به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) تونی اسمیث ضمن ابراز خوشحالی گفت : برایم افتخار بزرگی است که جایزه کتاب یکی از بزرگ‌ترین سازمان‌های کوهنوردی به من تعلق‌گرفته است.{لینک}
کتاب My Father, Frank: Unresting Spirit of Everest ماجراهای بالا رفتن پدر کوهنوردش آن هم دو بار به سوی اورست در دهه 1930 و زمانی است که هیچ‌کس قله را فتح نکرده بود است. فرانک کوهنوردی حرفه‌ای خود را با قله 700 متری پاوی آرک در کامبریای انگلیس شروع کرد(در سال‌های جنگ جهانی) و بعد برخی قلل مشهور در آلپ و هیمالیا را درنوردید. وی در سال 1933 ، تنهایی و بدون اکسیژن به سوی اورست کوه‌پیمایی تاریخی خود را آغاز کرد و تا 820 فوتی نزدیک قله هم رفت که رکورد وی تا سال 1953 و فتح رسمی قله اورست هرگز شکسته نشد.
سه سال پس از تاریخ مذکور، وی مجدداً به اورست بازگشت اما دوباره موفق به فتح نشد اما با رازی نهفته از کوه به پایین آمد و راضی نشد درباره آن چیزی بگوید. آن راز دیدن جسد «اورست نورد» مشهور، جرج مالوری بود که 12 سال قبل از آن تاریخ همراه اندرو ایروین به سوی اورست رفته بود.
فرانک راز خود را فقط به ادوارد نورتون گفت. نورتون رهبر تیم کوهنوردی سال 1924 بود و پسر فرانک بعداً با دیدن نامه‌ای که پدرش به نورتون نوشته بود، آن را در پشت کتاب خود چاپ کرد.
گفتنی است فرانک اسمیث نه‌تنها کوهنوردی می‌کرد، بلکه عکاس و نویسنده توانایی بود که از خود 27 کتاب نیز بر جای گذاشته است و بعدها معلوم شد شدت علاقه به اورست، باعث جدایی از همسرش نیز شد.
فرانک در سن 48 سالگی به دلیل ابتلا به مالاریا در سال 1949 درگذشت.
دستاوردهای فرانک در دهه قبل از جنگ جهانی دوم بخشی از تاریخ کوهنوردی است. قله نوردی وی به سوی Kangchenjunga در سال 1930 و موفقیت در فتح قله Kamet در سال پس‌ازآن، باعث شد تا در سال 1933 به سوی اورست برود، سفری که دون اکسیژن تا 820 فوتی قله پیش رفت. اما در سال 1937 نیز به سوی قله هندی Garhwal و 24 هزار فوتی با سبک موسوم به سبک‌وزن سریع/ rapid lightweight style بالا رفت.
پیش از تلویزیون و اینترنت، فرانک آن‌قدر معروف بود که به عنوان سلبریتی زمان خود نامش در روزنامه‌ها و کتاب‌ها بیاید و خودش نیز 27 کتاب بنویسد.
شنبه ۲۷ دی ۱۳۹۳ - ۲۲:۲۹
نظر شما