پنجشنبه ۲۴ مهر ۱۳۹۳ - ۱۳:۵۰
پیوستن به کنوانسیون برن و پذیرش قانون کپی‌رایت راه ناشران بزرگ را به ایران باز می‌کند

خانم «کلودیا کایزر» قائم‌مقام و معاون توسعه نمایشگاه کتاب فرانکفورت در ایام برگزاری این نمایشگاه با حضور در غرفه مؤسسه «خانه کتاب» و بازدید از آن، به پرسش‌های خبرنگار ایبنا پاسخ داد. او معتقد است که پیوستن به کنوانسیون برن و پذیرش قانون کپی‌رایت راه ناشران بزرگ را به ایران باز می‌کند.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - در این گفت‌وگو که در آن فعالیت‌های مؤسسه خانه کتاب به‌طور مبسوط شرح داده شد، خانم هولپ، آسیای جنوبی، خاورمیانه، افریقا و ایران- نیز در کنار خانم «کلودیا کایزر» قائم‌مقام و معاون توسعه نمایشگاه کتاب فرانکفورت حضور داشت.

* آقای بوس - رئیس نمایشگاه- در پاسخ به پرسش ما درباره مهمان ویژه شدن ایران در سال ۲۰۲۰ اظهار کرد ایران یکی از گزینه‌های جدی است. نظر شما دراین‌باره چیست؟

در همین رابطه ما جلسه‌ای داشتیم و آن را برای بعد از ۲۰۲۰ گذاشتیم.

* مقدمات مهمان ویژه شدن در فرانکفورت با توجه به قواعد تعریف‌شده در آلمان چگونه است و ایران چگونه می‌تواند به این مهم برسد؟

اول از همه شما باید تعداد زیادی نویسنده دست به نقد داشته باشید. دوما باید اینجا پاویون درخور و مناسب داشته باشید و طراحی زیبایی را برای غرفه خود ارائه دهید. باید برنامه تعریف شده و کاملی ازآنچه قرار است در نمایشگاه انجام دهید را به ما ارائه کنید. همچنین باید غرفه بزرگ و ویژه‌ای را در اینجا اجاره کنید.

* و هزینه آن چقدر خواهد بود؟

دقیقاً نمی‌دانم برای مهمان ویژه شدن چقدر باید هزینه کرد اما باید «چند میلیون دلار» خرج کنید تا بتوانید مهمان ویژه شوید.



* سال‌های زیادی است که ناشران ایرانی به فرانکفورت می‌آیند. آیا وقت آن نرسیده که برای آن‌ها سوبسید در نظر بگیرید و یا برایشان تخفیف قائل شوید؟ تا تعداد بیشتری ایرانی در نمایشگاه فرانکفورت حضور یابند؟

نه. ما از بابت این کار پولی برای خودمان برنمی‌داریم. چراکه ما بخشی از یک مجموعه بزرگ هستیم و ناشران باید برای غرفه‌ای که می‌گیرند هزینه کنند و این پول در جیب دولت می‌رود و نه‌فقط مسئولین نمایشگاه کتاب فرانکفورت.

باید برای بخش‌های تعریف‌شده هنری، بخش موسیقی و سایر بخش‌های تعریف‌شده نمایشگاه هزینه کنید و این‌ها همه شبیه یک بسته فرهنگی است و مانند فستیوال فرهنگی می‌ماند که هزینه‌های بالایی دارد.

* منظور من این است که اگر شما تخفیف برای ناشران ایرانی در نظر بگیرید، تعداد آن‌ها بیشتر خواهد شد. واقعاً نمی‌توانید این کار را انجام بدهید.

این دست ما نیست و ما (یعنی نمایشگاه) از این بابت مشکلی نداریم اما طرف حساب شما دولت آلمان است.

* «جین تلر» در رخداد «فرانکفورت سری» درباره «وزرای صلح» صحبت کرد. آیا آنچه اتفاق افتاد در حد رؤیا بود و باقی می‌ماند؟

من فکر می‌کنیم عقیده بسیار خوبی بود که سال‌های آینده نیز آن را دنبال می‌کنیم و باید عقاید نویسندگان را به سیاست‌مداران منتقل کنیم و این ایده بسیار ناب است که در نمایشگاه امسال ارائه شد.



* شما در نمایشگاه کتاب ایران شرکت کرده و هرسال حضور دارید. آیا نمی‌خواهید روابط خود را بیشتر توسعه دهید؟ و ناشران بیشتری از آلمان به تهران بیاورید؟

هم اکنون ناشران آلمانی در ایران حضور ندارند و آنچه در نمایشگاه وجود دارد کتاب‌های آلمانی است که ما (نمایشگاه فرانکفورت) می‌آوریم و فقط کتاب داریم.
ناشران آلمانی باید ایران را بشناسند ولی آنها نشر ایران را نمی‌شناسند ضمن اینکه ایران هنوز به کنوانسیون برن ملحق نشده است.

