گزارش ایبنا از همایش ملی «کرسیهای نظریه پردازی، نقد و مناظره»/ 2
انتقاد دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی از سیستم آموزشی مبتنی بر انباشت علمی/ تجلیل از 20 نظریهپرداز
محمدرضا مخبر دزفولی، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی از سیستم آموزشی ایران که مبتنی بر انباشت علم است انتقاد کرد. همچنین 20 نظریهپرداز در همایش ملی «کرسیهای نظریه پردازی، نقد و مناظره» تجلیل شدند و برخی از این نظریهها در قالب کتاب منتشر شده است.
غلامعلی افروز دبیر علمی همایش ملی «کرسیهای نظریه پردازی، نقد و مناظره» در این مراسم طی سخنانی گفت: لازم است ما این گونه همایشهای ملی را بیشتر داشته باشیم و دانشمندان و استادان ما در این حوزه بیشتر فعال شوند چون این گونه نظریهپردازیها مهم است.
وی ادامه داد: نظریهپردازی، پویایی و حیات علمی جامعه را بیشتر میکند و جریان فکری جامعه را همیشه زنده نگه دارد. جامعهای که همیشه از نظریات ناب برخوردار است، جامعهای همواره پویا است.
افروز در پایان سخنانش نظریهپردازان را به دو بخش تقسیم کرد و گفت: عدهای هستند که بیشتر به پیشینهها میپردازند و پیشینههای علمی را پردازش میکنند. این عده پیشینهساز هستند و لزوما پیشینه محور نیستند. اینها خلاقند و فقط مصرفکننده نیستند. اما دسته دیگر مونتاژگر هستند و امروز ما نیازمند نظریه پردازان خلاقیم.
محمدرضا مخبر دزفولی، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز در بخش دیگری از این مراسم با بیان اینکه نظریهپردازی دفعتاً رخ نمیدهد گفت: این گونه نیست که ما یک دارو بدهیم و فرد نظریهپرداز شود، بلکه نظریهپردازی یک فرآیند دارد. طبیعتا تمدنهایی که در طول تاریخ شکل گرفتهاند این مراحل را طی کردهاند.
وی ادامه داد: فردی که وارد دانشگاه میشود یک عقبه فرهنگی دارد. اندیشیدن به شخصیت افراد بستگی دارد که در دوران قبل از دانشگاه معمولاً شکل گرفته و باید برگردیم کنکاش کنیم که در خانواده و مدرسه چه کار کردیم و در حوزه پرورش چه کار میتوانیم بکنیم.
وی افزود: ما در حوزه نظریه پردازی هم باید برگردیم به اینکه چه مقدار در دوران کودکی در این معقولات کار کردهایم. احترام به دیگران و آرای دیگران به پرورش و تربیت نیاز دارد. ما فکر میکنیم نظریهپردازی و پرورش کسانی که دیگران را بتوانند تحمل کنند، ناگهان ایجاد میشود در صورتی که این موارد احتیاج به مطالعه، طراحی و برنامهریزی دارد.
مخبر گفت: ما باید از دوره قبل از اینکه شخصیت شکل میگیرد، کارمان را شروع کنیم. بنابراین در حوزه نظریهپردازی گام و راه اصلی این است که از دبستان این کار را شروع کنیم.
وی سیستم آموزشی را که مبتنی بر انباشت علم است نقد کرد و گفت: چرا متخصصین تعلیم و تربیت به این موضوع نمیپردازند و چرا فرصت نمیدهیم بچهها ما فکر کنند در صورتی که در تمام دنیا بچه سه تا چهار روز در مدرسه است و در ساعتی که به خانه برمیگردد، حتی کیفش را به خانه نمیآورد! آیا بچههای ما مانند دیگران هستند؟ بچهها چگونه میخواهند نظریهپرداز شوند؟ آنهایی که فکر میکنند برای نظریهپردازی میتوانند کاری کنند، باید به کمک آموزش و پرورش بیایند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در بخش پایانی سخنانش گفت: جزوه محوری، نمره گرفتن و ... عارضههایی هستند که گریبانگیر دانشگاه و سیستم آموزشی ما هستند. هر چند پیشرفتهایی در علم و دانشگاه داشتهایم، اما در حوزههایی مانند نقد نظریهپردازی کم کار کردهایم.
در پایان این مراسم از 20 نظریهپرداز برگزیده تجلیل شد. همچنین برخی از این نظریهها در قالب کتابچه منتشر شدند. کتاب «نظریه علم تجربی دینی؛ نگاهی معرفتشناختی به رابطه دین با علوم انسانی» نوشته خسرو باقری نوعپرست عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و کتاب «نظریه ابتناء؛ برساختگی تکون و تطور معرفت دینی بر تاثیر _ تعامل مبادی خمسه» نوشته حجتالاسلام والمسلمین علیاکبر رشاد از جمله این آثار است.
نظر شما