ايبنا - خواندن يك صفحه از يك كتاب را ميتوان چند گونه تعبيركرد؛ چيدن شاخه گلي از يك باغ، چشيدن جرعهاي از اكسير دانايي، لحظهاي همدلي با اهل دل، استشمام رايحهاي ناب، توصيه يك دوست براي دوستي با دوستي مهربان و...
گفته بودی
گفته بودی
مرا به سرزمینی میبری
که برف این قدر نمیبارد
و یخ دستهایمان را نمیبُرد
شب بیست وچهار ساعت تمام ادامه ندارد
خانهایست آنجا
با پنجرههایی رو به دریا
و صدای مرغهای دریایی شنیده میشود هر جا
هیچ نمیگویی
حرفی بزن
شاید برف لحظهای گم شود
جادههای بیپایان
این قدر نپیچند
و شب دست کم
چند دقیقهای گریبانمان را رها کند.
صفحه 71/ بالهی ماسهها/ رضا چایچی/ انتشارات مروارید/ چاپ اول/ سال 1391/ 96 صفحه/ 3600 تومان
نظر شما