به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اين اثر كه در بردارنده رهنمودهايي اخلاقي و ديني است، شيوه زندگي دين‌مدارانه را در بستر حيات اين جهاني تضمين مي‌كند.
بر اساس مطالب كتاب، شيخ عبدالله فرزند شيخ محمدحسن فرزند شيخ عبدالله فرزند مولا محمدباقربن علي‌اكبر فرزند رضا مامقاني نجفي غروي است. آنان كه در مقام شناساندن وي برآمده‌اند، چنين گفته‌‌اند كه وي عالمي عامل، فقيهي جامع، اديبي كامل، محدثي اصولي و رجالي به‌نام بود.
علامه مامقاني، پيشوا و مرجع بسياري از شيعيان در زمان خود بود و بر بسياري از همگنان و هم‌عصران خود برتري و برجستگي داشت و با اين‌كه هنوز سال‌هاي جواني به سر نيامده و در كوتاهه عمر خود بود، از مراجع تقليد و صاحب فتوا به شمار مي‌رفت. زادروز وي در نيمروز پانزدهم ربيع الاول سال 1290هجري قمري در شهر مقدس نجف اشرف بوده است.
شيخ عبدالله، نخستين كسي بود كه از اين خاندان به آستان مقدس مهاجرت كرد و در كربلا مقيم شد و آنچه از مال و منال، به ارث برده بود، براي كسب دانش به كار گرفت و در اثر كوششي كه در دانش پژوهشي به خرج داد، به مراتب علمي والايي دست يافت و جايگاه شايسته‌اي در ميان فرهيختگان و عالمان پيدا كرد و از آن پس، در ايوان حرم شريف حسيني، نماز جماعت برپا داشت و گروه‌هايي از شهروندان، از آن ديار و ديگر شهر‌ها به تقليد از وي روآور شدند.
علامه مامقاني در اين اثر كه نگاهي به اصول دين نيز دارد، درباره معجزه بودن قرآن مي‌نويسد: «در بيان چگونگي معجزه بودن قرآن شريف نيز بايد گفت كه پيامبر (ص)، زبان‌دانان عرب و آگاهان به دقايق و نكات فصاحت و بلاغت را مخير فرمود كه همانند قرآن، سوره‌اي بياورند يا به پيامبري او، اذعان نمايند و يا اين كه با آنان به جنگ پرداخته، آنها را كشته و اموال‌شان را به غنيمت برد و خانواده‌شان را به اسارت گيرد. چنانچه از آوردن نظير آن، ناتوان نمي‌بودند، از ارايه نمونه‌اي از آن، كوتاهي ننموده و اموال و خانمان خود را از بند سرسپردگي و بندگي و اتلاف و اسراف، رهايي مي‌بخشيدند.
بنابراين، فرمان‌برداري وسرسپردگي گروهي و جنگيدن و كشتار و چپاولگري و اسارت‌پذيري گروه ديگر، بيانگر ناتواني آنان در همانند آوري برابر قرآن است.
اين توهم نيز كه در كلام، معجزه‌اي تحقق‌پذير نيست، اشتباهي است آشكار، زيرا معجزه آن است كه به ضرورت خارق‌العاده بودنش، از توانايي بشر بيرون باشد، و اين خود، پيوسته؛ بستگي ويژه به واجب‌الوجود را مي‌رساند. مدار و اساس معجزه بودن هر چيز، اقرار و اعتراف خبرگان به خارق‌العاده بودن آن است، همانند اعتراف ساحران به عجز از آوردن نظري براي عصاي حضرت موسي(ع).
بنابراين اگر خبرگان متبحر در كلام؛ آنان كه در پرداخت تركيب‌هاي كلامي شيوا و ظريف و نگارش متن‌هاي روان و استوار كه در بردارنده حلاوت لفظ و لطافت معني باشد توانايند؛ چنانچه با گفتار خويش به ناتواني خود از ارايه سوره‌اي همانند سوره‌هاي قرآن، اقرار و خود را از بار تكليف‌هايي كه در قرآن آمده، آسوده نموده و از آن پس، معلقات سبع[هفت- شعر- آويخته] را از ديواره خانه كعبه بر كنند؛ معجزه بودن آن بر امت، اثبات مي‌گردد و اين برهان روشن در اين مورد، ما را بس باشد.»
كتاب حاضر در پنج فصل علاوه بر اصول دين، راه‌هاي سعادتمندي در دنيا و آخرت را براي موحدان تشريح مي‌كند.
چاپ نخست «مرآة الرشاد، آيين راست‌پويي» با شمارگان 3000 نسخه، 383 صفحه و به بهاي 70000 ريال راهي بازار نشر شد.
یکشنبه ۴ دی ۱۳۹۰ - ۱۴:۰۰
نظر شما