روزنامه آرمان/ غزل به سوگ نشست...
آرمان امروز در صفحه نخست خود تصویری از سیمین بهبهانی را با عنوان «غزل به سوگ نشست..» منتشر کرد. این روزنامه همچنین صفحه آخر خود را اختصاص به انتشار یادداشت ها و اخبار مربوط به درگذشت بهبهانی داده بود. آرمان در ستون «سکو» خود که یادداشتی از غزل تاجبخش است می نویسد: سیمین را از سالهای دور میشناسم. خوشبختانه او همیشه شهامت بیان حرفهای دلش را داشت. حالا سوال اینجاست که آیا سیمین قابلیت تقدیر و تجلیل شدن را ندارد؟ اگر دارد چرا از او تجلیل نکردیم؟!
سیمین بهبهانی جرات ما بود
آرمان در ستون «دریچه» خود نوشت: تو سیمین نبودی، تو آرش بودی، کاوه بودی، در شعرت، در دوست داشتن وطنت، تو همان ایران بودی، که غم میخورد وقتی خیابان و خاک تشنه بود. درد داشتی، از دردهایت چه باید گفت، خودش صدها جلد کتاب است، دردهایت به ما جرات میداد، خودت جرات ما بودی، هویت اعتراض بودی، هویت راستی بودی، هویت غزل بودی، وقتی دستهایش را به نشانه تسلیم بلند نمیکرد.
سیمین با جرات نیازهای زنان را در شعرش به تصویر کشید
این روزنامه در ستون «چهارچوب» خود که در صفحه آخر آن قرار دارد یادداشت هایی از؛ «انور خامه ای؛ نویسنده»، «محمدعلی سپانلو؛ شاعر»، «احمدرضا احمدی؛ شاعر»، «عبدالعلی دستغیب؛ شاعر»، «منصور اوجی،شاعر»، «ابوتراب خسروی، شاعر» منتشر کرده است. سپانلو در این مطلب نوشت: سیمین بهبهانی با جرات تمام، نیازها و خواستهها و خواهشهای زنانگی و انسانی جامعه زنان را در شعرش به تصویر کشیده است. از نکات عمده شعرش در همان سالها، به زبان آوردن رنج زنانی است که به علت تعدد زوجات شوهر، گرفتار «رقیب» شدهاند.
ناگزیری از زیبایی؛ بانو!
آرمان در ستون «نگاه» خود یادداشتی با عنوان «ناگزیری از زیبایی؛ بانو!» را منتشر کرده است. این روزنامه می نویسد: سیمین بهبهانی؛ بانوی غزل ایران پس از مدتها تحمل رنج بیماری که این اواخر به کمایش برده بود، سرانجام در آغازین ساعات صبحگاه دیروز، دیده از جهان فروبست و رنج تن را فرو نهاد. چه میشود گفت و نوشت؛ در توصیف انسانی که جز انسانیت و مهربانی در او ندیدم. زنی که همیشه به تحیرم وامیداشت.
شعله ای که خاموشی گرفت
آرمان امروز در ستون «یادداشت» خود مطلبی از «علیرضا طبایی، شاعر» به بهانه درگذشت سیمین بهبهانی منتشر کرده است. در این یادداشت می خوانیم: سیمین بهبهانی، چهرهای یگانه در روزگار ما که با کلامش، هم فخامت و شیوایی گنجینه ادب پارسی را پاس میداشت و آن را بالنده و بارور میکرد از میان ما رخت بربست. سیمین از دامان مادر و پدری فرهیخته و فرهنگ پرور برخاسته بود و به راستی عمر پربار خود را در مسیر شکفتگی شعر و ادب پارسی خرج کرد. او از آغاز دهه 30 تا آغاز دهه 90 نقشی ارزنده در قلمرو سرودن غزل و چهارپاره، و نیز خلق ترانههای دلنشین ایفا کرد و امروز رفت.
این روزنامه در ستون «خبرآخر» خود پیام محمود دولت آبادی به مناسبت درگذشت بهبهانی را منتشر کرده است. دولت آبادی در این مطلب می گوید: درگذشت شاعر غزلسرای کشور را به خانواده، همه دوستان، دوستدارانش و بهخصوص بانوان ایران تسلیت میگویم. او در همه حال شاعری بود که به این کشور میاندیشید و به آرزوهای خودش. امیدوارم که زندگی پربار او به عنوان امانتی نزد دوستدارانش زنده باقی بماند و میماند.
روزنامه فرهیختگان/غزل خداحافظی
فرهیختگان امروز در صفحه «ادب و هنر» خود ضمن درج خبر تسلیت سید عباس صالحی معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پی درگذشت سیمین بهبهانی، یادداشت هایی را از بیوک ملکی و حسین اسرافیلی شاعران معاصر ایران منتشر کرده است. ملکی در این مطلب می گوید: سیمین بهبهانی اسمی است که در تاریخ ادبیات ما همواره ماندگار خواهد شد. بهبهانی جز اینکه در وزن شعر ابداعاتی داشت و تغییراتی در آن ایجاد کرد، شاعری توانا بهشمار میرفت.
