میرچی به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: پس از ترجمه و انتشار موفقیت‌‌آمیز نمایشنامه «در کار رفتن» اثر واسلاو هاول، نویسنده و سیاستمدار معاصر اهل جمهوری چک، دو کتاب دیگر از این نویسنده نیز به تازگی با ترجمه من از سوی انتشارات جهان کتاب منتشر شد. 

وی افزود: یکی از این آثار «اعتراض و چهار نمایشنامه دیگر» است. همانطور که از نام آن پیداست این مجموعه شامل پنج نمایشنامه «فرشته نگهبان»، «شرفیابی»، «اشتباه»، «موتومورفوز» و «اعتراض» است. 

این مترجم همچنین به دیگر کتاب منتشر شده هاول اشاره کرد و گفت: کتاب دوم ترجمه نمایشنامه «هتل کوهستانی» هاول است. نویسنده در این نمایشنامه بازی‌های جالبی با مقوله «زمان» انجام می‌دهد. 

«اعتراض و چهار نمایشنامه دیگر» نوشته واسلاو هاول و ترجمه رضا میرچی در 128 صفحه و بهای 6 هزار و 500 تومان از سوی انتشارات جهان کتاب روانه کتابفروشی‌ها شده است. 

این ناشر همچنین نمایشنامه «هتل کوهستانی» از هاول را نیز با ترجمه میرچی در 80 صفحه و بهای چهار هزار تومان منتشر کرده است. 

رضا میرچی 40 سال است که در جمهوری چک سکونت دارد. نخستین فرهنگ «چکی – فارسی» و همین‌طور نخستین فرهنگ «فارسی – چکی»، «مکالمات روزمره فارسی – چکی»، «دستور زبان فارسی» و چند کتاب دیگر در زمینه زبان فارسی برای چکی‌زبان‌ها، از جمله آثار اوست که در انتشاراتی پردیس، با مدیریت خود میرچی، در جمهوری چک منتشر شده است.

همچنین با ترجمه میرچی کتاب «بیگانه‌ای در کنار میرزا کوچک خان» اثر یان کولارژ، توسط انتشارات فرزان روز منتشر شده است. 

واتسلاو هاول متولد اکتبر سال 1936 میلادی نحستین رییس جمهور جمهوری چک بعد از فروپاشی کمونیسم از 2 فوریه 1993 تا 2 فوریه 2003 بود. او علاوه بر سیاست، به نویسندگی و نمایشنامه‌نویسی می‌پرداخت. این نویسنده دو سال پیش درگذشت. 

واسلاو هاول درباره نمایشنامه «هتل کوهستانی» نوشته است: «... نمایشی است وهمی با موضوع موجودیت انسان. به نوعی استعاری این سؤال را بر می‌انگیزد که تا چه اندازه خودمان مطابقت داریم با خودمان؛ در واقع تا چه اندازه ـ به عنوان انسان ـ وجود داریم. برای مثال ... دو نفر به طور متناوب زندگی خود را با یکدیگر عوض می‌کنند؛ سرنوشت‌شان را به گونه‌ای تناوبی به یکدیگر می‌دهند. مردی عاشقانه خودش به خودش حسودی می‌کند. در هتلی مهمان است که کسی به وجودش واکنش نشان نمی‌دهد، بنابر این از خود می‌پرسد: «حتما نیستم! واقعا وجود دارم یا این‌که فقط نوعی شبح هستم؟» همگان فردی را ـ به‌رغم اعتراض جدی‌اش ـ کاملا به جای فرد دیگری می‌خوانند و او آن را به عنوان امری مسلم می‌پذیرد که هر بار انسان دیگری است.»/