شریفی درباره هنر تذهیب بیان کرد: به ساده‌ترین بیان، مردم کتابی را که دارای نقوش است بیشتر مورد توجه قرار می‌دهند ولی این واقعیت هم وجود دارد که تذهیب‌های زیاده رنگینِ و شلوغ در هر صفحه کتاب، به مرور زمان سبب خسته‌شدن چشم می‌شوند زیرا رنگ انرژی بیشتری از چشم می‌گیرد.

شریفی توضیح داد: مفاهیم والایی در هنر تذهیب وجود دارد که بسیاری از مردم از آن بی‌خبرند. تذهیب بیانی از باغ‌های بهشتی است. قوس‌های این هنر به معنای تمامی مخلوقات خداوند هستند که از نقطه وجود آغاز می‌شوند و دوباره به آن باز می‌گردند. 

همچنین این نگارگر در پاسخ به این سوال که تذهیب چگونه می‌تواند جایگاه خودش را در متون آینده تثبیت کند، عنوان کرد: موضوع این است که تذهیبی که کار می‌شود بر چه اساس انتخاب شده، چگونه رنگ‌گذاری شده و متناسب با متن چگونه ترسیم شده است؟ زیرا از آنجا که تذهیب باید در چند صد صفحه تکرار شود بسیار مهم است که سبب خستگی نشود. ضمن این‌که خود من خیلی موافق نیستم که تنوع زیادی را در تذهیب هر اثر به کار ببریم زیرا ممکن است تضادهای زیادی به وجود بیاورد که کتاب را نامنسجم می کنند. 

شریفی در این باره ادامه داد: روایت‌هایی هستند که اولین مذهّب قرآن را حضرت‌علی(ع) می‌دانند. اما بر اساس آنچه امروز در تذهیب قرآن‌ها می‌بینم، سلیقه خود من این است که کتابی مانند قرآن فقط در جلد خود هنرها دارای تذهیب باشد و صفحات در سادگیِ خالص،  نوشته‌ها را در بر گیرند. اما امروز، همگی از وجود چنین قرآن‌هایی محروم شده‌ایم. حجم تولید قرآن‌هایی که به شکل کم‌ظرافت و شتابزده، تذهیب‌گری شده‌اند تمام فضای نشر این کتاب را فرا گرفته است.

 چرا قرآن‌های مصور نداریم؟
وی همچنین درباره امکان تولید قرآن‌های مصور اظهار کرد: عقیده دارم که باید برای قرآن تصویرسازی کرد. چرا باید خود را از داشتن قرآن‌های مصور محروم کنیم؟ احساس می‌کنم این امر برای مخاطبان اصلی این کتاب که جوان‌ها هستند بسیار مفید و کارگر خواهد افتاد. خود من در نوجوانی همواره محو نقاشی‌ها و تصاویری می‌شدم که اروپاییان برای داستان‌های مذهبی خود می‌ساختند. 

شریفی افزود: چرا کتابی که تا این اندازه قرار است خواننده داشته باشد، برای تمام قشرهای جامعه یکنواخت چاپ می‌شود؟ این انبوه نوشتار فارغ از ارزش و جایگاه بالای‌شان که برای همه ما روشن است. چرا باید بی وقفه کنار هم بیایند؟ 

وی یادآور شد: در مواجه با یک قرآن مصور هر بیننده‌ای به یقین می‌داند که این تصاویر برداشت شخصی هنرمند تصویرساز است و نه مشخصا حقیقت آیات قرآن، پس چه جای نگرانی است! ضمن آن‌که فراخور قدرت هنرمند، تاثیر این آیات و انگیزه تفکر خواننده روی آن آیات افزوده خواهد شد. می‌توان انتظار داشت که تمام خوانندگانِ قرآن نگاه تخصصی داشته باشند. 

این هنرمند همچنین متذکر شد: البته نباید فراموش کرد که مطالعه هنرمند، نقشی بسیار اساسی را ایفا خواهد کرد. غالب ناشران به دنبال تصاویری هستند که خریداران کتاب را بیشتر جذب کند اما  هنرمندان  در کار کردن روی متون باید به جای اکتفا به صرفا شنیده‌ها و اطلاعاتی ناقص، به مطالعه‌ای دقیق و جدّی از متن را پیش گیرند و بعد از آن کار را آغاز کنند. 

وی افزود: در نتیجه، این بخش یک نظارت جدّی توسط کارشناسان هنری و کلامی را می‌طلبد که البته ارزشش را هم دارد. 

بهمن شریفی متولد 1346 تهران است. وی فعالیت‌های هنری خود را از 1365 به صورت تحقیقی و بدون داشتن استاد آغاز کرد. او از محضر تعالیم استادانی چون محمدعلی زاویه، محمود فرشچیان، رویین پاکباز و غلامحسین نامی بهره گرفته است. از جمله فعالیت‌های هنری این نگارگر می‌توان به تدریس نقاشی و نگارگری در ایران و استرالیا به مدت بیش از هجده سال و نیز حضور در بیش از 30 نمایشگاه داخلی و خارجی اشاره کرد. وی تا کنون در ده‌ها نمایشگاه و سمینار هنری به عنوان فرد برگزیده و یا عضو هیات داوران مطرح و مورد تقدیر قرار گرفته است. از وی تاکنون سه عنوان کتاب با نام‌های «آموزش نگارگری»، «نقش و نگار ایرانی»و «برگزیده آثار بهمن شریفی» به چاپ رسیده است.