به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از فرهنگسرای فردوس، چهلمین برنامه «با یار مهربانم» فرهنگسرای فردوس با هدف معرفی کتاب‌های «خرمالوی نارس» و «نامه‌های بچه‌ها به خدا» برگزار شد.

جعفر توزنده‌جانی کارشناس برنامه در ابتدا بخشی از داستان «خرمالوی نارس» نوشته محمدعلی شامانی را برای کودکان خواند و گفت: این داستان درباره صبر و حوصله‌ است. این‌که ما اگر در زندگی تحمل سختی‌ها را داشته باشیم می‌توانیم در آینده از میوه شیرین آن بهره برداری کنیم.

وی افزود: درخت خرمالو زیر بار سنگین میوه‌ای که دارد کمرش خم شده است. برای همین می‌خواهد زودتر از زیر بار این سنگینی خلاص شود. برای این کار هم از دیگران کمک می‌گیرد. باد به او کمک نمی‌کند چون بازیگوش است. اما ریحانه که دختری مهربان است به حرف درخت گوش می‌دهد و می‌رود تا او را از زیر بار سنگین میوه‌ها خلاص کند. اما نه تنها نمی‌تواند این کار را بکند که حتی خودش را هم به دردسر می‌اندازد. به آب می‌افتد و خیس می‌شود.

توزنده‌جانی گفت: درخت و ریحانه مثل هم هستند. هر دو عجول و کم حوصله‌‌اند‌. ریحانه همان اول که خرمالو را کنده است گاز می‌زند تا بخورد اما متوجه می‌شود که سفت است و نمی‌شود آن را خورد تازه بد مزه هم است. او در این جا متوجه می‌شود که میوه نرسیده قابل خوردن نیست. درخت هم تحمل بار زیاد را ندارد و می‌خواهد زود از دست آن خلاص شود. اما هنگامی که ریحانه صبر می‌کند تا خرمالو‌ها برسند می‌تواند از طعم شیرین آن بهره ببرد.

وی ادامه داد: در پایان هم درخت و هم ریحانه متوجه می‌شوند که با تحمل سختی‌ها و داشتن صبر و حوصله می‌توانند هم دیگران و هم خودشان را شاد کنند. میوه صبر و حوصله‌ هم شیرین شدن کام دیگران و هم خوشحالی خود ما است.

توزنده‌جانی اظهار کرد: درخت، هنگامی که سختی‌ها را تحمل می‌کند پاداش نیکی می‌گیرد و آن هم تبدیل شدن به موجودی بخشنده است چرا که او و مادر بزرگ‌ میوه‌های رسیده و شیرین را به همه داده و آوازه‌اش در تمام محله پیچیده.

در بخش دوم برنامه «نامه‌های بچه‌ها به خدا» خوانده شد. این کتاب توسط «استوار هامیل» و «اریک مارشال» گردآوری شده و در آن تعداد زیادی نامه کوتاه که بچه‌ها به خدا نوشته‌اند، آمده است.

توزنده‌جانی درباره این کتاب گفت: نامه‌ها، کوتاه، کودکانه و بیانگر جهان کودکی نویسندگان آن است. موضوعات آن هم شامل باورها، آرزوها و همچنین پرسش‌ها و تردید‌هایی است که کودکان درباره خودشان و باورشان دارند.

کارشناس برنامه با یار مهربانم فردوس یادآوری کرد: درست است که در بعضی از نامه‌ها، بچه‌ها گاهی با خدا به شکلی شوخ طبعانه برخورد می‌کنند اما هر چه هست، نمی‌شود در باور همه آن ها شک کرد و می‌توان متوجه شد همگی این باور را قبول دارند.

وی افزود: نامه‌های کوتاه و ساده این بچه‌ها ما را یاد داستان موسی و شبان مولوی می‌اندازد. در آن داستان هم «شبان» خدا را از طریق زندگی شخصی خودش می‌سنجد و تصور می‌کند خدا موجودی است هم چون خودش که چارق به پا می‌کند و سرش را شانه می‌زند. هر چند در ابتدا از نظر موسی این کار کفر به نظر می‌رسد اما خود خدا به موسی پیغام می‌دهد که او را برای وصل کردن فرستاده است نه برای فصل کردن.

در بخش دیگر برخی بچه‌ها کتاب‌هایی را که در طول مدت یک ماه خوانده بودند به مدت سه دقیقه برای دیگران معرفی کردند، هم چنین کارشناس موارد مهم در روخوانی و صحیح خوانی را مجددا برای حاضرین تکرار و گوشزد کرد.

سلسله برنامه‌های «با یار مهربانم» از سوی مراکز فرهنگی هنری منطقه 5 به منظور ایجاد انگیزه و فراهم کردن بستری برای مطالعه در کودکان برگزار می‌شود./