایده خوبی است اما از یاد نبریم که کشورهای عربی و همسایهمان در منطقه از آنجا که سیاستهای همسو و همجهت با ما ندارند در پوشش چنین جشنواره و جایزهای اهمال خواهند کرد. اگر بحث ایدئولوژیک را هم کنار بگذاریم آنها به آن دلیل که فرهنگ همواره با سیاست ارتباط مستقیم دارد، برای چنین جایزهای اقدامی مثبتی نخواهند کرد.
شاعر مجموعه شعر «خیابان غزل» توضیح داد: کشورهای منطقه نه تنها در بحثهای سیاسی که در مباحث انسانی و جهانی نیز با ایران همسو نیستند و به همین دلیل در تأسیس چنین جایزهای با ایران همکاری و همیاری نمیکنند، این در حالی است که از زمان سامانیان ایران نسبت به کشورهای مختلف مسلمان پیشرو بود و این پیشرو بودن در عرصه ادبیات و هنر و فرهنگ اسلامی به وضوح قابل بررسی است. در تأسیس جایزهای مانند نوبل جهان اسلام باید دید که پیش از هر چیز دیگر،چه کسانی میخواهند چنین جایزهای را تأسیس کنند. این موضوع از اینکه چه کسانی در این جایزه بزرگ تجلیل خواهند شد اهمیت بیشتری دارد.
عمرانی متولد 1332 فیروزکوه و دارای دکترای تصوف و عرفان اسلامی است. «بارانهای موسمی» (مجموعه شعر نیمایی 1358 با مقدمه سیدعلی صالحی)، «جگن در باتلاق»(1360)، «غزل خاک خاطره» (1369)، «دلتنگیهای غروب» (شعرهای نیمایی و غزل1371)؛ «گزیده ادبیات معاصر16» (نیستان 1372)، «حرف دلم شبیه غزلهای حافظ است» (1388)، «صلت کدام قصیدهای ای غزل» (1388)، «هرگز نمیر مادر»، «روایت ققنوس» (1390) و «خیابان غزل» (1392) از کتابهای اوست.
پیشینه این سوژه در خبرگزاری کتاب:
گفتوگوی کامران شرفشاهی، علیرضا قزوه، محمود اکرامیفر و یادداشتهای حسین اسرافیلی و رضا اسماعیلی را در این باره بخوانید.
نظر شما