به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) نشست بررسی تاثیر آیین هندی بر آثار سیمین دانشور با حضور «دی. پی. سریواستاوا» سفیر هند در ایران، جمال میرصادقی نویسنده پیشکسوت و برخی چهره‌های فرهنگی مانند بهزاد شیشه‌گران، نقاش و گرافیست و بهادر زمانی، هنرپیشه سینما عصر روز گذشته (اول خرداد) در خانه هنرمندان ایران برگزار شد. الهام باقری، پژوهشگر ادبیات هند، مجری این برنامه بود.
جمال میرصادقی درباره آشنایی‌اش با بانوی داستان‌نویسی ایران و آثار وی گفت: دانشور را از نزدیک نمی‌شناختم و او را در دوران انقلاب که نویسندگان در منزل من یا خانه ایشان گردهم می‌آمدند می دیدم. از آن زمان به بعد دیگر او را ندیدم و خاطره ای هم از دانشور در ذهن ندارم.
وی با بیان این‌که معتقدم داوری آثار به دو زیرشاخه سلیقه افراد در انتخاب کتاب و ملاک علمی آثار تقسیم می‌شود، افزود: باید به رمان «سو و شون» که علاقه زیادی به آن دارم و رد پایی از فرهنگ هندی هم در این اثر دیده می شود، اشاره کنم. زمانی نام یک نویسنده زنده می ماند که شاهکاری از او به یادگار مانده باشد و سیمین دانشور با این کتاب که یک شاه‌داستان ادبی است، توانسته نام خود را تا امروز زنده نگاه دارد، چرا که مخاطبان آن را از دو جنبه علمی و سلیقه‌ای می پسندند.
میرصادقی درباره ماندگاری یک اثر توضیح داد: کتابی را می توان یک اثر ماندگار دانست که بر خواننده خود تاثیرگذار باشد و دید او را به جهان اطراف تغییر دهد و ما تمامی این ضوابط را در «سو و شون» دانشور می بینیم. او در این کتاب از انسان معاصری صحبت می کند که در راه شناخت از جهان پیرامونش کشته می شود.
وی ادامه داد: این رمان سه ماه پیش از مرگ جلال آل احمد، نوشته شده و صحنه کشته شدن یوسف در آن چنان تاثیرگذار است که گویی دانشور مرگ همسرش را پیش بینی کرده است.
این مدرس داستان‌نویسی تاکید کرد: معتقدم کتابی که ابتدا با شمارگان بالا چاپ می‌شود، ماندگار نیست بلکه یک کتاب باید طی سالیان دراز و با توجه به متقاضیانی که دارد بازچاپ شود. هر اثری اگر دو نسل خواننده داشته باشد به جرات می توان گفت موفق است. «سو و شون» از دو نسل پا فراتر گذاشته است و اکنون سه نسل را مجذوب خود کرده است و به این ترتیب نام سیمین را در طول سالیان دراز زنده نگاه داشته است.
نویسنده «کلاغ‌ها و آدم‌ها» درباره ماندگاری آثار بانوی داستان‌نویسی ایران گفت: معمولاً نویسندگان، آثاری را دوست دارند که هم‌سو با ذهنیت خودشان باشد ولی «سو و شون» دانشور آنقدر قوی است که هر نویسنده ای با هر ذهنیتی آن را می پسندد.
محبوبیت آثار بانوی داستان‌نویسی ایران در سرزمین 72 ملت
دی. پی. سریواستاوا، سفیر هند در ایران، دیگر سخنران این نشست بود، وی با قدردانی از برگزارکنندگان این نشست اظهار کرد: فارسی تاثیر زیادی بر زبان‌های دیگر که در شبه قاره صحبت می شوند دارد و این تاثیر به خوبی قابل لمس است.
وی ادامه داد: این زبان هفت قرن زبان درباریان هند بود و بسیاری از واژگان هندی به کمک زبان فارسی تا امروز زنده مانده است اما متاسفانه امروز هندی ها این زبان را به سختی فرا می گیرند.
سفیر هند با اشاره به متون ادبی کهن این کشور، اضافه کرد: یکی از میراث های دیرین هند که به فارسی ترجمه شده، کتاب «کلیله و دمنه» است. این اثر برخلاف برخی کتاب‌های ایرانی که در گذر زمان از بین رفته‌اند، حفظ شده و همچنان در کتابخانه‌های هند دیده می‌شود .
