پساوند در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) اظهار كرد: تاکنون تحقیقات اولیه برای این نگارش زندگینامه شخصی شهید سرهنگ پرویز خوشرو را به پایان رسانده‌ام و اکنون وارد حیطه زندگی اجتماعی این شهید شده‌ام.

وی ادامه داد: با توجه به این‌که شهید خوشرو و بسیاری دیگر از شهیدان جنگ تحمیلی، مستندات مکتوب ندارند، باید اطلاعات را از طریق مصاحبه با همرزمان و خانواده او به ‌دست آورد. من تاکنون با خانواده و همرزمان شهید خوشرو گفت‌وگو کرده‌ام. هنوز اسم خاصی برای کتاب زندگینامه شهید پرویز خوشرو انتخاب نکرده‌ام اما این کتاب توسط انتشارات سوره‌سبز به چاپ خواهد رسید.

پساوند، شخصیت‌پردازی براي بیان سرگذشت شهیدان را تکراری دانست و گفت: به نظرم این تالیفات، کلیشه‌ای شده‌اند و قالبی یکنواخت دارند. به گونه‌ای که اگر نویسنده‌ای خارج از این قالب‌های تکراری قلم بزند، گویی دیگر برای شهیدان ننوشته است. من دوست دارم اثری تالیف کنم که خارج از این قالب‌های تکراری باشد.

این بانوی نویسنده دفاع‌مقدس، درباره موانع موجود بر سر راه این ساختارشکنی توضيح داد: شاید یکی از دلایل این مساله، سفارشی بودن آثار تولیدی باشد و گزینش نویسندگان خاص با نوع نگاه خاص باشد. بنابراین بدیهی است که محتوای تولید شده، یکسان و مشابه خواهد بود. باید متولیان امر، به طبع‌آزمایی نویسندگان دیگر روی بیاورند و نگارش این گونه‌ آثار را محدود به چند قلم خاص نکنند. 

نویسنده کتاب «دل‌آرام»، دیگر موانع بر سر این راه را نگرش متولیان حوزه تالیف کتاب‌های دفاع‌مقدس دانست و گفت: باید نگرش‌ها در این زمینه متحول شود. باید به تمامی جنبه‌های زندگی شهیدان بپردازیم. باید قهرمانان جنگ را برای نوجوانان و جوانان دست‌‌یافتنی‌تر کنیم که متاسفانه از این دست کتاب‌ها کمتر دیده‌ایم.

نجمه پساوند، درباره دلیل انتخاب شهید پرویز خوشرو برای تدوین کتاب جدیدش افزود: به طور کلی علاقه‌مندم تا به شیوه‌ای متفاوت به سرگذشت شهیدان بپردازم. در مورد شهید خوشرو هم معتقدم که تاکنون درباره این شهید، حق مطلب ادا نشده یا بهتر بگویم اصلاً حقی ادا نشده است!

وی درباره مقام نظامی شهید پرویز خوشرو گفت: او پس از اتمام تحصیلاتش در دانشکده افسری ارتش، در دافوس (دانشگاه ستاد و فرماندهی ارتش) آموزش دید و در دوره آموزشی خود، با درخواست خودش و با احساس نیازی که در آن برهه احساس کرده بود، در قرارگاه خاتم‌الانبیای ارتش باقی ماند. در قوانین نظامی کلاسیک مرسوم نیست که قرارگاه‌ها را مورد هدف قرار دهند اما این قرارگاه در تاریخ سی‌ام تیر 1363 مورد اصابت گلوله تانک قرار گرفت و پرویز خوشرو که در بخش مخابرات قرارگاه خاتم‌الانبیای ارتش مشغول به کار بود، به شهادت رسید.

پساوند ادامه داد: به نظرم مصاحبه درباره شهیدان، محقق را به هدفش نزدیک نمی‌کند زیرا هر فردی از زاویه دید خود به شهید می‌نگرد. بنابراین این نوع نگاه ممکن است که با اغراق و زیاده‌گویی هم همراه شود. به هر حال باید قبول کرد که شخصیت واقعی شهید موضوعی نیست که بتوان با مصاحبه آن را دریافت.

نویسنده کتاب «دل‌آرام» این عدم دسترسی به شخصیت حقیقی شهید را از مشکلات نویسندگی در حوزه سرگذشت شهیدان دانست و گفت: از طرفی بانوان نویسنده، امکان راهیابی به تمامی جزییات زندگی شهیدان را نمی‌یابند. بنابراین از قدرت تخیلشان بیشتر مایه می‌گذارند. گاهی این تخیل به درستی شکل نمی‌گیرد. در این زمینه آشنایی با ادوات جنگی و مناطق نظامی تا حدودی می‌تواند کمک‌ کند.

وی درباره لزوم نشان ‌دادن جلوه‌های خشن جنگ در کتاب‌های این حوزه گفت: نویسندگان باید در نظر داشته باشند که برای چه هدفی قلم به دست می‌گیرند؟ به نظر من به اندازه کافی درباره خشونت‌های جنگ گفته شده و زمان آن رسیده که به وجوه دیگر این مساله نیز پرداخته شود. در این زمینه من علاقه‌مندم که آثاری درباره خانواده‌هایی به نگارش درآورم که رزمندگانی به جبهه اعزام کرده‌اند که آسیبی در جنگ تحمیلی ندیده‌اند. 

این نویسنده دفاع مقدس، در پاسخ به این سوال که آیا نگارش آثاری توام با سیاه‌نمایی جنگ، تاثیر منفی بر نگرش مخاطب در مواجهه با مقوله نبرد و دفاع خواهد گذاشت یا خیر، گفت: آنان که خشونت جنگ را در آثارشان می‌نگارند، به جنبه سخیف جنگ اشاره می‌کنند. اما باید از تمام جنبه‌های جنگ نوشت تا مخاطب تمام وجوه آن آشنا شود و نسبت به آن واکنش منفی نشان ندهد.