* منظور شما این است که دلیل اصلی نیامدن ناشران آلمانی به ایران، نپذیرفتن کپی‌رایت است؟

آن‌هم مهم است اما دلیل اصلی چیز دیگری است و اینکه برای ناشر آلمانی بازار مهم‌تر از هر چیز دیگری است. ما دفتری در چین ۱۵ سال پیش تأسیس کردیم و آن زمان ناشران آلمانی دوست نداشتند در بازار چین مشارکت کنند چراکه باید ارزان می‌فروختند و مباحث کپی‌رایت هم در میان بود و از کپی کردن و نبود پیش پرداخت در معاملات تجاری بیم داشتند و علاقه‌ای به حضور نداشتند و حالا همه‌چیز عوض‌شده و چین به بازاری بزرگ تبدیل‌شده است. شما هم باید «بزرگ بودن بازار» ایران را به ناشران آلمانی نشان دهید.

من می‌دانم بازار شما بسیار بزرگ است اما از دید شخصی، شما کپی‌رایت را امضا نکرده‌اید و سرقت ادبی را در ایران ممکن می‌کند.

* آیا می‌دانید که ناشران بزرگ ایرانی در حال حاضر کپی‌رایت را با سایر ناشران بین‌المللی خریدوفروش می‌کنند و از این بابت مشکلی ندارند.

بله می‌دانم. اما من واقعیت را به شما می‌گویم یعنی آنچه وجود دارد و این چیزی است که ناشران آلمانی درباره ایران به آن رسیده‌اند.

* اگر شما دفتری ویژه، مشابه آنچه در دهلی‌نو تأسیس کرده‌اید، در تهران تأسیس کنید خیلی کارها جلو می‌رود. این‌طور نیست؟

بله اما دولت آلمان به ما پول نمی‌دهد تا چنین کاری کنیم.

* خوب اگر ما پشتیبانی کنیم؟(یعنی ایران)

نمی‌دانم واقعاً چه خواهد شد. اما می‌دانم که دولت خودمان (آلمان) کمکی نمی‌کند.

* با توجه به توسعه دیجیتالی دنیای کتاب و کاهش تدریجی نسخه‌های چاپی در دنیا آیا این موضوع در آینده باعث کوچک شدن نمایشگاه فرانکفورت می‌شود؟

نه، فکر نمی‌کنم.

* آیا درست است که امسال ۲۰۰ غرفه کمتر از سال گذشته بوده است؟

نه. برخی ناشران سایز غرفه را کم کرده و برخی نیز وارد مدل جدید اقتصادی بنام «بیزینس کلوب» شدند. این به معنای کوچک شدن نیست.



* امسال چه تجربه جدیدی در نمایشگاه ۲۰۱۴ کسب کردید؟

ما امسال با این مدل جدید تجاری، کارها را خوب جلو بردیم و موفقیت‌های زیادی کسب کردیم. اینکه «چگونه آینده کارهایمان را وسعت دهیم»، جزئی از این مدل جدید است که آن را دنبال می‌کنیم. بیزینس کلوب موفقیتی بود که امسال شاهد آن بودیم. تاپیک‌های خوبی را برای آینده تعریف کرده‌ایم و برای آن جلسات مداوم داریم. توسعه کتاب‌های دیجیتالی را به خاطر بیاوریم که دو یا سه سال پیش در امریکا میران عرضه کتاب‌های دیجیتالی هم‌اندازه کتاب‌های چاپی سنتی شد و بازار ۵۰-۵۰ شد، اما حالا آمار فرمت‌های دیجیتالی رو به کاهش گذاشته و در آلمان کل بازار دیجیتال 4 الی 5 درصد در نمایشگاه شد. موضوع توسعه همچنان داغ بوده و بازار در این بخش خیلی قابل پیش‌بینی نیست.

آمازون یکی از تاپیک‌های نمایشگاه بود و می‌دانیدکه ناشران آلمانی و اروپایی با آمازون درگیر شده‌اند و آمازون خیلی سخت جواب می‌دهد. آمازون آمده و می‌گوید باید این را قبول کنید و اگر قبول نکنید بلای انتشارات «اشت» نصیب شما خواهد شد. (به همین راحتی)

* برخی می‌گویند ممکن است آمازون در آینده نزدیک تمام ناشران را بخورد یعنی ناشران محو کند.

دقیقاً همین‌طور است. و موضوع آمازون یکی از چالش‌ها بزرگ ماست که بازار کتاب جهانی با آن روبروست.

* نمایشگاه ۲۰۱۵ از چه زمانی فعالیت‌های اجرایی‌اش آغاز می‌شود؟

شروع‌شده است...

* منظورتان این است که یک‌هفته‌ای است که شروع کرده‌اید!

بله همین‌طور است ....

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها