آذری، استاديار و عضو هيات علمي گروه علوم ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی در ارزیابی خود از فضاي نشر كتاب‌هاي حوزه رسانه و ارتباطات به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، گفت: به نظر من، نشر کتاب در حوزه ارتباطات و رسانه‌ها در وضعیت بسیار ضعیف و حتی بحراني قرار گرفته است، بیشتر این آسیب نیز متوجه گروه‌های آموزشی و علمی دانشکده‌ها و مراکز پژوهشی در این حوزه مطالعاتی است.
وی ادامه داد: مهم‌ترین آسیب این بخش، نبود یک گروه تخصصی برای تصمیم‌گیری در سطوح انتخاب کتاب‌های آموزشی و کاربردی و نبود پنل‌های حرفه‌ای میان اصحاب فکر در این زمینه است. از سوی دیگر، کلیدی‌ترین ظرفیت ممکن می‌تواند ایجاد گروه کارشناسان آسیب‌شناس و کارآمد در این رابطه باشد تا حداقل با نشست‌های دوره‌ای بتوانند به اوضاع فعلی سروسامان دهند.
این دکترای ارتباطات با بیان این‌که «نظریه‌پردازی در ارتباطات» یکی از دشوارترین کوشش‌ها و تلاش‌هایی است که در هر بستری پاسخ‌ها و شناخت‌های یکسانی به دست نمی‌دهد، افزود: اين دشواري براي انجام کارهای منطقه‌ای و بومی بيشتر است. بنابراین، این امر شاید از دغدغه‌های بسیاری از استادان و کارشناسان دلسوز هم باشد. در ایران این تلاش نیازمند اجتماع دانش‌پژوهانی است که در این زمینه و به ویژه انجام مطالعات بنیادی و کاربردی صاحب سابقه و کارهای مهم دانشگاهی باشند.
وی تاکید کرد: بسیار موافقم اگر چنین خدمتی به شکل گروهی ایجاد شود و نقش و کارکرد کتاب‌های بومی هم تعریف و تبیین شوند. به نظر می‌رسد که در این مورد هنوز در آغاز راهیم و تا مسیر نهایی راه طولانی در پیش داریم.
این مدرس ارتباطات درباره میزان کاربردی بودن آثار تالیفی و ترجمه این حوزه عنوان کرد: تألیف و ترجمه آثار حوزه ارتباطات، بسته به نوع استفاده از آن‌ها معنا پیدا می‌کنند. به باور من در هر مکان و زمانی این کتاب‌ها و کارها می‌توانند ثمربخش باشند. آن چیزی که فرایند این کاربرد را معنایی‌تر می‌کند باید از پل آموزش در کلاس‌های درس و تجربه شخصی و پژوهشی یا تألیفی عبور کند و این یعنی «ادغام آموزش، پژوهش و تجربه».
وی افزود: در این مورد که به این آثار رجوع می‌شود یا نه، آمار دقیقی در دست ندارم ولی می‌توان با یک پژوهش عملی به نتایج درست و متقن دست یافت. من در این مورد بیشتر به آثاری اعتقاد دارم که به تجربه‌های عملی جامعه ما نزدیک‌ترند نه کارهایی که فقط به یک فرهنگ یا یک محدوده خاص مطالعاتی وابسته‌اند، هرچند که می‌دانم بیشتر آثار ترجمه در این وضعیت غیرکاربردی قرار دارند.
آذری گفت: از سوي ديگر، در بسياري از رسانه‌ها افراد غيرمتخصص مشغول به كارند و دانشي درباره رشته ارتباطات ندارند. جامعه علمی ارتباطات و رسانه‌های ما نیز خیلی تخصصی با این مسأله برخورد نکرده‌اند. یعنی این که چه فردی در چه رسانه‌ای با چگونه پشتوانه‌ای وارد عرصه کار و تجربه می‌شود، نیازمند گذراندن پیش‌آموزش‌ها و حتی مطالعات نظری و عملی و مصاحبه‌های حرفه‌ای و گزینشی است.
وی اضافه کرد: اگر گروهی از کارشناسان حرفه‌ای در این مورد خاص تشکیل شود، شاید بتوان هر کارشناسی را با توجه به علاقه‌های شخصی و حتی آموزش‌های کوتاه‌مدت در جایی قرار داد که شایسته اوست. به دیگر معنا، تشخیص این انتخاب را برعهده کارشناسان رسانه و ارتباطات بگذارند.
اين استاد دانشگاه در پايان درباره راهکارهای افزایش سطح کمی و کیفی کتاب‌های رسانه و ارتباطات گفت: تشکیل یک گروه تخصصی برای انتخاب آثار مرجع و تألیف و ترجمه آن‌ها و تألیف کتاب‌های بومی مبتنی بر نیاز رسانه‌ها و نظرات اصحاب فکر در این زمینه موثر خواهد بود.
یکشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۱ - ۱۰:۰۴
نظر شما