گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، مراسم بزرگداشت سیمین دانشور، عصر امروز، یکشنبه، 18 اسفند با حضور سیدعباس صالحی، معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، احمد مسجدجامعی، حسین پاینده، حسینعلی قبادی، سیمین پناهی‌فرد، حجت‌الاسلام دعایی، سرپرست موسسه اطلاعات، حکمت‌الله ملاصالحی، هوشنگ مرادی کرمانی، لیلی ریاحی، خواهرزاده و دخترخوانده سیمین دانشور، احمد آل‌احمد، برادرزاده جلال آل‌احمد و غلامرضا امامی در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

در اين مراسم دکتر صالحی، معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به حضور پررنگ زنان در ادبيات ایران گفت: در تاريخ ادبيات معاصر ايران، حضور زنان محسوس است و پروين اعتصامي به عنوان يكي از فعالان در ادبيات كلاسيك‌ از جمله آن‌ها است.

وي در ادامه به زندگي شخصي سيمين دانشور و تاثير اين موضوع بر داستان‌نويسي او اشاره كرد و توضيح داد: سیمین دانشور نخست اين شانس را داشت كه در خانواده‌اي هنرمند پرورش يابد، او در مرحله دوم از امكانات تحصيلي‌اي برخوردار بود كه به واسطه آن در فضاي مناسب علمي و ادبي رشد كرد و مساله سوم قرار گرفتن دانشور در كنار جلال بود که بخش تاثیرگذاری از ادبیات معاصر رقم خورد.

معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بيان اين‌‎كه براي سيمين دانشور، جلال نقطه اتكا بود اما جايي براي ماندن نبود، ادامه داد: سيمين در كنار جلال، سيمين بود. آن‌ها با همه تمايزهايي كه داشتند، در كنار هم ماندند و سيمين تا آخرين لحظه حلقه جلال را در انگشتش نگه داشت.

دکتر صالحی با بيان اين‌كه سيمين در كنار جلال زندگي كرد، اما در موج‌هاي سياسي زندگی او غرق نشد، اظهار كرد: وقتي به زندگي سيمين فكر مي‌كنيم، مي‌بينيم كه جالب است كه او قادر بود در كنار موجي در حد جلال زندگي كند، اما در آن فرو نرود. سيمين با همه علاقه و وابستگي‌هايش به جلال، سيمين بود و نثر متعلق به خود يعني نثري روان، ملايم، بدون تنش و عصبانيت داشت.

وی در ادامه ادبيات سيمين را تركيبي از رئاليسم و اسطوره دانست و گفت: ادبيات دانشور تركيبي از داستان، شعر و نقاشي به همراه داشت. اندیشه سيمين ريشه در هويت داشت و سيمين ماند.

وي در پايان گفت: آل احمد در مقطع‌هايي از عمرش درگير حال و گذشته بود اما سيمين هميشه با يك نگاه اعتدال‌گرايانه تاريخ خود را روايت مي‌كرد. اين‌ها قدرناشناسي از جلال نيست، جلال هميشه جلالِ ادبياتِ ماست اما سيمين، هميشه سيمين بود و هميشه، سيمين مي‌ماند.