به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از دفتر نشر بین المللی اسراء، استاد علامه آیت الله جوادی آملی «دام ظله»با اشراف همه جانبه به منابع وحیانی وبا بهره وری کامل از کتاب و سنت و همچنین عقل برهانی و نیز با ژرف بینی خاص به این ایده تفطن دادن که همان طور که بزرگ محدث روزگار ما، جناب حاج شیخ عباس قمی با اثر ماندگار و سودمندش یعنی مفاتیح الجنان، راه بزرگ سلوک و بندگان و ارتباط انسان با خدا را از طریق انجام دادن اعمال عبادی در سه بخش نماز، دعا و زیارات و بهرمندهی از ثواب و پاداش آنها هموار کرد، کتابی دیگر لازم است که جلد دوم و مکمل ان محسوب شود وشئون دنیایی به ویژه امور اجتماعی بندگان را نیز با همان رویکرد، با آموزه های وحیانی مرتبط سازد تا آدمی در زندگی خود از این برنامه های الهی بهرمند گردد. و از آثار آن، هم در دنیا و هم در عقبا سود ببرد، از این رو این کتاب، مفاتیح الحیات نام یافت.

پس رسالت این اثر نفیس و ماندگار این است که با تکیه بر منابع وحیانی، اصول و مبانی و نیز مواد و فروعاتی استنباط و استخراج شوند که در جهت معنا بخشی به زندگی انسانی در ابعاد مختلف اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی و سیاسی به کار آیند.

بنابراین می توان نقطه مشترک این اثر با کتاب مفاتیح الجنان را در این دانست که انسان با داشتن حسن فاعلی و حسن فعلی اعم از انجام اعمال عبادی، اخلاقی، اجتماعی و سیاسی از ثواب و پاداش الهی بهره مند می گردد و در هر دو اثر به این ثواب ها، عقاب ها، آثار و پیامد رفتارها توجه شده است؛ اما امتیاز این کتاب این است که مباحث آن،ناظر به رفتار، گفتار و حتی نیت هایی است که توجه و اهتمام به ان ها مناسبات فردی و اجتماعی و زیست محیطی او را تنظیم، تصحیح و اصلاح می کنند.