بهبهانی به تنهایی بار چند نفر را به شانه میکشید
این روزنامه همچنین گزارشی از زندگی و اشعار سیمین منتشر کرد که در آن می خوانیم: شعر سیمین بهبهانی شعر ارجمندی است و در آثار کمتر کسی میتوانیم این سادگی و سهل و ممتنع بودن را ببینیم. وی یک تنه کار چند نفر را در شعر معاصر بر دوش کشید. سیمین بهبهانی به تنهایی بار چند نفر را به شانه میکشید و به قول زندهیاد احمد شاملو «کار خود کردیم و کار دیگران/ بار خود بردیم و بار دیگران».
تنها صداست که می ماند
فرهیختگان همچنین در این صفحه گفت و گوی خود را با محمدعلی بهمنی،شاعر و غزل سرای ایرانی درباره جایگاه شعر بهبهانی در ادبیات معاصر منتشر کرده است. وی در این مطلب می گوید: واقعیت این است که با فقدان سیمین بهبهانی آسیبی به غزل معاصر ما وارد نمیشود و این مساله تنها در فقدان فیزیکی سیمین بهبهانی قابل تامل و بررسی است. ما باورمان این است که تنها صداست که میماند و صدای شعر سیمین به باورمندی ما مرتبط است که سیمین بهبهانی را چطور بپذیریم و غزلش را بخوانیم.
روزنامه جوان/سیمین بهبهانی درگذشت
جوان از جمله روزنامه هایی بود که در صفحه آخر و در ستون «خبر» خود به مطلب کوتاهی در خصوص درگذشت سیمین بهبهانی بسنده کرده بود. در این خبر می خوانیم: سیمین بهبهانی نویسنده و غزل سرای معاصر ایرانی بامداد دیروز در 87 سالگی در گذشت. این روزنامه در ادامه می نویسد: وی در چند سال گذشته با مشکلات قلبی و احوال متغیر مواجه بود که پس از وخیم تر شدن وضعیت جسمانی در روزهای گذشته سرانجام در بیمارستان بستری شد که تلاش پزشکان برای معالجه قلب او به نتیجه نرسید و این شاعر ایرانی بامداد امروز درگذشت.
روزنامه مردم سالاری/غزل فارسی سیاه پوش شد
مردم سالاری امروز در صفحه نخست خود تصویری از سیمین بهبهانی با عنوان «غزل فارسی سیاه پوش شد» منتشر کرد. همچنین این روزنامه در صفحه «فرهنگی» خود ضمن انتشار خبر درگذشت بهبهانی پیام هایی از «محمود دولت آبادی، نویسنده»، «علی بابا چاهی، نویسنده و شاعر»، «جواد مجابی، نویسنده و شاعر» و محمدعلی سپانلو را به مناسبت درگذشت این بانوی غزل سرای ایرانی منتشر کرده است.
روزنامه شهروند/ بر گور خود خواهم ایستاد
شهروند امروز در صفحه نخست خود تصویری از بهبهانی را با عنوان «بر گور خود خواهم ایستاد» را منتشر کرده است. به گفته این روزنامه؛ سیمین درباره شعرهایش میگوید: «شاید کارهای ابتدایی من گرتهبرداری از پروین اعتصامی بود اما بهزودی از تسلط پیشکسوتان بیرون آمدم و به آرامی برای خود راهی انتخاب کردم که مستقل بود و تا امروز هم در راه این استقلال گام میزنم. بیشتر کاری که کردم در غزل است. غزل معاصر را طوری گرداندم و در آن تصرفاتی کردم که با گذشتگان به کلی فرق دارد. یعنی تنها چیزی که از این غزل باقی مانده شکل هندسی آن است و در محتوا، واژگان و اوزان، نوآوریهای زیادی داشتهام.»
بهبهانی: پروین معطوف به طبقه بدبخت جامعه بود
این روزنامه همچنین در صفحه «ادبیات» خود گفت و گوی منتشر نشده بهبهانی را منتشر کرده است. بهبهانی در این گفت و گو در خصوص تاثیر اشعار پروین اعتصامی بر شعرهایش ادامه می دهد: تاثیر پروین در شعر من خیلی کمرنگ بود. فقط از ایدههای پروین میگرفتم، پروین معطوف به طبقه بدبخت جامعه بود، او حس مادرانه داشت. اینها را از او گرفتم، وگرنه من بیشتر دوبیتی کار کردم و دوبیتی نیز تأثیر نیما بود. من در ظاهر و قالب بیشتر به دنبال شیوه نیما رفتم. در انعکاس عواطف رمانتیک و همچنین معطوف به فقر جامعه، پیرو شیوه پروین بودم. در جای پا نیز همینطور است. جای پا یک اثر رئالیستی است.
