به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «هیجان رفتار و تن گفتار» در سه گفتار با عناوین «اعتماد و بیاعتمادی»، «هیجان رفتار» و «تنگفتار» تشکیل شده است. این کتاب درباره هوش هیجانی (EQ) و زبان بدن است که برای نخستینبار در ایران به چاپ رسیده است.
نویسنده در پیشگفتار این اثر مینویسد: «زمانیکه کتاب «چگونه ارتباطات اثر بخش داشته باشیم؟» را نوشتم در این فکر بودم که چگونه میتوان به نیازهای مردمی پاسخ داد که در بسیاری از زمینههای ارتباطی و رفتاری نیازمند شناختی تازه هستند؟ برای مثال چطور در جهانی که نشانههای زیادی برای بیاعتمادی به دیگران وجود دارد هنوز هم میتوانیم اعتماد کنیم؟ چه ابزاری لازم است تا بتوانید تضمینی برای اعتماد سنجیده ما در ارتباطات پیش روی ما بگذارد؟»
محمود اميرينيا درباره اين كتاب و محتواي آن توضيح داد: این کتاب بیانگر دانشی است که همه ما در زندگی و ارتباطات خود به آن نیاز داریم. وقتی میگوییم هیجانرفتار یعنی هیجانی که به رفتار تبدیل شده است و نه رفتاری که هیجانی شده است. به معنای دیگر هیجان مانند یک بسته انرژی عظیم در درون ما خفته است و نیاز است که در قالب رفتار آزاد شود. حتی براساس یافتههای «جوفلی و کروسلی» در زمینه هیجان و رابطه آن با انرژی، هیجانها اساسا انرژی هستند و براساس قوانین انرژی عمل میکنند اما این انرژی عظیم میتواند تخریبکننده روابط هم باشد و نیاز است که مکانیسمهای روانی و رفتاری لازم برای به کارگیری و مدیریت آن در قالب «جلوههای چهرهای» و «تنگفتار» آموزش داده شود.
هوش هيجاني بخشی از دانش «هیجانرفتار و تنگفتار» است
وي درباره تعابيري مانند «هیجانرفتار یا تنگفتار» كه در اين كتاب به جاي تعابير «هوش هیجانی و زبان بدن» كه مقبوليت عمومي دارند استفاده شده، گفت: هوش هیجانی که اغلب به صورت کسر هوش هیجانی (EQ) به کار میرود در اواسط سالهای 1990 از سوي «دانیل گُلمن» جان گرفت. مدل گُلمن که امروزه به طور وسیعی به رسمیت شناخته شده است، به این معنا نیست که به راحتی میتواند ابعاد پنهان ظرفیتهای شناختیِ رفتار ارتباطی را بیان کند.
امیرینیا ادامه داد: علاوه بر این گاهی چنین برداشتها و ارزیابیهایی گمراهکننده هم هستند. از اينرو، اگرچه هوش هیجانی یک معیار اساسی در ارتباط است اما به نظر من تنها بخش کوچکی از دانش «هیجانرفتار و تنگفتار» است. اگر پژوهشگری از عدم استقبال مردم به ایده و دانشی که تولید میکند بترسد، جامعه به پیشرفت قابل ملاحظهای دست نخواهد یافت و تنها مصرفکننده دانش سایران خواهد بود.
اين پژوهشگر نظر خود را درباره تنگفتار چنين توضيح داد: در اهمیت تنگفتار همین کافی است که بگوییم تمام نوزادان دنیا قبل از آنکه برای نخستين بار بگویند «مامان!» هزاران حرکت تنگفتار را به نمایش میگذارند تا زنده بمانند و بتوانند از مادر خود محبت نامشروط دریافت کنند. امروزه پژوهشگران بر این باورند که انسانهای اولیه با شکلی از نمایش بیکلام با یکدیگر ارتباط برقرار میکردند تا آنکه در طول تاریخ تکاملی ما در جایی گفتار بیش از تن به عنوان شکل اصلی ارتباطی در نظر گرفته شد اما تن و گفتار بهطور محکمی به یکدیگر وابستهاند آنطور که ما نمیتوانیم با یکی بدون آن یکی ارتباط برقرار کنیم. این عادت کهنه هرچند که قدیمی است اما از بین نمیرود زیرا حتی وقتی ما با کسی تلفنی صحبت میکنیم، دوست داریم او را ببینیم اگر به جز این باشد مانند آن است که دو آدم نابینا با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند.
مفهوم زبان بدن متفاوت از تنگفتار است
وي در پاسخ به اين سوال كه آیا زبان بدن با برداشت شما از تنگفتار متفاوت است، گفت: شاید در نگاه نخست تفاوت ترجمهای قابل ملاحظهای نداشته باشند اما تفاوت معنایی مهمی وجود دارد. زبان بدن اصطلاحی بود که در گذشته نویسندگانی مانند «آلِن پیِز» و دیگران تلاش میکردند تا برداشت خود را از ارتباطات غیرکلامی فرهنگی به جامعه ارايه دهند اما در دهه اخیر چنین مفهومی در دنیا دگرگون شده است. زیرا اگر ارتباطات غیرکلامی قرار است نقشی در ارتباطات فرهنگی یا بین فرهنگی انسانها داشته باشد اساسا نباید خودش وابسته به زبان یا فرهنگ خاصی باشد.
اين پژوهشگر شناختیرفتاري درباره اينكه چرا هنوز در جامعه ما برداشت عموم از زبان بدن تغییر نکرده است، گفت: یکی از دلایل آن مربوط میشود به آموزشدهندههای این حوزه که گاهی نسبت به رابطه و قدرت اثر مغز بر تن آگاهی لازم را ندارند و آنها به صورت علمی، دانشي درباره رابطه حركات بدن و مغز ارايه نمیدهند و نمیگویند كه چگونه محرکهای هيجاني بر ذهن تاثیر ميگذارد و دست آخر برای جلب نظر عامه مردم میگویند که ما از طریق زبان بدن میتوانیم بفهمیم که کسی دروغ میگوید یا نه؟ بنابراین من ناچار شدم در جامعه خود دست به ساختارشکنی بزنم و از واژه تنگفتار استفاده کنم. زیرا مگر ما در ارتباط به دنبال چه هستیم؟ غیر از آن است که میخواهیم اعتماد کردن را یاد بگیریم؟ به نظر من چنین برداشتهایی که در جامعه از زبان بدن صورت پذیرفته است موجب بیاعتمادی مردم به یکدیگر، برچسب گذاری و سوءتفاهم خواهد شد.
اميرينيا درباره استقبال خوانندگان از کتاب گفت: این کتاب به تازگی منتشر شده است و یک اثر پژوهشی و مطالعاتی است و هنوز زود است که درباره استقبال مخاطبان چیزی بگویم اما قابل پیشبینی است که برای مطرح کردن ایدههای جدیدی که در کتاب نوشتهام به زمان بیشتری نیاز است. هرچند با توجه به چند سال تجربه پژوهش و تدریسی که در دانشگاه بانک ملت و نفت و سایر سازمانها داشتهام، امیدوارم استقبال خوبی از کتاب شود زیرا مهم درک محتوای ایدههایی است که در آن مطرح شده است.
چاپ نخست کتاب «هیجان رفتار و تن گفتار» تالیف محمود امیرینیا، در 512 صفحه، شمارگان سه هزار نسخه و بهای 50 هزار تومان از سوی انتشارات آراسته چاپ و روانه بازار نشر شد.
پنجشنبه ۲۱ فروردین ۱۳۹۳ - ۰۹:۳۰
نظر شما