اصغر نوری، مترجم ادبیات داستانی، درباره آسیب‌های ممیزی به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: کتاب‌های هیچ حوزه‌ای به اندازه داستان و شعر با مشکلات ممیزی مواجه نیست و ممیزی ناصحیح اولین آسیب را به ادبیات کشور وارد می‌کند. در هشت سال گذشته، ممیزان بر ترجمه یکی از آثارم با نام «همسر اول»، به کلمه «بوسه باد» که از زبان راوی داستان بیان شده بود ایراد گرفتند. به نظرم تنگ‌نظری‌های بی‌مورد موجب تلف شدن بخش زیادی از انرژی نویسندگان و مترجمان می‌شود.
 
وی درباره ممیزی آثار ترجمه گفت: عمده مترجمان ما به چهارچوب‌ها و عرف‌های جامعه پایبند هستند و کلیت آثاری که برای ترجمه در دست دارند، معمولا با باورهای کشورمان منافات ندارد اما گاه مترجم برای معرفی آثار و فرهنگ جامعه‌ای دیگر، ناگزیر است به مفاهیم و رفتارهای انسانی تاییدشده در جامعه مقصد بپردازد. به نظر من اگر کلیت یک کتاب ادبی، با فرهنگ ما در تضاد نیست، نباید در ممیزی دچار تنگ‌نظری شود.

وی افزود: تنها راهکاری که طی سال‌ها تجربه کسب کرده‌ام، این بوده است که آثاری ارزشمند را برای ترجمه انتخاب کنم تا به کمترین اصلاح و حذف نیاز داشته باشند. یافتن چنین نوشته‌هایی نیازمند خواندن کتاب‌های بسیار از سوی مترجم است؛ به عبارت دیگر، همت مترجم را برای مطالعه بیشتر می‌طلبد.
 
اصغر نوری متولد تبریز است که در حوزه ترجمه، نمایشنامه و کارگردانی تئاتر فعالیت می‌کند. ترجمه رمانهای‌ «محله گمشده» نوشته پاتریک مودیانو، «همسر اول» نوشته فرانسواز شاندرناگور، «برهوت عشق» نوشته فرانسوا موریاک، «پرده آخر» از ژیلبر سسبرون، «آن زندگی که من به تو دادم» اثر لوئیجی پیراندللو، «سکوت» نوشته‌ پل استر، «مدرک» و «دفتر بزرگ» از کریستف از آثار نوری است.

پیشینه این پرونده در خبرگزای کتاب :

گفت‌وگوی عباس مخبر، محمد سلمانی، لیلی گلستان، مجتبی ویسی، پرویز شهدی، منصوره شریف‌زاده را در این باره بخوانید.