به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،  سحر حقگو تصویرگر کتاب کودک و نوجوان، ناهماهنگی بین نویسنده، ناشر و تصویرگر را از مهم‌ترین مشکلات تصویرگری کتاب کودک در ایران دانست و گفت: هماهنگی دست اندرکاران کتاب از مراحل اولیه تولید آن، باعث خلق اثری تازه و جذاب می‌شود. ما با وجود تصویرگران خوب و نویسندگان خوش ایده می‌توانیم کتاب‌های موفق‌تری هم وارد بازار کنیم اما عدم هماهنگی بین خالقان یک اثر باعث ضربه به نسخه نهایی کتاب تولید شده می‌شود. 

حقگو مشکل سرمایه را از مشکلات اصلی و اساسی حوزه‌ نشر کتاب دانست که ارتباط مستقیمی بر مسایل اقتصادی و تصویرگری خواهد داشت، و افزود: وقتی ناشر نمی‌تواند سرمایه‌گذاری سودآوری بر یک کتاب کودک داشته باشد، طبیعی است که حق تصویرگر و دیگر دست‌اندرکاران تولید کتاب هم به هر طریق معوق یا نازل می‌شود. ما احتیاج به محکم کردن جای کتاب در جامعه داریم. 

وی گفت: انواع تصویرگری در ایران شناخته شده است اما به کار برده نمی‌شود؛ البته انجمن تصویرگران کتاب کودک و نوجوان فعالیت‌هایی در زمینه‌ شناساندن و تفکیک انواع تصویرگری و استفاده‌ی حرفه‌ای از آن‌ها داشته اما به صورت گسترده و در بازار کار کمتر دیده می‌شود. 

حقگو در ادامه به متن‌های داده شده توسط سفارش دهندگان اشاره کرد و افزود: بسیاری از اوقات وقتی متنی به دستم می‌رسد، متوجه تعداد سطرهای زیاد در هر صفحه می‌شوم که با توجه به گروه سنی مخاطبان، احساس می‌کنم اگر در سن و سال کودکی بودم شاید متنی این قدر طولانی را نمی‌خواندم. در برخی مواقع نیز اتفاقات و لحن متن به نسبت ذهن یک کودک تلخ نوشته می‌شود و شما با متنی روبه‌رو می‌شوید که برای بچه‌ها مناسب نیست. 

وی اظهار کرد: از دیگر مشکلات کتاب در این حوزه، در نظر گرفتنِ فرصت بسیار کوتاه برای تصویرگری است. سفارشی مثلا با حدود 10 تصویر را طی یک یا دو ماه انجام دادن کار بسیار سختی است. به علاوه، این زمان کم باعث پایین آمدن سطح کار نیز می‌شود. زمان بیشتر مساوی با افتادن اتفاقی بهتر و استفاده از تکنیک‌های جدیدتر و جذاب‌تری است. اگر تصویرگری فرصتی برای مطالعه و تحقیق در مورد موضوع داشته باشد و با نوشته ارتباط قوی‌تری برقرار کند، مسلما نسخه نهایی نیز با کیفیت بیشتری به بازار خواهد رفت. 

حقگو اظهار کرد: در بسیاری از موارد لی‌اوت (Lay out) نامناسب سبب از بین رفتن حس و حال تصویری خوب می‌شود در صورتی که شاید یک لی‌اوت ساده اما هدفمند و هماهنگ با تصاویر به بهتر و زیباتر شدن متن تصویری و نوشتاری بینجامد که باز مرهون هماهنگی تصویرگر و گرافیست یک مجموعه است. 

حقگو مرز بین تصویرگری و نقاشی را بسیار باریک خواند و گفت: وقتی هنرمندی نقاشی می‌کند درونیات خود را به نمایش می‌گذارد و تنها از خود و دیدگاهش سخن می‌گوید. اما در تصویرگری باید به مخاطب توجه کرد علاوه بر آن باید به متنی نیز تعهد داشت که توسط نویسنده نوشته شده است. در این صورت دیگر تصویرگر نمی‌تواند تنها به آنچه خوشایند اوست توجه داشته باشد که در نظر نگرفتن همین موضوع نیز گاهی از مشکلات تصویرگرانی است که منیتشان در کتاب موج می‌زند. نباید در تصویری که برای ارتباط با مخاطبان خلق شده است تنها از من تصویرگر سخن گفته شود. باید ارتباط نرمی بین داستان‌ و تصویر برقرار باشد تا مخاطب نوشتار را به کمک تصویر به خوبی درک کند. 

این تصویرگر ادامه داد: تکنیک اجرای کار هم در خدمت منظور اصلی متن است نه جایی برای به رخ کشیدن مهارت‌های هنرمند و بهتر است طوری انتخاب شود که با متن همخوانی داشته باشد چه تکنیک دیجیتالی باشد، چه دستی. نتیجه نهایی مهم است و هماهنگی کل کار.
 
سحر حقگو متولد 1360 است و در دوره‌ کارشناسی رشته‌ گرافیک و دوره‌ کارشناسی ارشد، رشته‌ تصویرسازی را گذرانده است. او کار حرفه‌ای خود را از سال 1380 شروع کرده است. این تصویرگر تاکنون کتاب‌های زیادی را تصویرگری کرده و جوایز زیادی را از آن خود کرده است. از  کتاب‌هایی که این تصویرگر تاکنون تصویرگری آن را به عهده داشته است می‌توان به «سلام بر آن‌ها»، «یواش برو یواش بیا» و «گل زری کاکل زری» اشاره کرد.