به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، آبادیان در هشتمین نشست «جامعه ایران و جامعه‌شناسان ایرانی» در بررسی کتاب حاضر گفت: نویسنده در این کتاب به دنبال این است که به تبیین ایران و جامعه ایرانی بپردازد.
وی در ادامه این نشست با اشاره به نظرگاه نویسنده در کتاب مبنی بر این که بنیان‌های فکری در ایران چیست؟ اظهار کرد: از منظر نویسنده سیاست‌زدگی، ایدئولوژیک بودن و گرایشات چپ و راست از جمله عواملی است که کشور را از پرداختن به مختصات یک جامعه ایرانی به دور نگه داشته است.
این استاد تاریخ در بررسی کتاب «بنیان‌های فکری نظریه جامعه ایرانی» اظهار کرد: نویسنده انتقادات به حقی دارد و آن این است که به پیش‌فرض‌هایی مانند روشنگری و رنسانس در جامعه ایران اشاره می‌کند که عمدتا غربی هستند.
وی افزود: مسایلی که در جامعه غرب مطرح می شود مساله آن جامعه است و به هیج عنوان مساله ایران نیست که این موضوع نیز به خوبی از سوی ارمکی در کتاب آورده شده است.
آبادیان با بیان این که ایران، علاوه بر تفاوت با غرب با دیگر کشورهای اسلامی نیز متفاوت است، عنوان کرد: مساله ما ایجاد یک جامعه بومی است اما این جامعه با کدام روش‌ها ایجاد می‌شود؟ در حالی که بسیاری از واژه‌هایی که ما به کار می‌بریم غربی است، در حالی‌که هر جامعه‌ای الزامات خاص خود را دارد.
این مولف آثار تاریخی در بخش دیگری از سخنان خود در این نشست با اشاره به کاربرد واژه‌ها در ایران اظهار کرد: بسیاری از واژه‌ها در کشور ما بار سیاسی به خود می‌گیرند.
این منتقد در ادامه نشست «جامعه ایران و جامعه‌شناسان ایرانی» با بیان این که واژه‌هایی مانند «عقب‌ماندگی» محصول جوامع غربی سرمایه‌دار است گفت: پل سوییزی اعتقاد دارد این واژ‌ه «عقب نگهداشته» است.
آبادیان با طرح دو سوال که چرا در این کتاب مرز بین جامعه شناسی و تاریخ به روشنی قابل درک نیست و جهان ایرانی چیست؟ گفت: نقطه عزیمت نگارنده این کتاب فرهنگ و اندیشه اسلامی است، به طوری که جامعه‌شناسی بومی نیز می‌تواند محصول همین اندیشه باشد.
وی با تاکید بر این که نقد به معنای موضع‌گیری سیاسی نیست، گفت: متاسفانه نقد در ایران مترادف مچ‌گیری و افشا‌گری است.
سلسله نشست‌های «جامعه ایران و جامعه‌شناسان ایرانی» با حضور علاقه‌مندان در محل جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران برگزار می‌شود.
وی در ادامه این نشست با اشاره به نظرگاه نویسنده در کتاب مبنی بر این که بنیان‌های فکری در ایران چیست؟ اظهار کرد: از منظر نویسنده سیاست‌زدگی، ایدئولوژیک بودن و گرایشات چپ و راست از جمله عواملی است که کشور را از پرداختن به مختصات یک جامعه ایرانی به دور نگه داشته است.
این استاد تاریخ در بررسی کتاب «بنیان‌های فکری نظریه جامعه ایرانی» اظهار کرد: نویسنده انتقادات به حقی دارد و آن این است که به پیش‌فرض‌هایی مانند روشنگری و رنسانس در جامعه ایران اشاره می‌کند که عمدتا غربی هستند.
وی افزود: مسایلی که در جامعه غرب مطرح می شود مساله آن جامعه است و به هیج عنوان مساله ایران نیست که این موضوع نیز به خوبی از سوی ارمکی در کتاب آورده شده است.
آبادیان با بیان این که ایران، علاوه بر تفاوت با غرب با دیگر کشورهای اسلامی نیز متفاوت است، عنوان کرد: مساله ما ایجاد یک جامعه بومی است اما این جامعه با کدام روش‌ها ایجاد می‌شود؟ در حالی که بسیاری از واژه‌هایی که ما به کار می‌بریم غربی است، در حالی‌که هر جامعه‌ای الزامات خاص خود را دارد.
این مولف آثار تاریخی در بخش دیگری از سخنان خود در این نشست با اشاره به کاربرد واژه‌ها در ایران اظهار کرد: بسیاری از واژه‌ها در کشور ما بار سیاسی به خود می‌گیرند.
این منتقد در ادامه نشست «جامعه ایران و جامعه‌شناسان ایرانی» با بیان این که واژه‌هایی مانند «عقب‌ماندگی» محصول جوامع غربی سرمایه‌دار است گفت: پل سوییزی اعتقاد دارد این واژ‌ه «عقب نگهداشته» است.
آبادیان با طرح دو سوال که چرا در این کتاب مرز بین جامعه شناسی و تاریخ به روشنی قابل درک نیست و جهان ایرانی چیست؟ گفت: نقطه عزیمت نگارنده این کتاب فرهنگ و اندیشه اسلامی است، به طوری که جامعه‌شناسی بومی نیز می‌تواند محصول همین اندیشه باشد.
وی با تاکید بر این که نقد به معنای موضع‌گیری سیاسی نیست، گفت: متاسفانه نقد در ایران مترادف مچ‌گیری و افشا‌گری است.
سلسله نشست‌های «جامعه ایران و جامعه‌شناسان ایرانی» با حضور علاقه‌مندان در محل جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران برگزار می‌شود.
نظر شما