راکعی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در این باره اظهار کرد: به چند دلیل عمده، جامعه ما در حوزه نقد هنوز فاصله زیادی با جایگاه متناسب و واقعی نقد دارد؛ نخست این‌که ما منتقد علمی که به‌صورت جدی و با مطالعه و بررسی‌های لازم و در یک پروسه پژوهشی بخواهد وقت بگذارد و اثری را نقد کند، نداریم یا این‌که به تعداد انگشتان دست هستند. بنابراین در حوزه نقد با کمبود متخصص مواجه هستیم.

وی ادامه داد: از طرفی اگر هم در حوزه نقد، متخصص وجود داشته باشد متاسفانه به‌دلیل مشغله‌های فراوان، وقت کافی برای نقد جدی ندارند، به همین دلیل اغلب می‌بینیم که نقدهای آنها اجمالی و کلی است.

عضو انجمن نقد ادبی ایران توضیح داد: یکی دیگر از علت‌هایی که متخصصان نقد به نقدهای اجمالی و کلی رو آورده‌اند، نبود حمایت‌های مادی و معنوی از نقدهای آنها است؛ متاسفانه در این عرصه نهادی وجود ندارد که بخواهد به‌صورت جدی برای موضوع نقد هزینه کند. در نتیجه وقتی منتقد مطمئن است که پژوهش‌ها و نقد علمی وی جایی دیده نمی‌شوند و از آنها، هم از نظر مادی و هم از نظر معنوی حمایتی صورت نمی‌گیرد، کمتر برای نقد حرفه‌ای و جامع وقت می‌گذارد.

راکعی با بیان این‌که متاسفانه در بازار نشر، نقدهای غیرعلمی به‌وفور دیده‌ می‌شود تأکید کرد: وقتی با نقد از سوی مسئولان فرهنگی کشور برخورد جدی نمی‌شود، طبیعی است که منتقدان برای این عرصه، وقت کم می‌گذارند. بنابراین، میدان نقد دست افرادی می‌افتد که به‌صورت غرض‌ورزانه و ناعادلانه نقد می‌کنند. این افراد فقط برای این‌که گفته باشند اثری را به بوته نقد کشیده‌اند، به نقد روآورده‌اند!

وی در پاسخ به این پرسش که «شما چه پیشنهادی برای بُرون‌رفت از این معضل دارید؟» گفت: معتقدم باید انجمن‌های نقد ادبی و هنری با حضور و شرکت نقادان جدی، منصف، علمی و متخصص شکل بگیرند. باید این انجمن‌ها، مجلات علمی و پژوهشی تولید کنند تا نتیجه فعالیت‌های علمی منتقدان منصف، به‌موقع منعکس شود.

عضو انجمن نقد ادب ایران ادامه داد: همچنین معتقدم باید حداقل به تعداد ساعاتی که یک منتقد وقت می‌گذارد تا اثری را نقد کند، حمایت‌های مادی صورت بگیرد. در این صورت زمینه تشویق منتقدان حرفه‌ای برای ارائه نقدهای فاخر فراهم می‌شود.

راکعی در پایان سخنانش گفت: البته ناگفته نماند که در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، شورایی تحت عنوان «شورای نقد و بررسی متون و کتب علوم انسانی» وجود دارد که آثار علمی اعم از کتاب و مقاله را نقد می‌کند.

*دراین باره بخوانید:
(1)شاکری: وقتی نقد تاثیری در تجارت کتاب نداشته باشد عملا اهمیتی پیدا نمی‌کند (اینجا)
(2)جُربزه‌دار: نشریات خانه کتاب می‌توانند نقش موثری در ترویج فرهنگ نقد ایفا کنند/ نقد، چراغی فراسوی سیاستگذاران روشن می‌کند(اینجا)
(3)کیانفر: ضرورت راه‌اندازی کتابخانه تخصصی نقد(اینجا)
(4)جعفری مذهب: جامعه ما نیاز به نقد را احساس نکرده است/ پدیده‌ای به نام «اورژانس نقد»(اینجا)
(5)حسینی: آیین نقد کتاب‌های تازه‌تالیف برگزار شود(اینجا)
(6)عبدالعلی دستغیب: بسیاری از نقدها تبدیل به مدح شده‌اند/ مسئولان برای راه‌اندازی مجامع نقد کتاب بکوشند.(اینجا)
(7)رفیعی: پیش‌نیازهای نقد مطلوب و مدخلی بر اخلاق نقد.(اینجا)
(8)آژند: اکثر نقدها یا نان قرض دادن است یا خرده حساب شخصی/ لزوم اهتمام دانشگاه‌ها برای ایجاد رشته نقد(اینجا)
(9) مهدوی‌راد: نقد باعث گسترش و سلامت نشر می‌شود.(اینجا)
(10) خدایار: برای نهادینه کردن فرهنگ نقد در جامعه باید مسئولان نیز نقدپذیر باشند.(اینجا)
(11) سرشار: بعضی به دلیل نقدی که بر آثارشان نوشته‌ام بامن قهرند.(اینجا)
(12) اسلامی اردکانی: کتاب‌های خوب، محصول نقدند/ اغلب نویسندگان ظرفیت پذیرش نقد را ندارند (اینجا)
(13) مهدی محقق: تنزل جایگاه نقد به دلیل تنزل اخلاق در جامعه است.(اینجا)
(14) تفرشی: در ایران نقد حرفه‌ای و روشمند وجود ندارد/ عیار نقدها در فضای مجازی بیشتر در معرض قضاوتند (اینجا)
(15) ذوالفقاری: ارشاد کتاب‌هایی‌ را که از فیلتر نقد گذشته‌اند خریداری کند/ جلوگیری از کتابسازی با کمک نقد (اینجا)