سریواستاوا درباره کتاب‌های دانشور عنوان کرد: کتاب‌های بانوی داستان‌نویسی ایران غیر از زبان اردو در هند به زبان‌های دیگری هم ترجمه شده اند. این ترجمه‌ها در کشور ما با استقبال مواجه شده و مخاطبانش را پیدا کرده است.-
گزارشگر: الناز مردی
جمال میرصادقی درباره آشنایی‌اش با بانوی داستان‌نویسی ایران و آثار وی گفت: دانشور را از نزدیک نمی‌شناختم و او را در دوران انقلاب که نویسندگان در منزل من یا خانه ایشان گردهم می‌آمدند می دیدم. از آن زمان به بعد دیگر او را ندیدم و خاطره ای هم از دانشور در ذهن ندارم.
وی با بیان این‌که معتقدم داوری آثار به دو زیرشاخه سلیقه افراد در انتخاب کتاب و ملاک علمی آثار تقسیم می‌شود، افزود: باید به رمان «سو و شون» که علاقه زیادی به آن دارم و رد پایی از فرهنگ هندی هم در این اثر دیده می شود، اشاره کنم. زمانی نام یک نویسنده زنده می ماند که شاهکاری از او به یادگار مانده باشد و سیمین دانشور با این کتاب که یک شاه‌داستان ادبی است، توانسته نام خود را تا امروز زنده نگاه دارد، چرا که مخاطبان آن را از دو جنبه علمی و سلیقه‌ای می پسندند.
میرصادقی درباره ماندگاری یک اثر توضیح داد: کتابی را می توان یک اثر ماندگار دانست که بر خواننده خود تاثیرگذار باشد و دید او را به جهان اطراف تغییر دهد و ما تمامی این ضوابط را در «سو و شون» دانشور می بینیم. او در این کتاب از انسان معاصری صحبت می کند که در راه شناخت از جهان پیرامونش کشته می شود.
وی ادامه داد: این رمان سه ماه پیش از مرگ جلال آل احمد، نوشته شده و صحنه کشته شدن یوسف در آن چنان تاثیرگذار است که گویی دانشور مرگ همسرش را پیش بینی کرده است.
این مدرس داستان‌نویسی تاکید کرد: معتقدم کتابی که ابتدا با شمارگان بالا چاپ می‌شود، ماندگار نیست بلکه یک کتاب باید طی سالیان دراز و با توجه به متقاضیانی که دارد بازچاپ شود. هر اثری اگر دو نسل خواننده داشته باشد به جرات می توان گفت موفق است. «سو و شون» از دو نسل پا فراتر گذاشته است و اکنون سه نسل را مجذوب خود کرده است و به این ترتیب نام سیمین را در طول سالیان دراز زنده نگاه داشته است.
نویسنده «کلاغ‌ها و آدم‌ها» درباره ماندگاری آثار بانوی داستان‌نویسی ایران گفت: معمولاً نویسندگان، آثاری را دوست دارند که هم‌سو با ذهنیت خودشان باشد ولی «سو و شون» دانشور آنقدر قوی است که هر نویسنده ای با هر ذهنیتی آن را می پسندد.
محبوبیت آثار بانوی داستان‌نویسی ایران در سرزمین 72 ملت
دی. پی. سریواستاوا، سفیر هند در ایران، دیگر سخنران این نشست بود، وی با قدردانی از برگزارکنندگان این نشست اظهار کرد: فارسی تاثیر زیادی بر زبان‌های دیگر که در شبه قاره صحبت می شوند دارد و این تاثیر به خوبی قابل لمس است.
وی ادامه داد: این زبان هفت قرن زبان درباریان هند بود و بسیاری از واژگان هندی به کمک زبان فارسی تا امروز زنده مانده است اما متاسفانه امروز هندی ها این زبان را به سختی فرا می گیرند.
سفیر هند با اشاره به متون ادبی کهن این کشور، اضافه کرد: یکی از میراث های دیرین هند که به فارسی ترجمه شده، کتاب «کلیله و دمنه» است. این اثر برخلاف برخی کتاب‌های ایرانی که در گذر زمان از بین رفته‌اند، حفظ شده و همچنان در کتابخانه‌های هند دیده می‌شود .
سریواستاوا درباره کتاب‌های دانشور عنوان کرد: کتاب‌های بانوی داستان‌نویسی ایران غیر از زبان اردو در هند به زبان‌های دیگری هم ترجمه شده اند. این ترجمه‌ها در کشور ما با استقبال مواجه شده و مخاطبانش را پیدا کرده است.-
گزارشگر: الناز مردی
نظر شما