به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، سیزدهمین نشست گروه ادبیات تطبیقی خانه هنرمندان با موضوع «بررسی جایگاه ادبیات پایداری در ادبیات تطبیقی» با سخنرانی بهمن نامورمطلق، ناهید نصیحت، علی عباسی، فرزانه کریمی، جان‌الله کریمی مطهر و اعضای گروه ادبیات تطبیقی خانه هنرمندان در تالار امیرخانی خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
نامورمطلق در این نشست گفت: ادبیات پایداری، موضوعی بسیار گسترده و متنوع است و در آن موضوعات دیگری چون ادبیات جنگ و ضدجنگ، ادبیات ضد استعماری، ادبیات ضد استبدادی و ادبیات مقاومت را دربر می‌گیرد.
وی افزود: از نظر سبکی نیز این موضوع تنوع بسیاری دارد و مواردی چون خاطره‌نویسی، رمان، داستان کوتاه، خودسرنوشت‌نامه و دیگرسرنوشت‌نامه را دربرمی‌گیرد.
این منتقد ادبی و هنری در ادامه با اشاره به ویژگی خاص ادبیات پایداری گفت: ویژگی مهم ادبیات پایداری، تعهد است و ادبیات پایداری یک ادبیات متعهد به حساب می‌آید. موضوع مهم ادبیات پایداری نیز بحث خود و دیگری است. این ادبیات ممکن است گاهی ستایش محورانه و گاهی منتقدانه باشد. همچنین برخی مصادیق ادبیات پایداری کارکرد جدی داشته و برخی دیگر کارکرد طنز و شاید هم در مواردی توامان باشد.
معاون پژوهشی خانه هنرمندان در ادامه گفت: ادبیات پایداری هم بخشی از ادبیات است و هم بخشی از پایداری. ادبیات پایداری سهم ادبیات از «پایداری» است، همانطور که دیگر بخش‌ها نیز سهمی از پایداری دارند. اگر ادبیات پایداری را از ادبیات بگیریم، ادبیات ناقص می‌شود.
نامورمطلق در ادامه به ادبیات پایداری در ایران اشاره کرد و گفت: آثار ادبی و هنری بسیاری در حوزه هنر و ادب مقاومت در ایران تولید شده است، اما متاسفانه در حوزه نظریه و نقد این نوع از ادبیات مغفول مانده است که قابل بخشش نیست. منتقدان و نظریه‌پردازان وظیفه داشتند تا در این حوزه فعال شوند، چرا که ما امروزه عناصر کافی و مهم را برای این مساله داریم.
در ادامه این نشست، ناهید نصیحت، دکترای زبان و ادبیات عرب، گفت: برای نخستین بار غسان کنفانی، نویسنده و روزنامه نگار مشهور فلسطینی و یکی از اعضای رهبری جبهه مردمی برای آزادی فلسطین ، در سال 1966 واژه و مفهوم «ادبیات پایداری» را در کشورهای عربی مطرح کرد و بنیان گذاشت.
وی افزود: ادبیات پایداری در لبنان ابتدا جزیی از ادبیات پایداری فلسطین بود، اما با شکل‌گیری مقاومت اسلامی در لبنان، نویسندگان و شاعران به طور اختصاصی به لبنان پرداختند.
نصیحت در ادامه با ذکر نام تنی چند از شاخص‌ترین نویسندگان ادبیات پایداری در لبنان، گفت: نسرین ادریس، حسن نعیم، صالح ابراهیم و خلیل عجمی برخی از شاخص‌ترین نویسندگان ادبیات پایداری در لبنان هستند. این نویسندگان در آثارشان نگاهی درونی به جامعه لبنان در زمان‌های جنگ با اسراییل داشته‌اند.
در این جلسه همچنین علی عباسی درباره «روایت‌شناسی ادبیات دفاع مقدس»، جان الله کریمی مطهر و فرزانه کریمی به ترتیب در موضوعات ادبیات پایداری در روسیه و ادبیات پایداری در فرانسه، سخنرانی کردند.
در بخش جمع‌بندی این نشست نیز میان ادبیات پایداری در ایران و لبنان با ادبیات پایداری در روسیه و فرانسه، یک هم‌سنجی صورت گرفت. بر اساس این هم‌سنجی مشخص شد که ادبیات پایداری در ایران و لبنان بر پایه مذهب شکل گرفته است، اما این نوع از ادبیات در روسیه و فرانسه بر مفاهیم انسانی چون پایداری، مقاومت انسانی، خود انسان و همچنین مبارزه با جنگ استوار است.
سیزدهمین نشست گروه ادبیات تطبیقی با موضوع «بررسی جایگاه ادبیات پایداری در ادبیات تطبیقی»، پنجشنبه، 30 خرداد در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
جمعه ۳۱ خرداد ۱۳۹۲ - ۱۹:۲۳
نظر شما