«آتش بس تا العماره»، «بغداد شهر هزارو یک شب»، «تکریت آغازی بیپایان»، «کربلا اسیری در خانه»، «عید اسارتی»، «در عزای امام»، «حزباللهی ها» و «گامی به سوی ایران»برخی از فصلهای کتابند.
مجتبی جعفری در «جهنم تکریت» با زبانی ساده و به روشنی به بیان خاطرات خود از دوران اسارتش میپردازد. اسارتی که از سالهای پایانی جنگ یعنی سال 67 تا سال 69 به طول انجامید. جعفری در خاطرات خود اطلاعات دقیقی از اردوگاههای عراقی و وضعیت اسرای ایرانی در زمان جنگ و پس از اعلام آتش بس میدهد و به بیان دردها و مرارتهای سالهای اسارت خود و دیگر دوستانش میپردازد.
جعفری در دیباچه کتاب اینگونه نوشته است: «نام دوران اسارت را «جهنم تكريت» گذاشته ام كه دلايل آن را در متن كتاب مييابيد؛ اما لازم ميدانم توضيح دهم كه در اين بيان سعي كردهام تا هم با خويشتن امانت و صداقت را رعايت كنم و هم با شما. دانستن بسياري از آنچه كه مينويسم، براي شما لازم نيست؛ ولي حفظ امانت و به كارگيري صداقت ، ارزشي بالاتر از آن دارد تا بخواهم دربازنگري حوادث دوران «جهنم تكريت» روي حقايق پرده افكنم و تنها وقايعي را بازگو كنم كه برايم باعث ايجاد حسن نيت ها شود.»
کتاب «جهنم تکریت» توليد دفتر ادبيات و هنر مقاومت حوزه هنري است که در ۲۱۰ صفحه، قطع رقعی و با شمارگان دو هزار و 500 نسخه توسط انتشارات سوره مهر به چاپ نهم خواهد رسید.
نظر شما