به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری  در تابستان سال 89، از تهران به استان‌های فارس و اصفهان رفتند و البته با وجودی که کارمندان معترض این سازمان مقابل مجلس شورای اسلامی تحصن کردند، حمید بقایی، رییس وقت این سازمان، معاونت‌های گردشگری، میراث فرهنگی و پژوهشگاه باستانشناسی، وابسته به این سازمان را به شهر شیراز انتقال داد. البته این انتقال اجباری آن چنان طولانی نشد و حدود یک‌سال بعد، از اوایل تیرماه 91 بازگشت کارمندان این سازمان به تهران آغاز شد و جالب‌تر این‌که در سالگرد این بازگشت، کتابخانه پژوهشگاه میراث فرهنگی پس از انتقال مجدد پژوهشکده سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری از شیراز به تهران بار دیگر گشایش یافت. البته نباید انتظار داشت پس از این نقل و انتقالات کتابخانه شاکله اولیه خود را حفظ کرده باشد اما سوال اصلی که پیش می‌آید این است که هم اکنون کتابخانه پژوهشکده باستانشناسی میراث فرهنگی کجاست و چه بلایی بر سرش آمده است؟ 

این کتابخانه در جریان نقل و انتقالات سازمان میراث فرهنگی به مرودشت منتقل شد و آن هم به کارگاهی نجاری در پردیس تخت جمشید؛ کارگاهی که گفته می‌شود مسقف نبوده و کتاب‌ها در کارتن و زیر حفاظ‌های پلاستیکی و در وضعیت بسیار بدی نگهداری می‌شدند. کتاب‌ها و گزارش‌هایی که هر کدام سند تاریخی و هویت ما محسوب می‌شدند؛ گزارش‌هایی که باستانشناسان ماه‌ها وقت صرف آن‌ها می‌کردند و در حقیقت پس از حفاری‌ها تنها همین گزارش‌ها باقی می‌مانند، اکنون سر از جوی‌های آب مرودشت سر درآوردند! مژگان اسماعیی، معاون پژوهشکده و رییس این کتابخانه در شیراز چندی پیش گفته بود که کتابخانه سرجایش است و باید جلو دهان یاوه گویان را گرفت! تنها مکان مشخصی در تهران نداریم که کتابخانه را منتقل کنیم اما امروز کسی در پژوهشگاه حاضر به پاسخگویی نیست.

سلیمانی‌فارسانی، دبیر پیشین اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویان باستانشناسی دانشگاه‌های کشور به خبرنگار ایبنا گفت: با انتصاب محمدعلی نجفی به ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و انتخاب مدیرانی با پیشینه روشن و موجه در ارکان این سازمان، به یکباره شوکی به پیکر نیمه جان و رنجور این سازمان وارد آمد و خونی تازه در شریان‌های خشکیده میراث فرهنگی جاری شد و بارقه‌های امید و شوق به فردای بهتر سازمان میراث فرهنگی در قلب دلسوزان این حوزه پدید آمده است؛ فردایی که در آن بزرگان و پیشکسوتان این حوزه حرمت و احترام می‌بینند و نه توهین و افترا، فردایی که انتقادهای پیشکسوتان و کارشناسان باستانشناسی به نیرنگ تعبیر نمی‌شود و پژوهشگران و باستانشناسان از ورود به «موزه ملی ایران» منع نمی‌شوند، فردایی که سازمان میراث و سرمایه‌های مادی و معنوی آن در قمارهای سیاسی، بازی گرفته نمی‌شود، فردایی که میراث فرهنگی و خانواده آن چند پاره و در به در نمی‌شوند و کتابخانه غنی و اسناد و مدارک آن در بیداد زمانه نیست و نابود نمی‌شوند.

