شیخ‌زاده، دکترای علوم سیاسی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، بررسی نقش نخبگان سیاسی در فرایند توسعه کشور را هدف اصلی این نوشتار دانست و گفت: در این پژوهش نخبگان را به دو دسته نخبگان حاکم(اجرایی) و نخبگان فکری(دانشگاهی) تقسیم کرده‌ام.
وی گفت: در این کتاب بازه زمانی بررسی‌های کتاب از دوره قاجار و مشخصا زمان فتحعلی‌خان تا سال 1384 را دربرمی‌گیرد. کتاب «نخبگان و توسعه ایران» به ویژگی‌های اثرگذار نخبگان نظیر تخصص، شخصیت و فرهنگ سیاسی آن‌ها به عنوان مهم‌ترین عامل توسعه نیافتگی یا آن میزان از توسعه یافتگی می‌پردازد.
مولف با اشاره به این که بخش اعظم کتاب به بررسی تاثیر نخبگان پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران اختصاص دارد، بیان کرد: کتاب «نخبگان و توسعه ایران» در شش فصل «چارچوب تئوریک»، «نقش نخبگان قبل از پیروزی انقلاب اسلامی»، «نقش نخبگان پس از پیروزی انقلاب اسلامی(نخبگان حاکم)»، «نقش نخبگان فکری(دانشگاهیان) در توسعه»، «بررسی همگرایی نخبگان و نقش آن‌ها در توسعه کشور» و «نگاهی به آینده» تنظیم شده است.
شیخ‌زاده به غیر از نخستین فصل کتاب که چارچوب‌های نظری بحث را می‌کاود، چهار فصل بعدی را دربردارنده مدل و پیشنهادهایی به نخبگان فکری و اجرایی جامعه دانست و گفت: پیش از این آثار متعددی در زمینه توسعه تالیف و تدوین شده بودند و همچنین کتابی از دکتر علیرضا ازغندی وجود داشت که تنها به موضوع نخبگان می‌پرداخت، نوشتار حاضر کوشیده است ارتباط میان نخبگان سیاسی جوامع و توسعه‌یافتگی را با رویکردی متفاوت بررسی کند.
مدرس دانشگاه خوارزمی رویکرد اصلی کتاب را ارایه نگاهی آسیب‌شناسانه دانست و توضیح داد: یکی از نقاط قوت اثر را ارایه راهکار می‌دانم. پیش از این نخبگان فکری جامعه در تبیین مراحل توسعه بر بعد آسیب‌شناسی آن تمرکز فراوانی داشته‌اند و کمتر به الگوهای بومی پرداخته‌اند. این کتاب می‌کوشد با نگاهی به آسیب‌‌های این حوزه راهکارهای عملی در این زمینه مطرح کند.
چاپ دوم کتاب «نخبگان و توسعه ایران» را انتشارات مرکز بازشناسی اسلام و ایران با شمارگان دو هزار نسخه، 232 صفحه و بهای هشت هزار تومان روانه بازار نشر کرده است.
شنبه ۵ اسفند ۱۳۹۱ - ۱۲:۵۳
نظر شما