به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از روابط عمومی انتشارات سروش، در ایران پیشینه اسطوره به هزاره پنجم پیش از میلاد مسیح می رسد و نخستین جلوه آن، باور به «ایزدبانو مادر» است که پیکره اش در میان آثار و نقوش سَیلک، در کنار نقش های نمادین آب، مار، خورشید و ماه بر سفالینه‌های زیبای چند هزار ساله ایرانی یافت شده است.
اسطوره عبارت است از روایت یا جلوه‌ای نمادین درباره ایزدان، فرشتگان، موجودات فوق طبیعی و به طور کلی جهان شناختی که یک قوم به منظور تفسیر خود از هستی به کار می بندد؛ اسطوره سرگذشتی راست و مقدس است که در زمانی ازلی رخ داده و به گونه ای نمادین، تخیلی و وهم انگیز می گوید که چگونه چیزی پدید آمده، هستی دارد، یا از میان خواهد رفت، و در نهایت، اسطوره به شیوه ای تمثیلی کاوشگر هستی است.
اسطوره از کهن ترین ایام در زندگی انسان وجود داشت و کارکردی اجتماعی ایفا می کرد. اسطوره تفسیر انسان نخستین از جهان و طبیعت بود و بیشتر جنبه نظری (تئوریک) تفکر انسان باستانی به شمار می رفت؛ در حالی که آیین ها و شعایر، جنبه علمی آن بود. مهم ترین کارکرد اسطوره این است که با مطالعه آن ما با یک ملت، تاریخ تمدن، فرهنگ، اندیشه و سیر پیشرفت آن ملت آشنا می شویم و از از اسطوره می توانیم در ادبیات و هنر استفاده کنیم.
در واقع شناخت اسطوره به معنی درک سرچشمه و خاستگاه هر چیز است. کتاب «اسطوره بیان نمادین»، درباره اسطوره شناسی و شناخت اسطوره های ایرانی است.
نویسنده در این اثر سعی کرده است با بیانی ساده و در عین حال جامع، در هشت گفتار به ویژه در گفتار نخست، ابعاد اسطوره را روشن کند و دیدگاه های گوناگون اسطوره شناسی را بیان کند و در گفتارهای بعدی، اسطوره های هند و ایرانی، اساطیر میترایی و زرتشتی را مورد بحث قرار داده است؛ در پایان نیز برای علاقمندان به اسطوره به معرفی اسطوره های گنوسی، آداپا و حماسه هادینگوس پرداخته است.
چاپ چهارم کتاب «اسطوره، بیان نمادین» در 214 صفحه با قیمت 90000 ریال از سوی انتشارات سروش برای علاقمندان به اسطوره شناسی منتشر شده است.
سه‌شنبه ۲۳ دی ۱۳۹۳ - ۲۰:۱۰
نظر شما