ناصری در آیین پایانی این جشنواره که شب گذشته در مسجد جوادالائمه برگزار شد، با اشاره به آماده نبودن شرایط این مسجد برای برگزاری مراسم اختتامیه، اظهار کرد: یکی از توفیقات مسجد جوادالائمه که در چهار دهه گذشته برگزار شد نوع نگاهی بود که به جریانات فرهنگی داشت. 

وی اضافه کرد: مربیان بزرگی در این مسجد حضور داشتند که یکی از بزرگانشان امیرحسین فردی بود. این مسجد در عرصه‌های متنوع فرهنگی از سینما و تئاتر و عکس گرفته تا ادبیات فعالیت می‌کرد و نوع نگاه مرحوم فردی به این جریان قابل اعتنا بود و باید بررسی شود. عشق فردی داستان بود و همه یادمان هست که «امیرخان»  قبل از انقلاب برایمان داستان می‌خواند و ما باید نظر می‌دادیم و می‌نوشتیم و  نقد می‌کردیم. 

ناصری با بیان فعالیت‌های امیرحسین فردی در حوزه داستان‌نویسی افزود: وی بعد از انقلاب جلسات داستان‌نویسی راه انداخت و برخی نویسندگان بیشتر ماندند و تعدادی کمتر، اما همه حس دلپذیری داشتند. او رسالتش در تربیت نویسندگان انقلابی را به خوبی انجام داد و عمرش را صرف این کار کرد و برای این انگیزه مقدس کوتاه نیامد. 

دبیر سیزدهمین جشنواره شهید حبیب غنی‌پور درباره فعالیت‌های متنوع فردی توضیح داد: او فقط داستان نیاموخت، او به ما یاد داد درباره دیگران قضاوت منصفانه‌ای داشته باشیم. تاثیر جلسات فردی تا حدی بود که محمدرضا کاتب از شرق به غرب تهران می‌آمد و در این جلسات شرکت می‌کرد. نوع منش فردی در اداره جلسات داستان قابل اعتناست، آن هم در ابتدای انقلاب شرایط داستان‌نویسی و ادبیات داستانی مثل امروز نبود. پس از انقلاب اسلامی در ادبیات داستانی کتاب‌های قابل اعتنای متعددی پدید آمد. 

خالق «جای پای ابراهیم» تصریح کرد: فردی هرگز نوجوانان را دست‌کم نگرفت. متاسفانه حالا این اتفاق می‌افتد و ما حتی جوانان را هم قبول نداریم، این در حالی است که شاگردان فردی 11 تا 15 سال داشتند و او با فعالیتش زمینه‌ای را فراهم کرد که امروز آن‌ها توفیقات زیادی به دست آورند و با شهادت حبیب، گل سرسبد آن‌ها، این جشنواره نام وی را گرفت. 

وی با اشاره به این‌که این جشنواره با اعتبار نام مسجد و شهید 13 دوره گذرانده، تشریح کرد: در جشنواره سیزدهم تصمیم گرفتیم همه داوران از عوامل داستان‌نویسی خودمان باشند. داورانی که از سال 1359 وارد عرصه داستان‌نویسی شدند و در این سال‌ها بیش از 500 داستان به قلم آن‌ها منتشر شده است. 

در جشنواره شهید غنی‌پور یک حلقه مفقود وجود دارد، ناصری با بیان این جمله توضیح داد: این برگزیده‌ها انتخاب مسجد است و جشنواره شهید غنی‌پور پشت این کتاب‌ها ایستاده اما به نظر می‌رسد متولیان امر که در حوزه خرید کتاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نهاد کتابخانه‌ها، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان و حتی وزارت آموزش و پرورش و یا شهرداری تهران که متولی برگزاری نمایشگاه یاد یارمهربان است، از سازوکار لازم برای خرید این کتاب‌ها برخوردار نیستند! 

وی تصریح کرد: یکی از معاونان وقت فرهنگی ارشاد وعده حمایت از جشنواره را داد، اما متاسفانه این وعده محقق نشد. شایسته است کتاب‌های برگزیده این جایزه به خوبی معرفی شوند و نهادهایی که مسوولیت خرید این آثار را دارند، از آنها حمایت کنند. نام حبیب تمثیل است و به قول مصطفی رحماندوست به آن افتخار می‌کنیم. 

ناصری در پایان به ارایه گزارش مختصری از روند داوری این جشنواره پرداخت و عنوان کرد: در این دوره 12 داور در چهار شاخه بعد از ریزش اولیه آثار، 492 کتاب رسیدند که آنها را در گروه‌های چهارگانه معرفی کردند. ما در جشنواره امسال دو رتبه‌بندی داشتیم. یکی انتخاب یک اثر به عنوان کتاب سال و دیگری انتخاب رمانی به عنوان اثر شایسته تقدیر جشنواره. خوشبختانه امسال جنبه ما دی از جشنواره حذف شد و دست‌کم مسجد جوادالائمه آن را دنبال نمی‌کند، اما نهادهای دیگری از این انتخاب‌ها حمایت کردند که از آن‌ها سپاسگزاریم./