به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از پایگاه خبری سوره مهر، جلوداریان درباره این اثر گفت: این مجموعه شعر، شامل جدید‌ترین نوسروده‌های من است كه با نگاهی اجتماعی، سروده شده است.

وی ادامه داد: این مجموعه از 35 غزل با مضامینی مذهبی و آیینی سروده شده‌اند. همذات‌‌پنداری با مخاطب، نگاه جهان‌شمول و جامعه‌محور به دنیای پیرامون از جمله خصایص این مجموعه شعری به شمار می‌آیند.

جلوداریان در ادامه به عنوان این مجموعه «آتش در گلستان» اشاره كرد و افزود: عنوان این مجموعه شعری را كه تقدیم به مادران و همسران شهدا كرده‌ام، بر گرفته از یكی از عنوان‌های این مجموعه است.

وی در پایان به استقبال مخاطبان اشاره كرد و گفت: این اقبال مخاطبان به شعر كلاسیك به ویژه غزل را باید به فال نیك گرفت، زیرا به عقیده من هنوز قالب غزل پدیده غالب ادبیات ما است.

جلوداریان در غزل «نوشدارو» آورده است:
هم خون من یا تشنه خون منی، ‌ای دوست
آیینه‌ای یا فكر افسون منی، ‌ای دوست

از ما چه می‌ماند به جز نام شریف عشق؟
لیلا منم،‌ آیا تو مجنون منی، ‌ای دوست

شاید همین یك لحظه در آغوش هم باشیم
امروز و فردا نه... هم اكنون منی،‌ ای دوست

از آسمان، چیزی نخواهم خواست وقتی توـ
خورشید گرم و ماه گردون منی، ‌ای دوست

سنگ صبور و مرهم زخم توام، آری!
خاك كویر و دشت گلگون منی،‌ ای دوست

سهراب مُرد و نوشدارویی نیاوردی!
تا آخر تاریخ، مدیون منی‌ ای دوست...