به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) سعید بیابانکی درباره چگونگی برگزاری برخی کارگاه‌های شعر گفت: تجربه زیادی در زمینه کارگاه شعر دارم. چه در اصفهان و چه در تهران. از 20 سال پیش کارگاه شعر داشتم. اول در اصفهان کارگاه شعر برگزار می کردم، بعد به تهران آمدم و در کارگاه شعر فرهنگسرای خاوران که تازه افتتاح شده بود با بهروز یاسمی و محمدسعید میرزایی یکی از بهترین کارگاه‌های شعر را دایر کردیم. این کارگاه‌ها در حال حاضر در فرهنگسرای فردوس نیز ادامه دارد و با همان کیفیت برگزار می‌شود.
وی افزود: بدون تردید اگر شعری دارای نقص باشد، آن ایراد را مطرح می‌کنیم. به گمانم کسی که جلسه شعر را می‌گرداند باید چند پله از دیگران بالاتر باشد و در شعر نظری فراتر از دیگران بدهد.
شاعر مجموعه شعر «نامه‌های کوفی» ادامه داد: در برخی جلسات کارگاه شعر شاید گرداننده جلسه شاعر خوبی باشد، اما معلم خوبی به حساب نیاید. برای این‌که بتوان در یک کارگاه منحصر به فرد نواقص شعر شاعران را برطرف کرد، باید معلم بود. نخستین ویژگی یک معلم هم دلسوزی است. یک معلم دلسوز اگر ایرادی هم در کار شاگردش می‌بیند به نرمی به او گوشزد می‌کند. داد و فریاد کشیدن شیوه معلمی نیست.
این شاعر اضافه کرد: ایرادی که به برخی از کارگاه‌های شعر وارد می شود این است که گردانندگانشان معلمان خوبی نیستند. برخی‌شان منتقدند و برخی همان‌طور که گفتم شاعران خوبی‌اند، اما این ویژگی‌ها کمکی به تأثیرگذاری کارگاه شعر نمی‌کند. در یکی از جلسات ایرادی به شعر شاعری گرفتم. او گفت من شعرم را در فلان محفل برای فلانی خوانده‌ام و او این شعر را تحسین کرده است. در پاسخ به این شاعر مدعی گفتم آن معلم التفاطی به شعر تو نداشته و من به شعرت توجه کرده‌ام و لطفی دارم، نه او.
سعید بیابانکی متولد خمینی‌شهر است. «رد پایی بر برف»، «نامه‌های کوفی» و «نیمی از خورشید» نام کتاب‌های اوست.
یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۳ - ۰۹:۲۵
نظر شما