به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از واشنگتن تایمز در جهان ما که به‌طور فزاینده آشفته و خطرناک به نظر می‌رسد، و تهدیدات نه‌تنها فیزیکی،بلکه سایبری است(نظیر اتفاقی که برای سونی پیکچر رخ داد)؛ آژانس‌های امنیتی-اطلاعاتی می‌توانند حجم انبوهی از داده‌های خودکار تولیدشده را در خدمت پیش‌بینی حملات احتمالی باهدف کاهش خطر بکار ببرند.

آیا تجزیه و تحلیل اطلاعات منتج از تحقیقات علمی و پزشکی می‌تواند در تولید راه‌حل‌هایی علیه تهدیدات پیچیده کمک‌کننده باشد،درست شبیه دریافت کد خطا در پیش‌بینی باران سنگین یا برف؟

همان‌طور که نویسندگان کتاب NATIONAL INTELLIGENCE AND SCIENCE: BEYOND THE GREAT DIVIDE IN ANALYSIS AND POLICY گفته‌اند بهتر است گاهی اوقات به جای پیش‌بینی نادرست، اصلاً پیش‌بینی نکنیم.

«ویلهلم آگریل» پروفسور تحلیل اطلاعات در دانشگاه لوند /Lund University و استاد مدعو کالج دفاع استکهلم سوئد، و «گریگوری اف  تری ورتون» رئیس شورای اطلاعات ملی امریکا ، نویسندگان این کتاب، ظاهراً از برجسته‌ترین کارشناسان این رشته هستند که به عنوان تحلیلگران اطلاعاتی پیشرو، می‌دانند که دست‌کم در دو مورد (11 سپتامبر و حمله گرگ تنها – آندرس بریویک - در نروژ در سال 2011) خطا کرده و سازمان‌های اطلاعاتی در پیش‌بینی و جلوگیری از حملات تروریستی کم آورده‌اند.

انتظارات، عدم قطعیت و عواقب فاجعه‌آمیز به خاطر از دست دادن اعتماد مردمی به سازمان‌های اطلاعاتی  نتایجی بوده که از این رخدادها به‌دست‌آمده و معضل انتظارات وعدم قطعیت در کنار ماهیت پیچیده و تکه‌تکه از طبیعت تهدید اوضاع را دشوارتر کرده است.

نویسندگان کتاب بر این باورند که پیش‌بینی حوادثی از این دست ریشه در دانش داشته و استدلال می‌آورند که دانش و اطلاعات حوزه‌های مشابه و مربوط به تولید دانش را پوشش می‌دهند که توسط سیاست، فرهنگ و معرفت‌شناسی تقسیم‌بندی می‌شوند. بنابراین، تحقیقات ریاضی، پزشکی و علمی در پرداختن به بیماری‌های عفونی در زمان‌های جنگ مؤثر است. در این راستا رمزگشایی از کدهای انیگما در جنگ دوم جهانی و موفقیت در پروژه‌های منهتان توجیه علمی می‌شوند.

به گفته نویسندگان تحقیق و بررسی‌های اطلاعاتی محدودیت دارد.با این حال، برآورد تهدیدات نظامی،ارزیابی خطر درگیری مسلحانه و هشدار در مورد حملات قریب‌الوقوع، به دلیل اینکه در محیط‌های بسیار نامطمئن رخ خواهند داد، مانند سرزمین‌های خارجی، جایی که داده‌های قابل‌اطمینان به دشواری یافت می‌شوند، اغلب نیاز به مخفی‌کاری و استفاده از راه‌های غیرقانونی برای کسب اطلاعات است. از سوی دیگر بازیگران صحنه سیاست نیز اغلب مشغول تصمیم سازی‌های مستقل و بعضاً سریع بوده و از آنچه تحلیلگران اطلاعاتی در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند در تصمیمات خود استفاده نمی‌کنند و گزارش‌های تحلیلی-اطلاعاتی تولیدشده با تصمیمات متفاوت باشد.

به منظور بهبود قابلیت تجزیه و تحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده برای نزدیک شدن به سطح تحقیقات علمی و پزشکی،نویسندگان کتاب روی پازل‌ها و الگوها بر اساس سناریوهای تعریف‌شده و قابل پیش‌بینی تمرکز کرده و پس از بحث جالب در مورد اختلاف تحلیل اطلاعاتی درباره برآورد دولت بوش از سلاح‌های کشتار جمعی صدام در سال 2003 ، یک سری پیشنهادات برای تعامل بیشتر دولت با تحلیلگران اطلاعاتی ارائه می‌دهند.

آن‌ها همچنین در فصلی بنام«ابزار جدید، تعامل جدید» روی سودمند بودن شبکه‌های اجتماعی و فناوری اطلاعات تأکید کرده و از آن به عنوان انقلابی جدید در تجزیه و تحلیل اطلاعات یادکرده‌اند تا جایی که در قالب‌هایی مانند توئیتر، فیس بوک، اتاق‌های چت، یارگیری اینترنتی برای ارسال جنگجویان به سوریه و عراق به گفته نویسندگان این کتاب می‌توان الگوهای تهدید و فعالیت افراد مشکوک خارجی را به خوبی رصد کرد. حتی رسانه‌های سنتی نیز در چرخه جدید به صورت بولتن روی اینترنت برای کاربران در دسترس قرار می‌گیرد.

نویسندگان کتاب روی فعالیت‌های اطلاعاتی مبتنی بر داده کاوی وساخت الگوریتم فناورانه برای شناسایی ناشناخته‌های یک ناشناخته! و حتی پاسخ به سؤالات قبل از اینکه یک سؤال فرموله شود، نیز تأکید می‌کنند و درنهایت دانش و اطلاعات ملی را برای سطح وسیع مطالعاتی پیشنهاد می‌دهند.