شفیعی به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در پاسخ به این پرسش که «آیا تاکنون حمایت از کودکان جهان دغدغه نویسندگان ما بوده‌است؟» گفت: دیدن مسایل بچه‌ها و حساسیت داشتن به مشکلاتشان از سوی بیشتر نویسندگان حوزه کودک ما کم است. کم‌توجهی به مشکلات بچه‌ها ادبیات ما را مکانیسمی برای ایده‌زدگی کرده است.

وی افزود: من حتی وقتی دبیر جشنواره کانون فرهنگی، هنری کودکان و نوجوانان بودم، موضوع بیانیه را به این موضوع اختصاص دادم. نویسندگان ما در حوزه ادبیات کودک بیشتر به تخیل فرمی توجه دارند و واقعیت‌های کودکان را با تخیلات خودشان به شکل انشایی توصیف و روایت می‌کنند.

نویسنده «خیمه خاموش» ادامه داد: درست است که مسایل و مشکلات کودکان جهان مانند سلامتی، بهداشت، آموزش و پرورش، حقوق کودکان و آشنایی با روحیات کودکان مشترک است، اما متکی بودن نویسندگان ما به موضوع تخیل و تمرکز بر فرم و الفاظ آنان را از مواجه شدن با مسایل بیرونی کودکان دور می‌کند.

شفیعی همچنین درباره صلح گفت: به نظر من در دین و فرهنگ ما صلح معنا شده و صلح را باید از جوامع کوچک تعریف کرد. این تعریف می‌تواند از بین رابطه اعضای خانواده، اعضای کلاس، معلم و شاگرد و همسایه با همسایه بیرون بیاید تا صلح را برای کودکان ترسیم کند. نباید صلح را به شکل سیاسی نگاه کرد. صلح می‌تواند در محیط کوچک آموزش داده شود. هر وقت این اتفاق بیفتد، خواه ناخواه به مسایل جهانی کودکان پرداخته‌ایم.

شهرام شفیعی نویسنده حوزه کودک و نوجوان متولد 1349 تا کنون جوایز متعددی دریافت کرده است.

از کتاب‌های او می‌توان به «عشق خامه ای» ، «مرغ سوخاری برای جنازه» ، «عزیزم چه رنگی بپوشم» ، «قصه‌های غرب وحشی» و «دختر را بیدار کن» اشاره کرد.