روزنامه شرق/ غزل، در سوگ سیمین
شرق نیز مانند سایر روزنامه ها در صفحه نخست خود تصویری از سیمین بهبهانی با عنوان «غزل، در سوگ سیمین» را منتشر کرده است. همچنین این روزنامه در صفحه «هنر» خود پیام محمود دولت آبادی را در رابطه با مرگ سیمین بهبهانی و گزارشی از این بانوی غزل سرا و فعالیت هایش در طول عمر شاعری و نویسندگی اش منتشر کرد.
این روزنامه همچنین یادداشت هایی جداگانه از بهاءالدین خرمشاهی، شاعر و پژوهشگر و خسرو سینایی،کارگردان سینما به بهانه درگذشت بهبهانی را منتشر کرده است. در صفحه آخر این روزنامه نیز ستونی با عنوان «سوگ سیمین» منتشر شده که در آن «طهمورث پورناظری، آهنگساز و نوازنده»، «جلال ستاری، محقق و اسطوره شناس» «رضا کیانیان، بازیگر» و «سروش حبیبی، مترجم» در یادداشت هایی جداگانه ناراحتی خود را از درگذشت بهبهانی ابراز کردند.
سیمین از آغاز بر غزل ارج نهاد
سهیل محمودی نیز از شاعران معاصر ایران در ستون «میراث فردا» در این خصوص می گوید: سیمین بهبهانی غزل را از همان آغاز، ارج نهاد و همه همت خود را بر اعتلای این قالب گذاشت. از همان اولین مجموعههایش که دفتر «مرمر» باشد، معلوم بود که با شاعری روبهروییم که غزل دغدغه اصلی اوست. اگرچه زبان و بیان و زاویه دید او قدمایی بود و کلاسیک اما در همین مجموعه با غزلهایی روبهروییم که حرکت بهسمت نوعی متفاوتگویی در آنها را میتوان دید.
روزنامه اعتماد/سیمین شعر، غزل مرگ را سرود
اعتماد نیز در صفحه نخست خود با تیتری متفاوت از سایر روزنامه ها به این خبر پرداخت. این روزنامه با عنوان «سیمین شعر، غزل مرگ را سرود» در یادداشت هایی جداگانه از شاعران و نویسندگان مختلف این خبر را انعکاس داده است.
این روزنامه همچنین در صفحه آخر خود گزارشی از دیدار همایون شجریان با سیمین بهبهانی را منتشر کرده است. در این گزارش می خوانیم: سيمين بهبهاني بعد از تحمل يك دوره بيماري در بيمارستان، وزن زيادي از دست داده بود. صندلي كناري اش را تعارف همايون و دوست و همكارش سهراب پورناظري مي كند و با لبخند مي گويد: چقدر اين ترانه چرا رفتي گل كرده!گل از گل جمع مي شكفد. گل كردن ترانه يي كه هر كسي مي تواند خودش را به جاي خواننده بگذارد، بي قرار رفتن كسي باشد، به جنون تنهايي برسد و فرياد بزند آن سوال هميشگي روزهاي تنهايي را: چرا رفتي چرا؟ من بي قرارم. شعري كه روي كاغذ هم مي توانست عشاق جا مانده از راه را بگرياند، ترانه اي شد كه هر روز گوشه اي از آن از رسانه اي شنيده مي شد، مردم در صفحات اجتماعي شان كليپ و ترانه را جوري به اشتراك مي گذاشتند كه گويي همان بي قراري هستند كه به جنون رسيده و در تنهايي اش يك چراي بزرگ را فرياد مي كند. بانوي غزل نيك مي داند كه هر كسي رفته اي دارد كه بخواهد از او چرايي رفتنش را بپرسد.
روزنامه بانی فیلم/خداحافظی با بانوی غزل ایران
بانی فیلم امروز در صفحه «سینما» خود نوشت: شاعر شیرین سخن جمعه روی دست مردم تا خانه ابدی بدرقه می شود. این روزنامه همچنین یادداشت هایی از: داریوش مهرجویی، علی نصیریان، علی دهباشی، پوران درخشنده، کامبوزیا پرتوی، شادمهر راستین، سعید ابراهیمی فر، نیلوفر لاری پور و نرگس آبیار از اهالی فرهنگ و هنر را منتشر کرده است. این روزنامه هم همچنین در ستون «خبر» خود پیام های دولت آبادی، مسعود کیمیایی و علی باباچاهی را به مناسبت درگذشت بهبهانی منتشر کرد.
روزنامه ایران/درگذشت سیمین بهبهانی، غزلسرای معاصر
ایران نیز امروز صفحه آخر خود را اختصاص به اخبار و یادداشت هایی به مناسبت درگذشت بانوی غزل سرای ایران داد.
نظر شما