یکشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۰ - ۱۳:۳۳
معصومي: رمان‌هاي تاريخي از واقعيت‌‌ها دور مي‌شوند

خديجه معصومي، كارشناس ارشد تاريخ جهان، درباره رمان‌هاي تاريخي مي‌گويد: اگر رمان تاريخي حاصل خيال‌پردازي نويسنده در چارچوبي رمانتيک يا تراژيک باشد و از واقعيت به دور، تنها به گيشه‌اي براي خريداران منتهي مي‌شود.-

به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، «تاريخ از کنش انسان در جهان واقعي ساخته مي‌شود و در رمان هم حضور انسان است که به آن معنا مي‌‌بخشد. رمان تاريخي بايد بر مبناي شواهدي واقعي بنيان نهاده شود و با وقايعي سر و کار داشته باشد که بتوان آن را اثبات کرد و در تاريخ و يا مکاني کاملا مشخص رويداد آن را به اثبات رساند.»

آن‌چه بازگو شد بخشي از سخنان خديجه معصومي، كارشناس ارشد تاريخ جهان بود كه به خبرنگار «ايبنا» گفت. وي در ادامه سخنانش تأكيد كرد كه تاريخ بر اساس تسلسلي از وقايع و انسان‌هايي واقعي و رمان تاريخي بر اساس همين اجزا با حاشيه‌اي غير واقعي ساخته و پرداخته مي‌شود.

وي افزود: در هنگام مطالعه تاريخ به دنبال بازيابي حقيقت خواهيم بود ولي رمان تاريخي تنها مي‌تواند شناختي نسبي را در دسترس قرار دهد. شواهد تاريخي، عناصر داستاني را براي نويسنده رمان فراهم کرده و او بر اساس آن به خلق روايت مي‌پردازد. 

پژوهشگر تاريخ ايران و جهان گفت: در اين جا بيشتر تسلسل‌هاي تاريخي با روش‌هاي گوناگون طرح‌اندازي مي‌شوند و تفسيرهاي متفاوتي را نيز از اتفاقات تاريخي فراهم آورده و به آن معناهاي گوناگون مي‌بخشند.

معصومي در ادامه سخنانش اظهار كرد: هر خوانشي از متن مي‌تواند به بازتوليد جديدي از معنا برسد و حقيقتي نو را ايجاد کند. خواننده نيز با شرکت در اين خوانش، انديشه‌ها و ديدگاه‌هاي گوناگوني را از متن بيرون مي‌کشد و آن را به نحوي در فرآيند باز توليد معنا قرار مي‌دهد.

وي به نگاه آرماني اين خوانش اشاره كرد و گفت: در آرماني‌ترين نگاه به اين خوانش مي‌توان گفت كه انديشه‌هاي پنهان شده در پس هژموني (سلطه) حاکم زمانه تاريخي از پس رمان بيرون زده و بازنگري خواهند شد. هژموني حاکمي که همواره منجر به نگاه‌هاي بدبينانه و غير واقعي به زمانه تاريخي بوده است.

كارشناس ارشد تاريخ جهان ادامه داد: گروهي از نويسندگان بر اين باورند که آن چه از زبان گفتاري و فرهنگ قومي و سنتي انسان در تاريخ وجود داشته، به گونه‌اي ناديده گرفته شده و يا به عمد از پيش تعيين شده از محتواي تاريخ خارج شده است؛ پس آن‌ها چاره کار را در آفرينش گونه‌هاي نو در رمان‌هاي تاريخي دانسته‌اند.

وي افزود: در اينجاست که ديدگاه سنجشگر و نقاد، ذهن خواننده را به سوي لذت مطلق پيگيري رمان مي‌کشاند که اين گذر ذهن نيز رو به خيال‌پردازي گراييده مي‌شود و از تاريخ واقعي به بيرون كشيده خواهد شد.

معصومي اظهار كرد: هر چند مردم را از حيث قابليت آن‌ها در پي گيري رمان مي‌توان با يکديگر مقايسه كرد و گروهي را داراي فهم و بينشي متفاوت از گروه ديگر دانست، ولي به جرات مي‌توان گفت که اکثر مردم علاقه‌مند به مطالعه کامل، دقيق و صحيح عملکرد تاريخ انسان‌هاي واقعي هستند.

وي در سخنان پاياني با توجه به ديدگاه مورخان و پژوهشگران تاريخي گفت: هدف بيشتر مورخان اين است كه اگر خيال‌پردازي‌ها از رمان‌هاي تاريخي حذف شود مي‌توان در قالب رمان‌هاي تاريخي به بازنمايي واقعيت تاريخي پرداخت و اين نگارش نياز به مطالعه و تحقيق گسترده رمان‌نويس دارد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها