شاعر مجموعه «زیباتر از بهار» ادامه داد: هر کسی که اسلام را عمیقتر شناخته باشد به این موضوع خواهد رسید.
رحماندوست با اشاره به برخی آسیبهای آثار جشنوارهای گفت: باید ترسم را از جشنوارهزدگی اعلام کنم و اینکه عدهای به نام شاعر جشنوارهای در فلان جشنواره، شعر عاشقانه میگویند و با فراخوان جشنواره بعدی در آن جشنواره نیز شرکت میکنند و یک کلمه یا یک جمله شعر قبلیشان را تغییر میدهند و به همان شعر رنگ و بوی انقلابی میدهند. این همان شعرهایی است که با نامهای مختلف و در جشنوارههای متعدد ارائه میشود و شاعرش هم میگوید من در این راستا کار کردهام. به گمانم این شیوه شیوه درستی نیست.
وی ادامه داد: شخصی که واقعاً به استقبال شعر امام(ره) میرود نباید چنین کاری انجام دهد و وارد جشنوارههای گوناگون شود و هدفش دریافت جایزه باشد. من با سرودن شعر در جشنوارهها و برای جشنوارهها موافق نیستم و فکر میکنم امام(ره) در تاریخ ما جایگاه خاصی دارد و شأن این جایگاه باید حفظ شود. شاعر نباید شعری را که قبلاً برای جشنواره دیگری گفته به یکی از شعرها و اندیشههای امام(ره) بچسباند. به گمانم چنین رفتاری متقلبانه است و دروغ و تقلب نیز تأثیرگذار نیست.
رحماندوست توضیح داد: برخی در این بین شاعر جشنوارهای شدهاند و هرجا که جشنوارهای باشد همانطور که گفتم چه یک سکه بدهند چه سه سکه، شعرشان را تغییر میدهند و شاید هم بدون تغییر به جشنواره دیگری بفرستند.
شاعر«صد دانه یاقوت» اضافه کرد: من این شیوه را دوست ندارم و علاقه ندارم که به امام(ره) و آثار ایشان این گونه نگاه کرد. این حس شخصی من است. واقعاً اگر شاعری به استقبال مفاهیم مطرح شده در آثار و حیات امام(ره) برود و با آن مفاهیم شعر بگوید اصلاً حرفش را نمیزند و فقط اثرش را چاپ و عرضه میکند.
مصطفی رحماندوست متولد 1329 همدان است. از وی کتابهای متعددی به چاپ رسیده است که از جمله آنها میتوان به «زیباتر از بهار»، «آسمان هنوز آبی است»، «کوچههای آبی»، «ترانههای خواب و خیال»، «موسیقی باد»، «چند تا ستاره وای خدا» و «آهنگ لالایی» اشاره کرد.
نظر شما