جهانگیر خسروشاهی، از نویسندگان حوزه انقلاب و دفاع مقدس در پیشنهاد خود برای تحول در برگزاری جایزه‌های کتاب دفاع مقدس به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)گفت: ضرورت برگزاری جایزه‌ها یا جشنوارههای ادبی دفاع مقدس این است که بخشی به عنوان دبیرخانه دائمی که متصل به یک پژوشکده علمی باشد، در کنار جشنوارههای این چنینی فعالیت کند.
خالق «جسمی که با دجله رفت» افزود: چنین دبیرخانه‌ای می‌تواند نتایج و در واقع محصولات جشنواره یا جایزه ادبی را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد و نقشه راه مشخصی را برای آن تهیه کند. متاسفانه در برپایی چنین رویداد‌هایی مانند کِشتی‌ای عمل می‌کنیم که مقصد آن مشخص نیست و نگاهی به عقب ندارد. این در حالی است که نگاه به پیشینه، نحوه برگزاری و تاثیرات به جا مانده این آیین‌های ادبی در فواصل زمانی گذشته اهمیت بسزایی دارد.
آیا تاکنون نموداری از روند حرکت جشنواره‌ها و جایزه‌های ادبی کشور از جمله دفاع مقدس ترسیم شده است؟ خسروشاهی با پرسیدن این سوال ادامه داد: با ترسیم چنین نموداری می‌توانیم به رهیافت تازه‌ای در زمینه حرکت ادبیات دفاع مقدس برسیم.
وی با بیان این‌که جشنواره دفاع مقدس ما نیز شبیه دیگر جشنوارههای ادبی و هنری کشور است که از هیچ اصول بلندمدت و هدفمندی تبعیت نمی‌کنند افزود: متاسفانه شیوه برگزاری جایزه‌ها و جشنوارههای ادبی با تغییر مسوولان برگزاری تغییرات عمده‌ای می‌کند و نقشه راه مشخصی در این باره وجود ندارد تا نویسنده و ناشر خود را هم‌سو با آن معیارها کند. حتی آسیب‌های دوره‌های پیش بررسی نمی‌شوند و هرسال با اشتباهات تکراری، به ناگاه داوران آثار مشخص و جایزه‌ها به نویسندگانی تعلق می‌گیرد.
این داور جایزه‌های ادبی جایزه‌ها و جشنوارههای ادبی دفاع مقدس در پاسخ به این سوال که چه راهکاری برای معرفی بهتر آثار به مخاطبان پس از برپایی جایزه ادبی دارد؟ بر ضرورت تحلیل جایزه‌ها و جشنوارههای ادبی تاکید کرد و ادامه داد: باور کنیم که داوران ساعت‌ها برای تعیین اثر برتر تمامی کتاب‌ها را مطالعه می‌کنند و هرگز یک اثر رتبه پایین‌تر، به خوبی رتبه برتر از خود نیست؛ اما متاسفانه جلسه‌های نقد و بررسی پس از برپایی جایزه‌ها و جشنوارههای ادبی برگزار نمی‌شود تا دلیل انتخاب آثار و معرفی آن به عنوان اثر برتر برای مخاطبان هم بیان شود.
وی افزود: حتی پس از برپایی جشنواره و جایزه‌های ادبی سراغی از نویسنده گرفته نمی‌شود و تا جشنواره و جایزه بعدی این ارتباط منقطع می‌ماند.
خسروشاهی همچنین در پاسخ به سوالی درباره شیوه مطلوب برپایی جشنوارههای ادبی (مردمی یا دولتی) گفت: حلقه واسط در این زمینه نیاز است. دولت می‌تواند با تهیه سازوکار مشخصی نهاد‌های ادبی مردمی را در این زمنیه فعال کند و مورد حمایت قرار دهد. این حمایت‌ها می‌تواند در زمینه تهیه کاغذ، نحوه توزیع، چاپ آثار و... صورت گیرد.
وی از جایزه حبیب غنی‌پور به عنوان نمونه موفقی از جایزه ادبی مردمی یاد کرد و ادامه داد: با حمایت از نهاد‌های مردمی می‌توانیم نشر فرهنگ دفاع مقدس را به افرادی بسپاریم که تجریه حضور در این امر مقدس را داشته‌اند و به این ترتیب فرهنگ ایثار را پر رنگ‌تر در جامعه معرفی کنیم.
جهانگیر خسروشاهی، داستان‌تویس حوزه دفاع مقدس، در سال ۱۳۷۷ به عنوان داور جشنواره فیلم دفاع مقدس و در سال‌های ۱۳۷۷، ۱۳۷۹، ۱۳۸۳ به عنوان داور جشنواره انتخاب کتاب دفاع مقدس فعالیت داشته و در سال ۱۳۸۳ نیز داوری انتخاب کتاب دفاع‌مقدس دفتر ادبیات داستانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را عهده‌دار بوده‌است.
