خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، رسول آبادیان: نویسنده دررمان پاگون نگاهی به درگیری‌ها و جنگ‌های داخلی ایرلند انداخته‌است، جنگ‌هایی که به زعم نویسنده چیزی جز خفت و خواری برای دو طرف منازعه در برندارد.

میلیگن در این رمان سعی کرده در حد یک مصلح اجتماعی ظاهر شود و با آفرینش شخصیت‌هایی نمادین و خنده‌آور، دیگرکشی و جنایت را با سنگر گرفتن در پس شعارهای مدرن به سخره بگیرد. به تعبیری دیگر می‌توان رمان فوق را به عنوان سرراست ترین اثر نویسنده به حساب آورد چون او درکتاب‌های دیگرش یعنی«لونی، مورفی و هفت کتاب ازخاطرات جنگ» تا حدودی درتلاش است که ازشیوه نویسندگان دوران خود تقلید کند و رگه‌هایی از پیچیدگی داستانی پدید بیاورد.

همانگونه که ویسی در پیشگفتاراین کتاب گفته، شیوه اصلی نوشتن این نویسنده، گرایش به سمت و سوی طنز سیاه است. او درآثارش هیچ محدودیتی برای خود قائل نیست و هرکس و هرچیزی را دستمایه شوخی و طنز قرار می‌دهد. یکی دیگر از شاخصه‌های کار او رفتار زبانی‌ای است که در پیش می‌گیرد و هرجا زمینه را مناسب ببیند با کلمات ، اصطلاحات، عبارت‌ها، اسامی خاص و خلاصه هرچه درمقوله زبان می‌گنجد، بازی می‌کند.

اسپایک میلیگن، درکنارکار نوشتن داستان، دستی هم برآتش نمایشنامه نویسی دارد و آنگونه که از ظاهر امربرمی‌آید، تاکید او بر عنصر گفت‌ و گو نویسی و همچنین ایجاد فضاهایی نمایشی درداستان، حاصل همین فعالیت‌های چندگانه باشد. آنچه دررمان پاگون بیش از موارد دیگر احساس می‌شود نوعی ازاتمسفر نمایشی است که بیش از وجه تکیه برکلمات، تصویر سازی را جدی مدنظر قرارداده است.

نکته جالب در رمان پاگون، بازی نویسنده با کلمات، نه به عنوان یک کلمه بلکه به عنوان یک شخصیت است. او گاهی با استفاده به جا ازتراکم کلمات به نوعی شخصیت واحد می‌رسد که می‌توان او را «کولاژ» کلمات نامید. این نوع نگاه که در سراسررمان به چشم می‌خورد، گرچه گاهی اقناع کننده نیست اما باید گفت که بخش بالایی از این کار، در ساختار اثر خوش نشسته‌است:«حدود 350 کلمه دیگر باید بنویسم، پس برای کم کردن از تعداد آنها بازهم ازکلمات ماهی، کمد و دندان استفاده می‌کنم. همین حالا به ویراستار در انتشارات پنگوئن زنگ زدم و فهمیدم که این خانم، موضوع 600 کلمه را به مدیر برنامه‌هایم گفته‌است، هرچند حالا خودش گفت که لازم نیست حتما 600 کلمه باشد و باهمان بلاتکلیفی خاص انگلیسی‌ها نگفت چقدر کم‌تر باشد، فقط گفت:«کمتر لطفا.» منظورم این است که دایره لغات من فقط 120 کلمه دارد که ماهی، کمد و دندان هم جزء آنهاست...»

اسپایک میلیگن، نویسنده جستجوگری‌است که برای خلق آثاربهتر حاضر است سال‌ها درکشوری دیگر و با فرهنگی دیگرزندگی کند، همانگونه که سال‌هایی از جوانی خود را درکشور هندوستان گذراند. باور پذیری آثار او و وجه جهانشمولی کتاب‌های این نویسنده را می‌توان تا حدی به شناخت او ازمردم کشورهای دیگر و همچنین احترام به سنت‌ های انسانی مرتبط دانست.

میلیگن درکتاب پاگون گرچه ماجراهایی از ایرلند را دستمایه قرار داده اما با اندکی دقت درخواهیم یافت که جای پای تک تک شخصیت‌های این اثررا می‌توان در جوامع دیگر هم یافت.

رمان«پاگون» در شمارگان 1000نسخه و قیمت 11000تومان ازسوی انتشارات افسون خیال منتشر شده است.‌