به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،نشست رونمایی از کتاب «ردیف موسیقی ایرانی برای عود»، اثر منصور نریمان، عصر دیروز، یکشنبه ۲۹ آبان، با همکاری دانشگاه هنر و انتشارات سوره مهر در تالار فارابی دانشگاه هنر برگزار شد. 

در ابتدای این نشست نمآهنگی از موسیقی و تصاویر منصور نریمان از گذشته تا حال پخش شد.

رضا مهدوی، مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری كه نخستین سخنران این مراسم بود عنوان كرد: موسیقی به صورت مجرد هیچگاه مبتذل نبوده و موسیقی ایرانی از والا‌ترین هنرهاست. در طول این سی‌‌سال بار‌ها در استادیوم صدهزارنفری شاهد ابتذال و فحاشی بوده‌ایم اما هیچگاه در تالارهای کنسرت موسیقی، حتی موسیقی پاپ، شاهد چنین اتفاقاتی نبوده‌ایم.
 
وی افزود: ما در مقام مدیران فرهنگی و هنری وظیفه داریم هرچه بیشتر شرایط را برای استادان بزرگ موسیقی ایران چون منصور نریمان فراهم کنیم تا آثارشان را ارایه کنند. 

وی پس از تجلیل از جایگاه هنری منصور نریمان، تاکید کرد: برای حوزه هنری به‌عنوان یک نهاد اسلامی جدا از بعد هنری شخصیت منصور نریمان، شخصیت اخلاقی او نیز، مدنظر ماست و منصور نریمان را یک شخصیت اخلاقی برجسته می‌دانیم و انتشار آثار او را ترویج اسلام می‌دانیم چنان‌که اسلام همواره بر اخلاق تاکید دارد. 

مهدوی با ابراز تاسف از تاخیر ۱۳ ساله در انتشار کتاب «ردیف موسیقی ایرانی برای عود» و برخی «کژاندیشی‌ها» که به گفته او موجب این تاخیر شده‌اند از این‌که این کتاب در انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده ابراز رضایت و خوشحالی کرد.
 
وي در پایان سخنانش از دانشگاه هنر تشکر کرد و گفت: می‌توانستیم این مراسم را در یکی از تالارهای حوزه هنری برگزار کنیم اما برگزاری این نشست در دانشگاه هنر تاکیدی بر جایگاه آکادمیک منصور نریمان است.

پس از سخنان مهدوی فیلم کوتاهی درباره زندگی و کار نریمان پخش شد که در آن به جز خود نریمان افرادی چون علی پژوهشگر و نگار بوبان که از شاگردان نریمان و همکاران وی در تهیه کتاب «ردیف موسیقی ایرانی برای عود» بودند صحبت‌هایی درباره‌ شخصیت منصور نریمان داشتند و اشاره‌ای هم به اهمیت این کتاب کردند. مهم‌ترین گفته منصور نریمان در فیلم این بود که نواختن عود را از هیچ استادی نیاموخته و براساس آنچه از نوازندگی تار و سه‌تار می‌دانسته نواختن این ساز را آغاز کرده و به‌مرور به سبکی شخصی در نواختن عود رسیده است.

سخنران بعدی این مراسم علیرضا میرعلی‌نقی پژوهشگر موسیقی بود که از خاطراتش با منصور نریمان در اجرای زنده رادیویی گفت و او نیز بر صفات اخلاقی منصور نریمان تاکید کرد.

نوه‌ نریمان فرد بعدی بود که روی صحنه آمد و قطعه‌ای احساسی را که در وصف پدربزرگش نوشته بود روی صحنه خواند و با تشویق شدید حضار مواجه شد.

سپس سید محمد میرزمانی مدیرکل دفتر موسیقی حوزه هنری روی صحنه آمد. ميرزمانی هم با بیان اینکه نریمان جزو چند استاد بسیار برجسته موسیقی ایرانی است درباره ویژگی‌های اخلاقی منصور نریمان سخن گفت.

