چهارشنبه ۶ آذر ۱۳۹۲ - ۱۵:۰۵
برنامه ریزی فرهنگی برای رسیدن به تعادل فرهنگی

رفتار دولت و به ویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این فرصت محدود یکصدروزه که از آغاز فعالیت دولت یازدهم می گذرد،باعث امیدواری ملی و درخشش نور امید نزد مردم شده است./

خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) - حمیدزضا زاهدی، نویسنده و مترجم:گزارش رئیس جمهوری در یکصد و یکمین روز آغاز فعالیت های دولت یازدهم، گرچه دیر به بحث فرهنگ رسید، اما سخنان رئیس جمهوری امیدوارکننده و سازنده بود.
این که نویسندگان را با نگاه امنیتی نبینیم، نگاهی است که دولت محترم می تواند در عرصه فرهنگی آن را توسعه دهد و برپایه آن، فرهنگ و اهالی آن را در خدمت توسعه کشور قرار دهد. در یک نگاه علمی، مقوله فرهنگ و برنامه های فرهنگی، دیربازده، اما وسیع الاثر تلقی می شود، زیرا سرمایه گذاری فرهنگی به سرعت جواب نمی دهد، اما در صورت درست بودن برنامه ریزی و اجرا، آثار آن در همه ابعاد زندگی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و... دیده می شود.
دولت فرصت محدودی برای اعمال سلیقه فرهنگی خود دارد و در فرصتی چهارساله با انبوه مشکلات و معضلاتی که از هر زاویه گریبان دولت را چاک می کند و بر رفتار کشور و رویه های اجرایی تاثیر می گذارد، نمی توان حتی یک روز و یک لحظه را هم از دست داد.
بدیهی است که این اعمال سلیقه از سوی دولت که با برنامه ریزی فرهنگی توام می شود، نمی تواند بدون معارض باشد و سلیقه های مختلف فرهنگی در تعارض با آن قرار می گیرند، اما مهم این است که خود دولت محترم، با نگاهی درست به قضیه بنگرد و نخواهد سلیقه خود را به دیگران تحمیل کند. حرکت حساب شده و بطئی دولت در عرصه فرهنگی مارا کمک می کند که تاثیر برنامه را درازمدت و موثرتر کنیم. نمی توان به صرف داشتن سلیقه و برداشتی خاص، آن دیدگاه را نماینده راه حل های درازمدت دانست، بلکه باید از رهگذر در نظرگرفتن همه اصول و قوانین کلی نظام و مبانی فکری آن اقدام کرد تا برنامه ها در اجرا با سرعت به دیوار بلند ناخرسندی و بی تدبیری برنخورند.
از اینجا اعمال دیدگاه های کلان دولت در عرصه فرهنگی مطرح می شود. عرصه فرهنگ، عرصه آزمون و خطا نیست که هر روز با تصمیمی ریسک و مخاطره دست اندازها را بپذیریم و به آن تن دهیم. دولت در یک نگاه کلان، فرهنگ را نماینده راه حل اصلاح رفتار عمومی و تامین کننده وحدت و یکپارچگی همگانی و نشاط اجتماعی می داند و بر آن پای می فشرد.
رفتار دولت و به ویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این فرصت محدود یکصدروزه باعث امیدواری ملی و درخشش نور امید نزد مردمی شد که فرهنگ را از کودکی جزء لایتجزای زندگی خویش می دانند. با حافظ و سعدی و مولانا که نمایندگانشان ـ کتاب هایشان ـ روی تاقچه ها جزئی از زندگی خانواده حساب می شود، بزرگ می شوند، مایه نشاط و امید است.
هرچند که به نظر نمی رسد برنامه های فرهنگی دولت یازدهم در نبود بودجه و امکانات سخت افزاری و نرم افزاری و با مشکلات متراکم ناشی از سال ها ولنگاری و بی برنامگی فرهنگی، به سرعت به نتیجه رسد، همین که کرامت انسانی محوری استراتژیک و راهبردی در برنامه های دکتر روحانی و دولت یازدهم شده است، می توان امیدوار بود که در ادامه راه، این نگاه به افقی روشن بینجامد. بی شک خود اهالی فرهنگ هم انتظاری جز این ندارند که راهبرد حرکت دولت را در راستای آمال و آرزوها و امیدهای خود ببینند و آرزوهای خود را در رفتار دولت جلوه گر ببینند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها