نویسنده مینویسد: «اگر بخواهم پیام کتابم را در یک جمله خلاصه کنم، در حقیقت این خواهد بود که نیایش و شفا به اندازه خوردن و نوشیدن طبیعی است... و برای ما لازم است آن را مانند هر کار طبیعی دیگر، هرچه بیشتر بخشی از آگاهی روزانهمان کنیم».
تا کنون از ران رات دو کتاب به نامهای «دعا؛ دریچهای به سوای ماوراء ۲» و «نیایش و شفای وجود» در ایران به چاپ رسیده است. کتاب اخیر را کیانا اورنگ و مینا اعظامی به فارسی برگرداندهاند. این کتاب به تازگی در ۱۵۰۰ نسخه، با قیمت چهارده هزار تومان توسط نشر لیوسا منتشر شده است.
در معرفی این کتاب آمده است: « نیایش کلید شفا یافتن است؛ نه فقط شفای جسمانی که شفای معنوی و احساسی. کتاب نیایش و شفای وجود به قلم ران رات، راهنمایی است برای تعالی زندگی روزانه. نیمهی نخست این کتاب به رابطهی نیایش با پنج فرآیند شفایافتن بر اساس آموزههای مراحل مطرح شده در ادبیات عرفانی جهان میپردازد و نیمهی دوم آن، به روشهای نیایش اختصاص دارد که نتیجه سالها تجربه نویسنده در عرصه دعا و شفاست. در ضمن، هر فصل کتاب شامل یک یا چند جمله دعایی و تمرین معنوی است که با این اهداف طراحی شدهاند تا به شما کمک کنند هرچه بیشتر به اصول نیایش واقف شوید؛ و همچنین یاریتان کنند آنها را به شیوهای هدفمند در زندگیتان اجرا کنید.»
به گفته نگارنده کتاب، بیماری و رنج نشانهای از زندگی ناپرهیزکارانه نیست، زیرا مسیر پر شیب و فراز معنوی بیتردید با رنج و با شب تاریک همراه است نه دردی حقیقی که توشه راه به شمار میرود.
کتاب «نیایش و شفای وجود» متشکل از دو بخش است. در بخش نخست، تحت عنوان «مراحل شفای وجود» نویسنده به پنج مرحله اشاره میکند. این مراحل عبارتند از: هوشیاری، پالایش، اشراق، شب تاریک روح و خداگونگی. آقای رات راجع به آخرین مرحله مینویسد: «در این مرحله آگاه میشوید که شما از خدا هستید و وقتی به این موضوع اشراف داشته باشید، دیگر صرفاً آن را باور ندارید. تمام باورها با شک و تردید همراه هستند. تا وقتی که در باوری خاص غور نکنید و به درستی آن ایمان آورید، آن باور، باور میماند و زندگیتان را از سردرگمی انباشته میکند. وقتی طی مرحله خداگونگی تغییر کنید و بدانید که خداوند با شماست، آنگاه زندگیتان نیز از بیخ و بن عوض میشود. اطمینان قاطع شما از عشق خداوندی، در میلی شدید برای خدمت کردن به دیگران ظاهر میشود. دیگر بین اراده خداوند و خواسته شما فرقی نیست، زیرا شما آوند آرامش گشتهاید.»
در بخش دوم که به «روشهای انجام نیایش» اختصاص داده شده است با این مباحث روبرو هستیم: چگونه در مراحل شفای وجود به نیایش بپردازیم، نقاط هوشیار جسم، تمرین آرامشیابی و مراحل، نیایش به مدد روح الهی قدسیان، سکوت و خلوت و سرانجام بخشودن؛ پیشنیاز نیایش حقیقی. نویسنده راجع به این بخش چنین میگوید: «نیمه دوم کتابم هدفی را توصیف خواهد کرد که به نظر من مؤثرترین شیوه نیایش و آمیختن آن با زندگی روزانه است. شما برای نیایش و به کار بستن توصیههای من به هیچ تجربه پیشین یا دانش مفصلی از سنتها نیاز ندارید. فقط کافی است برای امکان وقوع شفا از طریق ارتباط با الوهیت آماده باشید. من رابطه میان نیایشگر را با مراکز هوشیاری، که به نقاط هوشیار جسم معروفاند، بررسی خواهم کرد. بر اساس تجربههای خودم در پیروی از شیوههای دعاکردن پاکسرشتان متعدد و خداجویان شرق و غرب، نشان خواهم داد که چگونه نیروی جاری مؤثرترین الگوهای نیایش موفق را فراخوانیم. به شما یاد میدهم چگونه دوره سکوت و خلوت را بخشی از زندگی خود کنید، به طور مفصل به شما نشان خواهم داد چگونه نیایش کردن را بخش عمیق و درونی زندگی روزانهتان سازید. سرانجام به تفصیل، به نقش اصلی عفو و بخشش در گشودن دلهایتان به سوی نیایشی خالص و بیریا میپردازم».
نویسنده در پایان این کتاب بعد از «سخن پایانی»، «همدلی در عمل» و «دعای بومیان امریکا» را به کتاب خود پیوست کرده و در آخر «برنامه دوازده مرحلهای» خود را ارائه میدهد. وی در بخش پایانی مینویسد: «اگر بخواهم پیام کتابم را در یک جمله خلاصه کنم، در حقیقت این خواهد بود که نیایش و شفا به اندازه خوردن و نوشیدن طبیعی است. منظور من از طبیعی یعنی هم ذاتی است و هم موروثی -که ما برای نیایش و شفا مداربندی شدهایم- و برای ما لازم است آن را مانند هر کار طبیعی دیگر، هرچه بیشتر بخشی از آگاهی روزانهمان کنیم».
نظر شما