وی افزود: مدیران جدید سازمان میراث فرهنگی خود به خوبی می‌دانند و آگاهند که پیش از هرگونه اقدامی باید ارزیابی واقع‌بینانه و دقیقی از وضعیت موجود سازمانی که مدیریت آن را بر عهده گرفته‌اند داشته باشند تا با داشتن اطلاعات کامل از موقعیتی که سازمان در آن قرار دارد برنامه‌ای مدون با اتکا به ابزارهای موجود برای حرکت به سمت وضعیت مطلوب و دست یافتن به آن داشته باشند و در شرایط فعلی موضوعی که در این شور و شعف نباید فراموش شود و از چشم مدیران با تجربه و تیزبین تازه منتصب شده پنهان بماند تشکیل یک کارگروه برای انجام ارزیابی دقیق از حجم و میزان آسیب‌های وارده به بدنه اجرایی و تشکیلاتی سازمان و همچنین مشخص کردن زوایای مخرب پیدا و پنهان آن است. 

دبیر پیشین اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویان باستانشناسی دانشگاه‌های کشور اظهار کرد: با توجه به مسوولیت سنگین و خطیر مسولان سازمان میراث فرهنگی در قبال نسل‌های گذشته، حال و آینده به نظر می‌رسد در شرایط فعلی یکی از مهم‌ترین وظایف و رسالت‌های مسولان سازمان میراث فرهنگی و البته خواست و مطالبه عمومی این باشد که صادقانه و بدون ملاحظات سیاسی خسارت‌های وارده به سازمان میراث فرهنگی را تبیین کنند و به طور مثال اعلام کنند در جریان طرح از پیش شکست خورده انتقال و چند پاره کردن سازمان میراث فرهنگی و بازگرداندن آن هزینه‌های مادی چه میزان بوده است؟! یا این‌که در جریان جابه‌جایی کتابخانه ارزشمند سازمان چه بلایی بر سر 15 هزار سند از گزارش‌های باستانشناسی، مرمت و نظایر آن آمده یا 90 هزار نگاتیو عکس و 20 هزار اسلاید این کتابخانه کجاست؟ پرونده‌های قدیمی آثار ثبتی میراث فرهنگی چه‌طور؟ 4 هزار سند باستانشناسی و 40 هزار کارت عکس نادر و 7 هزار جلد از گزارش‌های باستانشناسی به چه حال و روزی افتاده است؟ 

سلیمانی در این‌باره به گزارش خبرگزاری کتاب ایران در تاریخ 17 (بهمن‌ماه) 1389 استناد کرد و گفت: احمد میرزا کوچک‌خوشنویس، رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی در این گزارش اعلام می‌کند که «در اين مجموعه ارزشمند يک‌صد کتاب و نشريه ادواري، 15 هزار سند از گزارش‌هاي مربوط به مرمت، باستانشناسي، معماري و هنرهاي سنتي، ۹۰‬ هزار نگاتيو عکس و حدود ۲۰‬ هزار اسلايد که سند مالکيت براي بازگرداندن اشياي ربوده شده است، نگهداري مي‌شود.» حال باید این سوال را از خوشنویس پرسید که چه بلایی بر سر این مجموعه گرانبها آمده است؟

وی ادامه داد: مدیریت جدید این سازمان متاسفانه میراث‌دار اشتباهات مخرب مدیران پیش از خود شده است. پس برای این‌که به دلیل سکوت و مسامحه، در اشتباهات آن‌ها سهیم نشوند، می‌بایست وضعیت موجود سازمانی را که تحویل گرفته‌اند منصفانه و دقیق برای مردم تشریح کنند. ضروری است که اطلاعات، اسناد و مدارک مربوط به تخلفات صورت گرفته در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای پیگرد و پاسخگو کردن متخلفان به حریم و میراث در اختیار مراجع قضایی قرار داده شود. 

سلیمانی تاکید کرد: از مراجع محترم قضایی نیز انتظار می‌رود بدون در نظر گرفتن ملاحظات سیاسی، دین خود را به میراث فرهنگی و معنوی و تمدن ایرانی و اسلامی ادا کنند و آمران و عاملان وضعیت موجود سازمان میراث فرهنگی کشور را مورد بازخواست و پیگرد قانونی قرار دهند. 

وی در پایان گفت: هم اکنون تمامی باستانشناسان و کارشناسان میراث فرهنگی در انتظار تدابیر مسوولان میراث فرهنگی دولت تدبیر و امید درباره بهبود وضعیت این سازمان به ویژه کتابخانه باستانشناسی است.