معنویت معلق عارفان جدید!
نه فقط پائولو کوئیلو که همه این مدعیان معنویت بنا بر اذعان خودشان ـ که معمولاً این ویژگی را دارند که خود را با صراحت معرفی می‌کنند ـ بد سابقه بوده‌اند. کسانی مانند او و نیز نمونه‌های داخلی‌شان معمولاً از نظر اخلاقی انسان‌های سالمی نیستند و حتی تأکید می‌کنند که معنوی بودن با مذهبی بودن فرق می‌کند و برای اینکه انسانی معنوی باشید، لازم نیست چندان مقید به مذهب و شریعت باشید.
یکی از کسانی که نزدیک به 50 اثر از او به فارسی ترجمه و فیلم‌های آموزشی او در کشور منتشر شده، وین دایر (wayne walter Dyer) است که خود، زندگینامه‌اش را در لابه‌لای مطالب کتب خویش آورده است. او می‌گوید: «پدرم الکلی بود و ما را می‌زد. خود من معتاد و الکلی شدم و مشکلات عدیده دیگری نیز داشتم...» خانمی به نام دبی فورد (Debbie ford) نیز که از قضا شش کتاب از آثار او ترجمه شده بود و در کتابفروشی‌ها یافت می‌شود، کتابی به نام راز سایه (The secret of the shadow) دارد که چندین بار تجدید چاپ شده؛ همچنین کتابی با نام جدایی معنوی (divorce spiritual) از او در دسترس است. او می‌گوید: «جوان که بودم، مشکل اخلاقی داشتم. از همسر اولم جدا شدم؛ سپس با مرد دیگری ازدواج کردم که از او هم جدا شدم...» با این وصف متأسفانه این زن را که به گفته خودش اکنون با پسرش تنها زندگی می‌کند، به عنوان استادی معنوی به جامعه معرفی می‌کنند، آثارش را به گواهی یکی از دوستان، حتی یکی از فرهنگیان تهران خوانده و در مشاوره با دانش‌آموزان و جاهای دیگر مورد استفاده قرار می‌دهند.
صفحات 26 و 27 / عرفان‌های نوظهور/ دکتر حمیدرضا مظاهری سیف/ انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی/ چاپ اول/ سال 1391/ 46 صفحه/ 1150 تومان
یکشنبه ۲ مهر ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما