دكتر محمد دريايي در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره كتاب «طب شیعه، میراث گرانبهای اسلام» اظهار کرد: اين كتاب نگاه ژرفی به سیر تطور طب در اسلام دارد، مسيري كه از آموزه‌هاي انبیا، پیامبر اسلام(ص) و ائمه(ع) سرچشمه گرفته است و دانشمندان اسلامی در طب سنتی و طب اسلامی ميراث‌دار آنند. در اين راستا مي‌توان به زکریای رازی، ابوعلی‌سینا، سید‌ اسماعیل جرجانی و عقیلی شیرازی اشاره كرد كه برخي از بزرگترين دانشمندان طب اسلامي محسوب مي‌شوند. از اين افراد و ساير دانشمندان اين عرصه، حدود 1000 اثر درباره طب شیعه به جاي مانده است.

دريايي با اشاره به كتاب «الذريعه الي تصانيف‌الشيعه» گفت: آقابزرگ تهراني در اين كتاب از ميان 54 هزار کتاب، حدود 1000 كتاب را معرفی می‌کند که مربوط به طب و تغذیه در قرآن، اسلام و دنياي شیعه‌اند. وي همچنين از دانشمندان اين حوزه که هر يك تعداد زیادی کتاب در عرصه طب اسلامي و شيعي نگاشته‌اند، نام مي‌برد؛ به عنوان مثال، به ابوعلی‌سینا اشاره مي‌كند كه در اين زمينه «قانون» (8 جلد) را نگاشته است و رازی 25 جلد كتاب در اين موضوع دارد.

متخصص علوم زيستي و گياهان دارويي ادامه داد: كتاب «طب شيعه، ميراث گرانبهاي اسلام» بيان مي‌كند که این موج مكتوبات، در میان شیعه رویکرد قوی‌تری داشته است و دانشمندان شيعه، از عنايت اسلام و به ويژه مذهب تشيع به مسايل بهداشتی، طبی و تغذیه خبر داده‌اند. 

وي با تاكيد بر اين‌كه كتاب «طب شيعه، ميراث گرانبهاي اسلام» تنها يك كتاب تاریخی در طب شيعه است و دستور‌العمل طبي ارايه نمي‌كند، اضافه كرد: اگرچه اين كتاب به زبان عمومی و همه‌فهم نوشته شده است اما در برخی موضوعات نيز مسايل تخصصي را بيان مي‌كند تا کسانی که تحصیلات جدید پزشكي دارند، درباره ماهیت و هویت طب اسلامي و ايراني آگاهي پيدا كنند. همچنين اين كتاب، منابعي را برای یافتن مسايل عملی و اجرایی طبي به خوانندگان معرفي مي‌كند.

نويسنده «طب شيعه، ميراث گرانبهاي اسلام» از ارايه و نقد نظرات دانشمندان غربی از جمله «الگود» و «ادروارد براون» در اين كتاب خبر داد و افزود: اين كتاب نشان می‌دهد که هدف این افراد، تهي جلوه دادن اسلام و شیعه از طب بوده و اين افراد درصدد بوده‌اند كه بر «طب عربی» تاكيد كنند و هرگاه كه «طب اسلامی» را به كار برده‌اند نيز به منابع اهل سنت ارجاع داده‌اند نه طب شیعه كه اين موضوع در كتاب «طب شيعه، ميراث گرانبهاي اسلام» مورد نقد قرار گرفته است. در دوران بنی‌امیه و بنی‌عباس، دانشمندان شیعه توانستند طب را از قول معصومین(ع) به دانشمندان دیگر عرب و غیر عرب و همچنین اهل تسنن منتقل كنند كه اين نكته بسيار ارزشمند و قابل تامل است.

دريايي «طب شيعه، ميراث گرانبهاي اسلام» را كتابي براي پاسخگویی به تمام شبهات وهابیت مبني بر كمرنگ بودن نقش شيعيان در طب دانست و گفت: اكنون وهابيت در همه زمينه‌ها و از جمله درباره طب شيعه، تبليغات منفي گسترده‌اي را دنبال مي‌كند و اين كتاب پاسخ محكمي به آن‌هاست. آنان مي‌خواهند آثار شيعه را در اين عرصه ناچیز شمرده و تحقیر كنند، در حالی که این کتاب، ثابت مي‌كند که اهل سنت نيز تحت تاثیر حرکت طبی تشيع بوده‌اند.

وي ادامه داد: چنان‌كه در مقدمه نيز اشاره شده، اين كتاب مورد تاييد بزرگان علم طب و همگام با نظرات بسیاری از دانشمندانی است که در طب و زمینه‌هاي تاریخی و فقهي آن کار کرده‌اند.

اين نويسنده با اشاره به استفاده كتاب «طب شيعه ميراث گرانبهاي اسلام» از بيش از 80 منبع فارسي، انگليسي و عربي افزود: براي نگارش اين اثر، علاوه بر منابع اصلي طب شيعه، برخي نسخه‌هاي خطي تعدادي از كتاب‌ها را در کتابخانه‌های ملی، كتابخانه آستان قدس رضوی، كتابخانه مجلس شورای اسلامی و كتابخانه ملک را بررسي كرده‌ام.