وی این تقریظ‌ها را آغازگر جریانی فرهنگی برشمرد و گفت: انتشار این تقریظ‌ها برای تشویق نویسنده و معرفی کتاب‌های خوب ثمربخش است. همچنین درباره تقریظ رهبر انقلاب بر کتاب «پنجره‌های تشنه» افزود: یک هفته پس از اهداء این کتاب، ایشان یادداشت قابل تأملی بر این اثر نگاشتند که بخش عمده آن، نوشته‌ای خطاب به محضر امام حسین علیه‌السلام و در ادامه تشویقی برای کتاب است.
وی تأکید کرد: تاکنون بیش از ۴۳ تقریظ نوشته و رونمایی شده است که به‌طور معمول در برنامه‌های گوناگون با حضور شخصیت‌های برجسته از آنها رونمایی صورت گرفته است اما محوریت رونمایی از کتاب «پنجره‌های تشنه» مکان شریفی است که در آن قرار داریم یعنی کربلای معلی. در حقیقت به نوعی شاید بهتر است به جای رونمایی بگوییم این مراسم، مراسم تقدیم این نوشته شیرین به محضر امام حسین علیه‌السلام است چون بخشی از این یادداشت دل‌نوشته رهبر انقلاب به محضر امام علیه‌السلام است و جلوه این احساسات و عواطف و شور معنوی مردم است.
در ادامه این برنامه، مهدی قزلی نویسنده‌ی کتاب «پنجره‌های تشنه» در سخنانی به ماجرای انتقال ضریح حرم مطهر امام حسین علیه‌السلام از قم به کربلا و سیر تبدیل این روایت‌گری به کتاب اشاره کرد و گفت: فکر می‌کردم که اتفاقات حاشیه‌ای استقبال مردم از ضریح در شهرها تکرار شود ولی قدم به قدم و ساعت به ساعت غیرقابل پیش‌بینی بود. اتفاقات فیزیکی و معنوی این سفر بسیار خاص بود.
وی افزود: ما همراه ضریح امام حسین علیه‌السلام از قم تا تهران و از تهران تا مرز و از آنجا به کربلا بودیم، تمام خوزستان را پیاده طی کردیم البته پیاده به این معنا که سرعت حرکت خودروی حامل ضریح با قدم‌های مردم یکی شده بود.
قزلی به تفاوت این مشایعت و پیاده‌روی با پیاده‌روی اربعین اشاره کرد و گفت: در پیاده‌روی اربعین همه رو به سوی یک مرکز مشخص یعنی حرم اباعبدالله علیه‌السلام دارند اما در استقبال و مشایعت مردم با ضریح توجه مردم به سوی یک نشانه از امام حسین علیه‌السلام بود.
وی گفت: برکات این سفر جاری و سایه توجه امام حسین علیه‌السلام واقعاً عمیق و گسترده است. این باعث شرمندگی و خجالت من است و نمی‌دانم چطور باید پاسخگو باشم. ما بدهکار امام حسین علیه‌السلام هستیم و هیچ‌گاه نمی‌خواهم احساس کنم که کار بزرگی انجام دادم بلکه این کتاب پیشکشی به محضر حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام است.
بنابراین گزارش متن تقریظ رهبر انقلاب بر این کتاب بدین شرح است:
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
این حسین کیست که عالم همه دیوانه‌ى اوست
این چه شمعی است که جانها همه پروانه‌ى اوست
اى شعله‌ى فروزان، اى فروغ تابان، اى گرمابخش دلهاى خلایق! تو کیستى با این شکوه و جلال، با این شیرینى و دلنشینى، با این هیبت و اقتدار، با این‌همه لشکر دل‌به‌همراه، با غلغله‌ى فرشتگان که در کنار موکب تو با آدمیان رقابت میکنند؟ تو کیستى اى نور خدا، اى نداى حقیقت، اى فرقان، و اى سفینةالنجاة؟ چه کرده‌ئى در راه خدایت که پاداش آن خدائى‌شدنِ هر آن چیزى است که به تو نسبت میرساند؟ بنفسى انت، بروحى انت، بِمُهجَةِ قلبى انت، و سلام الله علیکَ یومَ وُلِدتَ و یوم اُستُشهِدتَ مظلوماً و یوم تُبعَثُ فاخِراً و مَفخَراً. ۹۳/۲/۲۹
بسیار خوب و با ذوق و سلیقه نوشته شده است؛ و با نگاه هنرمندانه و کنجکاو و نکته‌یاب. خواندم تا ۹۳/۲/۲۸.
نظر شما