خالق «جسمی که با دجله رفت» افزود: چنین دبیرخانه‌ای می‌تواند نتایج و در واقع محصولات جشنواره یا جایزه ادبی را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد و نقشه راه مشخصی را برای آن تهیه کند. متاسفانه در برپایی چنین رویداد‌هایی مانند کِشتی‌ای عمل می‌کنیم که مقصد آن مشخص نیست و نگاهی به عقب ندارد. این در حالی است که نگاه به پیشینه، نحوه برگزاری و تاثیرات به جا مانده این آیین‌های ادبی در فواصل زمانی گذشته اهمیت بسزایی دارد.
آیا تاکنون نموداری از روند حرکت جشنواره‌ها و جایزه‌های ادبی کشور از جمله دفاع مقدس ترسیم شده است؟ خسروشاهی با پرسیدن این سوال ادامه داد: با ترسیم چنین نموداری می‌توانیم به رهیافت تازه‌ای در زمینه حرکت ادبیات دفاع مقدس برسیم.
وی با بیان این‌که جشنواره دفاع مقدس ما نیز شبیه دیگر جشنوارههای ادبی و هنری کشور است که از هیچ اصول بلندمدت و هدفمندی تبعیت نمی‌کنند افزود: متاسفانه شیوه برگزاری جایزه‌ها و جشنوارههای ادبی با تغییر مسوولان برگزاری تغییرات عمده‌ای می‌کند و نقشه راه مشخصی در این باره وجود ندارد تا نویسنده و ناشر خود را هم‌سو با آن معیارها کند. حتی آسیب‌های دوره‌های پیش بررسی نمی‌شوند و هرسال با اشتباهات تکراری، به ناگاه داوران آثار مشخص و جایزه‌ها به نویسندگانی تعلق می‌گیرد.
این داور جایزه‌های ادبی جایزه‌ها و جشنوارههای ادبی دفاع مقدس در پاسخ به این سوال که چه راهکاری برای معرفی بهتر آثار به مخاطبان پس از برپایی جایزه ادبی دارد؟ بر ضرورت تحلیل جایزه‌ها و جشنوارههای ادبی تاکید کرد و ادامه داد: باور کنیم که داوران ساعت‌ها برای تعیین اثر برتر تمامی کتاب‌ها را مطالعه می‌کنند و هرگز یک اثر رتبه پایین‌تر، به خوبی رتبه برتر از خود نیست؛ اما متاسفانه جلسه‌های نقد و بررسی پس از برپایی جایزه‌ها و جشنوارههای ادبی برگزار نمی‌شود تا دلیل انتخاب آثار و معرفی آن به عنوان اثر برتر برای مخاطبان هم بیان شود.
وی افزود: حتی پس از برپایی جشنواره و جایزه‌های ادبی سراغی از نویسنده گرفته نمی‌شود و تا جشنواره و جایزه بعدی این ارتباط منقطع می‌ماند.
خسروشاهی همچنین در پاسخ به سوالی درباره شیوه مطلوب برپایی جشنوارههای ادبی (مردمی یا دولتی) گفت: حلقه واسط در این زمینه نیاز است. دولت می‌تواند با تهیه سازوکار مشخصی نهاد‌های ادبی مردمی را در این زمنیه فعال کند و مورد حمایت قرار دهد. این حمایت‌ها می‌تواند در زمینه تهیه کاغذ، نحوه توزیع، چاپ آثار و... صورت گیرد.
وی از جایزه حبیب غنی‌پور به عنوان نمونه موفقی از جایزه ادبی مردمی یاد کرد و ادامه داد: با حمایت از نهاد‌های مردمی می‌توانیم نشر فرهنگ دفاع مقدس را به افرادی بسپاریم که تجریه حضور در این امر مقدس را داشته‌اند و به این ترتیب فرهنگ ایثار را پر رنگ‌تر در جامعه معرفی کنیم.
جهانگیر خسروشاهی، داستان‌تویس حوزه دفاع مقدس، در سال ۱۳۷۷ به عنوان داور جشنواره فیلم دفاع مقدس و در سال‌های ۱۳۷۷، ۱۳۷۹، ۱۳۸۳ به عنوان داور جشنواره انتخاب کتاب دفاع مقدس فعالیت داشته و در سال ۱۳۸۳ نیز داوری انتخاب کتاب دفاع‌مقدس دفتر ادبیات داستانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را عهده‌دار بوده‌است.
نظر شما