ستوده‌نیا در گفت و گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)،گفت:آزمایشگاه بالینی پایه استوار علمی در تمامی خدمات پزشکی و رشته‌های آن است؛ چرا که بر پایه اصول آن درمان،پژوهش و پیش‌گیری و پیش‌بینی انجام می‌گیرد.

وی،با اشاره به تحول عظیم در تمام شاخه‌های علمی اظهار کرد: این تغییر و تحولات، بسیاری از نادانسته‌ها را روشن کرده است. در همین راستا ما نه تنها روش‌های آزمایشگاهی را داریم بلکه برداشت‌های جدیدی از علوم پایه و بکارگیری آن در علوم پایه را مشاهده می‌کنیم.

مترجم کتاب «روش‌های تشخیص آزمایشگاهی هنری» در ادامه گفت‌و‌گو گفت:در حوزه آزمایشگاه بالینی، ترجمه و انتشار کتاب مرجع در حوزه علوم آزمایشگاهی می‌تواند در افزایش اطلاعات شاغلین این حوزه و کمک به ارتقای عملکرد آن‌ها ارزشمند باشد.

ستوده نیا ادامه داد: کتاب‌های فراوانی در رشته علوم آزمایشگاهی نوشته شده و در دسترس عموم خوانندگان و کاربران قرار گرفته است. هر یک از این کتاب‌ها دارای مزایای مربوط به خود بوده، در عین حال خالی از خطا نیستند. در میان این کتاب‌ها، کتاب «روش‌های تشخیص آزمایشگاهی هنری» مقام والایی برای خود کسب کرده و به عنوان کتاب مرجع در اکثر مؤسسات آموزش پزشکی در رشته آسیب‌شناسی به کار می‌رود و کتاب مستندی در اقدامات آزمایشگاهی در اکثر آزمایشگاه‌ها است.

این مترجم درباره کتاب حاضر اظهار کرد: این کتاب با قدمت تقریباً صد ساله خود مرتب و منظم توسط بزرگترین استادان رشته‌های مختلف آسیب‌شناسی تجدید نظر و چاپ می شود و تا سال 2011 بیست و دومین ویرایش آن توسط انتشارات Elsevier چاپ و در معرض استفاده علاقمندان قرار گرفته است.

وی به تخصص ویراستاران کتاب «روش های تشخیص آزمایشگاهی هنری» اشاره کرد و افزود: ویرایشگران اصلی کتاب در این چاپ، پروفسور ریچارد مک فرسون از دانشگاه ویرجینیا و پروفسور ماتیو پینکوس از دانشگاه نیویورک هستند که هر دو سال‌ها در ویرایش‌ چاپ‌های مختلف کتاب شرکت داشته و سعی کرده‌اند همیشه کتاب را به روز نگه دارند.

ستوده‌نیا ،با اشاره به مرجع بودن این کتاب گفت: این کتاب به‌عنوان کتاب مرجع برای علوم آزمایشگاهی شناخته می‌شود و دانشجویان، استادان و کاربران این رشته می‌توانند برای اطلاع از آخرین پیشرفت‌ها به این کتاب مراجعه کنند. همچنین اطلاعات کاملی در زمینه هماتولوژی انعقاد خون و پزشکی انتقال خون در این کتاب آمده است که می‌تواند برای افراد شاغل در این بخش مرجع با ارزشی باشد.

این مترجم درباره موضوعات محوری در این کتاب گفت: یکی از بهترین بخش‌های این کتاب، بخش چهارم درباره هماتولوژی انعقاد خون و پزشکی انتقال خون است که در مجموع فصول 30 تا 38 کتاب را شامل می‌شود. تقریباً مسأله‌ای در کار بالینی وجود ندارد که نویسندگان به آن نپرداخته باشند. در این فصول ابتدا به مسایل پایه‌ای در نحوه آزمون خون و مغز استخوان پرداخته شده، سپس توجه خواننده به فرایندهای فیزیولوژیک در خون‌سازی معطوف می‌شود.

وی ادامه داد: مولفان، فصول جداگانه‌ای برای هر یک از عناصر و سلول‌های خونی اختصاص داده و روش‌های تازه Flow cytometry برای تشخیص نئوپلاسم‌های خونی را با دقت زیاد تشریح کرده‌اند. همچنین فصلی به ایمونوهماتولوژی و ارایه آخرین پیشرفت‌ها در این حوزه اختصاص یافته است. فصل پزشکی انتقال خون و درمان‌های Apheresis برای انواع اختلالات خون و بالاخره فصلی برای استفاده از سلول‌های بنیادی در درمان این اختلالات نگاشته شده است. این کتاب آکنده از اطلاعات و روشهای عملی است که بدون شک یاور عظیمی هم برای متخصصان آزمایشگاهی هماتوپاتولوژی است و هم کاربرد فراوانی برای متخصصین بالینی در این رشته مهم پزشکی دارد.