ابزارهای مصاحبه تشخیصی
با توجه به متغیر بودن علائم و ذهنی بودن آنها، مصاحبه با محدودیت‌هایی روبه‌رو است. انتخابی بودن اطلاعات جمع‌آوری شده و نظام‌مند نبودن آنها و عدم سازمان‌دهی می‌تواند باعث سوگیری در مصاحبه ساختار نیافته شود. نظرات فنی بالینگران مختلف، تفاوت در لغات مورد استفاده برای یافتن علایم، تفاوت در تعابیر بالینگران، تفاوت پاسخ بیماران در زمان‌های مختلف و نسبت به افراد مختلف باعث شده که ابزارهایی نیز برای افزایش قابلیت اعتماد ایجاد شوند.
دو نوع ابزار تشخیص شایع عبارتند از: مصاحبه‌های تشخیصی و پرسش‌نامه‌ها. پرسش‌نامه‌ها به طور معمول به وسیله والدین، بیماران یا سایر افراد مثل معلمان تکمیل می‌شوند. آنها به طور کلی روی حیطه‌های آسیب‌شناسی وسیع‌تری متمرکز می‌شوند امام ممکن است روی علائم خاص هم متمرکز شوند. مصاحبه‌های تشخیصی ساختار یافته برای گرفتن اطلاعات از کودکان و / یا والدین در مورد جنبه‌های مختلف عملکردی و سلامت روانی، با استفاده از ملاک‌های اختلالات مختلف، ساخته شده‌اند. این ابزارها در تحقیقات روانپزشکی همه‌گیر شناسی و بالینی به وسیله بالینگران یا مصاحبه‌کننده‌های آموزش دیده استفاده می‌شوند.
صفحه 79/ ارزیابی روانپزشکی کودکان و نوجوانان/ دکتر اشرف تشکری/ انتشارات تیمورزاده و نشر طبیب/ چاپ اول/ سال 1391/ 168 صفحه/ 5950 تومان
شنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۲ - ۱۸:۰۰
نظر شما