اکرامی‌فر در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: این جایزه باید تعریفی جدید داشته باشد و اگر نخواهیم بگوییم هم سنگ نوبل به میدان بیاید دست‌کم با نوبل ادبیات متفاوت باشد و برای مطرح کردن شاعران و نویسندگان نخبه جهان اسلام فضای تازه‌ای را مهیا کند.
وی افزود: به گمانم جای خالی طرح و تأسیس چنین جایزه‌ای در ایران محسوس است و مشکل دیگر این است که ما همیشه در زمینه تولید و تألیف جایزه‌ای در خور و شایسته نویسندگان و شاعرانمان نداریم بلکه ما بیشتر به مصرف ادبی می‌اندیشیم نه تولید ادبیات خلاقانه. بیشتر به دنبال این هستیم که چه کسی شعر خوبی می‌گوید و کدام نویسنده در خارج از مرزهایمان داستان درخشان می‌نویسد.
این شاعر ادامه داد: ما معمولاً خرمن‌دارهایی هستیم که نکاشته می‌خواهیم درو کنیم و نفس جایزه‌ای که در دنیای اسلام قرار است به نویسندگان مسلمان یا غیر مسلمانی که به مسلمانان کمک می‌کنند اعطا شود فکر خوبی است.
اکرامی‌فر در پایان گفت: تأسیس جایزه‌ای مانند نوبل ادبیات می‌تواند از ایران شروع شود و از سوی بیش از یک میلیارد مسلمان جهان مورد استقبال قرار گیرد.
محمود اکرامی‌فر در سال 1338 در یکی از روستاهای اسفراین متولد شد. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در همان روستا سپری کرد و سپس برای گذراندن دوران متوسطه، وارد دانشگاه فردوسی مشهد و سپس دانشگاه تهران شد.
وی دكتراي خود را در رشته مردم‌شناسي از آكادمي علوم کشور تاجیکستان اخذ كرده است.
«اصول ارتباطات جمعی»، «گریه کردن کم آرزویی نیست»، «ما با سلیقه مردم پیر می‌شویم»، «بهارانه‌ها: ترجمه شعر تاجیکی»، «این کتاب اسم ندارد» و «مردم‌شناسی» از جمله آثار منتشر شده اوست.
پیشینه این سوژه در خبرگزاری کتاب:
گفت‌وگوی کامران شرفشاهی، علیرضا قزوه و یادداشت‌های حسین اسرافیلی و رضا اسماعیلی را در این باره بخوانید.
چهارشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۴
نظر شما