چهارشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۰:۲۳
نام شعر که آمد اشکش جاری شد/ یادداشت ناهید کبیری در سوگ سیمین بهبهانی

ناهید کبیری، نویسنده و شاعر به مناسبت درگذشت سیمین بهبهانی، شاعر غزل سرای کشورمان با نگارش یادداشتی برای ایبنا به ذکر خاطره‌ای از این شاعر پرداخت.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)-ناهید کبیری: شخصیت شعری و اجتماعی سیمین نه تنها بر من بلکه برای بسیاری از شاعران این مرز و بوم اثر گذار بود. تحولی که او در شعر کلاسیک ایران به وجود آورد در ارتباط با خلق اوزان تازه در غزل و مضمون تازه و امروزی، شعر را به یک ساختار سنتی و مدرن تبدیل کرد که بسیار تأثیرگذار بود و به حق می‌توان او را بنیانگذار این شهامت زنانه دانست. او با پایداری کامل تمام مسائل مردمی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را زیر نظر داشت و با صمیمیت به شعرهایش منتقل می‌کرد.

سیمین یک شخصیت جهانی است
سیمین یک شخصیت جهانی است و در چارچوب یک مرز و سرزمین قرار نمی‌گیرد. این موضوع را می‌توان از ویژگی‌های یک شاعر خوب دانست. او شاعری وطن‌دوست بود و شعرهای خود را به تک تک درخت‌های وطن گرده زده بود. نام او در تاریخ شعر و ادب سرزمین‌مان همیشه جاودان خواهد بود.

نام شعر را که شنید اشک از چشمانش جاری شد
من به عنوان یک شاعر و نویسنده ارتباط تنگانگی با سیمین داشتم. در مجامع فرهنگی و محافل خصوصی افتخار این را داشتم که از نزدیک با وی دیدار کنم. چند روز پیش به دیدارش رفته بودم. با آنهمه سرم و لوله هایی که به او وصل بود با مهربانی به من نگاه می کرد و حالتی را داشت که گویا می خواست شعر تازه ای بخواند. به آرامی تمام حرف هایم را گوش می کرد و من نیز سعی می کردم امید و انرژی را به او منتقل کنم. وقتی به او گفتم: دیگر بس است سیمین از بستر بلند شو و شعر تازه ای بنویس، با شنیدن نام شعر اشک از چشمانش سرازیر شد و می خواست حرف بزند.

سیمین بهبهانی آن‌قدر شعرهای قوی و تاثیرگذاری داشت که به سختی و شاید هم نتوانیم یکی از آنها را به عنوان بهترین شعرش انتخاب کنیم. به همه جامعه ادبی و فرهنگی به دلیل از دست دادن زنی که زندگی پر افتخار و تاثیرگذاری داشت و در اوج از دنیا رفت تسلیت می گویم.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها