مبحث چهارم: حمايت‌هاي دولت
بخش مهم ديگري از حقوق و امتيازات زن در خانواده، حمايت‌هايي است كه وجه اقتصادي دارد و از سوي دولت انجام مي‌شود. متعهد در اعطاي اين حقوق دولت است. مبناي اين گونه حمايت‌ها ارادة دولت است كه براساس مصالح عمومي صورت مي‌گيرد. گذشته از حمايت‌هاي عمومي كه دولت در وضعيت‌هاي ويژه نسبت به اشخاص به عمل مي‌آورد، اصل بيست و يكم قانون اساسي، دولت را به حمايت‌هاي ويژه‌اي از زنان موظف كرده است: براساس بند 2 اين اصل، دولت به حمايت از مادران، به خصوص در دوران بارداري و حضانت فرزند موظف است؛ همچنين براساس بند 4 همين اصل، دولت موظف به ايجاد بيمة خاص بيوگان و زنان سالخورده و بي‌سرپرست است. اين دسته حمايت‌ها در قوانين عادي و آيين‌نامه‌هاي دولتي به خوبي منعكس شده است كه درادامه به آنها اشاره مي‌شود.
يكي از حمايت‌هاي دولت، حمايت از مادران به خصوص در دوران بارداري و حضانت فرزند است. اين مطلب مهم است كه دولت نسبت به نسل آينده وظيفه دارد و در پرورش درست آن تلاش مي‌كند؛ از اين رو به حمايت از مادران، به خصوص در دوران بارداري پرداخته است. برخي از اين حمايت‌ها چهره اقتصادي دارد يا مربوط به محيط و زندگي اقتصادي زنان است؛ براي نمونه مي‌توان به مرخصي دوران بارداري و زايمان زنان اشاره كرد. اين جنبه حمايتي كه آن‌چنان اهميت دارد كه كارفرمايان نيز موظف‌اند اين مرخصي‌ها را براي كارگران خود نيز در نظر گيرند.
براساس ماده 76 قانون كار، مرخصي بارداري و زايمان كارگران در مجموع نود روز است. براساس همين ماده، حتي‌الامكان 25 روز از اين مرخصي بايد پس از زايمان مورد استفاده قرار گيرد. در صورتي كه زايمان توأمان داشته باشد، چهارده روز به مرخصي اضافه مي‌شود. براساس تبصره 2 همين ماده، حقوق ايام مرخصي زايمان طبق مقررات قانون تأمين اجتماعي پرداخت مي‌شود.
صفحات 212 و 213 حقوق زن و خانواده / محمود حكمت‌نيا/ سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي/ سال 1390/ 344 صفحه/ 6000 تومان
شنبه ۱۰ تیر ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما