به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، «وقت قصه من را صدا كن» نوشته‌ «محمدرضا يوسفي» يكي از رمان‌هايي است كه انتشارات كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان در قالب طرح «رمان نوجوان امروز» روانه‌ بازار كتاب كرده است.

داستان، حول ماجراهايي شكل مي‌گيرد كه براي سهراب، قهرمان نوجوان داستان اتفاق مي‌افتد. پدربزرگ مرده است، او به خواب سهراب مي‌آيد و از او مي‌خواهد تا بزرگ طايفه شود. پدربزرگ او را با خود به دنياي قصه‌ها مي‌برد و سهراب را با ماه‌پيشوني، نمكي، حسني، گنجشگك و نخودي رودرو مي‌كند و از آن‌ها مي‌خواهد به سهراب كمك كنند راه رسم بزرگي را ياد بگيرد.

«وقت قصه من را صدا كن» تركيبي از ماجراهای زندگی یک خانواده امروزی با قصه‌های فولكوريك ايراني است؛ داستانی كه در آن قهرمانان قصه‌ها، زندگي آدم‌هاي واقعي را تغيير مي‌دهند.

داستان، شروعي نمايشي دارد. سهراب خواب پدربزرگش را مي‌بيند. با شنيدن حرف‌هاي پدربزرگ، سهراب از خواب مي‌پرد. ادامه داستان، توصيف حالت‌هاي سهراب پس از بيدار شدن و واكنش مادر به خواب سهراب است:
- سهراب، تو بايد بزرگ طايفه شوي!
صداي بابابزرگ بود كه در گوش سهراب پيچيد و او را از خواب پراند. به دور و بر نگاه كرد. همه جا تاريك بود. عرق سردي از گردن و مهره‌هاي پشتش ليز خورد. اگر آينه‌اي جلويش بود و خودش را در آن مي‌ديد از دهان باز و چشم‌هاي وق‌زده‌اش مي‌ترسيد.

شروع نمايشي با محوريت توصيف حالت‌هاي جسمي و رواني قهرمان داستان، آغازي نامناسب براي يك رمان نوجوان است. تقريباً در 5 صفحه نخست داستان، حادثه‌‌اي رخ نمي‌دهد و داستان با توصيفات كشدار نويسنده ادامه پيدا مي‌كند؛ توصيفاتي كه احساسي از آغاز را به خواننده منتقل نمي‌كنند.
اين افتتاحيه نمايشي، وجود آن كه كشش چنداني براي مطالعه كتاب در خواننده ايجاد نمي‌كند، اما شخصيت‌هاي اصلي داستان را معرفي مي‌كند. سهراب، بابابزرگ، فريبا، بهزاد، مادربزرگ، ماه‌پيشوني، نخودي، حسني و گنجشگك اشي ‌مشي شخصيت‌هاي اصلي اين داستان را تشكيل مي‌دهند.

نخستين نشانه‌هاي بحران و كنش اصلي در فصل دوم كتاب ظاهر مي‌شوند؛ جايي كه پدر و نامادري ماه‌پيشوني سر مي‌رسند تا او را بدزدند و از طرفي مادربزرگ به پدر سهراب پيشنهاد مي‌دهد او را بردارد و به كانادا برود.

ظهور ديرهنگام كشمكش‌هاي داستاني،‌ مطالعه‌ اثر را براي مخاطب نوجوان تا حدودي خسته‌كننده مي‌كند اما از فصل دوم كتاب به بعد داستان پر از حركت و درگيري است؛ درگيري‌هايي كه گاه در عالم خيال و در بين شخصيت‌هاي داستاني موردعلاقه‌ سهراب رخ مي‌دهد و گاه در زندگي واقعي او اتفاق مي‌افتد.

«وقت قصه من را صدا كن» در گروه داستان‌هاي تخيلي جاي مي‌گيرد و به همين دليل دنياي اين داستان، قوانين و مقررات خاص خود را دارد. اين موضوع سبب مي‌شود كه طرح داستان تا حدودي پيچيده شود.

يوسفي در اين كتاب صحنه‌هاي واقعي و خيالي زندگي سهراب نوجوان را در هم تنيده و داستاني از جدايي پدر و مادر، تاثير اين واقعه بر فرزندان، مهاجرت، عدالت‌خواهي و ... را در قالب يك رمان بيان كرده است.

سهراب نماينده‌ نوجوانان نسل امروز است كه با افكار متناقضي در خانواده روبه‌رو مي‌شوند. مادر اهل مطالعه است، او سال‌ها بدون كمك پدر از سهراب نگهداري كرده است. پدر قصه‌هاي كودكي را فراموش كرده و تنها به مهاجرت از وطنش فكر مي‌كند؛ فكري كه با مرگ پدربزرگ با طلاق او و فريبا همراه مي‌شود و زندگي سهراب را زير و رو مي‌كند.

سهراب در خواب و خيال‌هايش با قهرمانان داستان‌هاي موردعلاقه‌اش همراه مي‌شود، با ماه‌پيشوني همراه مي‌شود و طلاق را مي‌شناسد و هم‌زمان با جدايي پدر و مادرش مواجه مي‌شود. پا به پاي نخودي به قصر حاكم مي‌رود و ناگهان درمي‌يابد حاكم كسي جز پدرش نيست و آنجاست كه حق مادر را مي‌خواهد.

سهراب ديگر آرامش كودكي را از دست داده است. سهراب مسايل بسياري براي حل كردن دارد؛ مسايلي كه مي‌كوشد آن‌ها حل كند تا به نقش «بزرگ خانواده» در آيد.

داستان در فضاي زندگي يك خانواده متوسط ايراني مي‌گذرد. فضايي كه با توصيفات و تصويرسازي‌هاي نويسنده به خوبي معرفي شده است.

شخصيت‌پردازي يكي از نقاط ضعف داستان است. از همان ابتداي داستان مادربزرگ و پدر شخصيت‌هايي منفي هستند كه حتي گاه در خيال سهراب او را به دست جلاد مي‌سپارند. پس‌زمينه‌هاي شخصيتي كه ويژگي‌هاي منفي را در اين شخصيت‌ها به وجود آورده به‌خوبي معرفي نمي‌شود. تغييرات رفتاري آن‌ها نيز باورپذير نيست. تغيير عقيده پدر سهراب در پايان داستان از جمله اين تغييرات باورناپذير است.

گفت‌وگوهای کتاب با زبانی رسمی اما ساده و مناسب سن نوجوانان نوشته شده است. اگرچه شخصیت‌های قصه‌های قدیمی نیز با زبان قهرمانان امروزی سخن می‌گویند اما لحن آن‌ها نیز چندان تصنعی نیست و با زبان کلی داستان هماهنگ است. 

داستان از زاويه ديد دانای كل محدود به ديد سهراب روایت می‌شود. با توجه به این‌که داستان حول محور زندگی سهراب، مشکلات او و قهرمانان خیالی داستان‌هایی می‌گذرد که او خوانده است این زاویه دید انتخاب مناسبی به نظر می‌رسد اما بیان ماجراها از زبان سهراب می‌توانست لحن داستان را صمیمانه‌تر كند.

«وقت قصه من را صدا كن» را انتشارات كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان با شمارگان 15 هزار نسخه و به بهاي 2 هزار تومان منتشر كرده است.