در مراسمی که با عنوان رونمایی از کتاب «ردیف موسیقی ایرانی برای عود» برگزار می‌شد، کسی چندان سخنی از خود کتاب نمی‌گفت و حتی صحبت‌ها آنچنان پیرامون موسیقی هم نمی‌گشت، بلکه همه در حال تعریف از اخلاق منصور نریمان بودند و حسرت اخلاق‌های از دست رفته را می‌خوردند و بر لزوم احیای جایگاه استاد و شاگردی تاکید می‌کردند.

بالاخره نوبت به خود منصور نریمان رسید که در میان تشویق حاضران روی صحنه بیاید. نریمان برخلاف مجری مراسم و دیگر سخنرانان خیلی ساده، صمیمی و کوتاه سخن گفت. وی از شاگردانش، علی پژوهشگر، نگار بوبان، شایاندخت عابدینی‌منش و یعقوب نوروزی که در تهیه کتاب با او همکاری داشته‌اند و از رضا مهدوی مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری که پس از تاخیر ۱۳ ساله امکان چاپ این کتاب را فراهم آورده است، قدردانی کرد.

عمده سخنان نریمان نقل خاطره‌ای از دوست و همکار چندین‌ساله‌اش فریدون حافظی، نوازنده تار، بود که باوجود کسالت در این مراسم حضور پیدا کرده بود. نریمان از سال‌های نوجوانی‌اش در مشهد گفت که صدای ساز فریدون حافظی را از رادیو می‌شنیده و آرزو داشته روزی او را از نزدیک ببیند. چندسال بعد این فرصت دست می‌دهد و در خانه یکی از دوستان بالاخره حافظی را از نزدیک می‌بیند. 

نریمان حافظی را شخصی توصیف کرد که «نظافت» ویژه‌ای در نگهداری ساز و نواختن آن دارد. او به توصیف ساز منحصربه‌فرد حافظی پرداخت که نقشه‌ ایران در بالای پنجه این ساز حک شده بوده. او در ‌‌نهایت به شوخی خطاب به فریدون حافظی گفت «بعدش را نمی‌دانم، اما امیدوارم تا من هستم تو هم باشی!» که با خنده و تشویق حاضران همراه شد. 

نریمان گفت تمام نوازندگان امروز عود شاگردان مستقیم و غیر مستقیم او هستند و از حسین بهروزی‌نیا (که او هم در این مراسم حضور داشت) و محمد فیروزی به عنوان نخستین شاگرد مستقیمش نام برد که هنگامی که تدریس ساز عود را در هنرستان موسیقی آغاز کرده بهروزی‌نیا اولین کسی بوده که ساز تخصصی‌اش را به عود تغییر داده و سر کلاس استاد نریمان نشسته است. 

او تاکید کرد اگر قرار است در رابطه استاد و شاگردی دستاوردی باشد می‌باید استاد همچون یک پدر عاشق شاگردان خود باشد وگرنه از این رابطه هیچ حاصل نمی‌شود. نریمان گفت: این شاگردان امروز خود استاداني برجسته‌اند و من فکر می‌کنم اگر چیزی قرار است پس از من از من بماند همین شاگردان هستند.

پس از سخنان نریمان، فریدون حافظی که تحت تاثیر حرف‌های نریمان قرار گرفته بود، خارج از برنامه‌ مراسم روی صحنه رفت و خیلی کوتاه درباره منصور نریمان سخن گفت. حافظی بعد از تاکید بر دوستی دیرپای میان خودش و نریمان، وی را کسی توصیف کرد که «تک» است. 

او گفت: در سازهای دیگر، استادان مختلفی وجود دارند اما در عود استاد مسلم منصور نریمان است و پس از انتشار این کتاب، هرکس بخواهد به ردیف عود رجوع کند باید سراغ همین ردیف برود که منصور نریمان نوشته. 

حافظی افزود: ساز عود سیم‌های ضخیمی دارد، ‌ به‌طوری‌که پس از نواختن عود دیگر به‌راحتی نمی‌توانستم تار بنوازم. تارهای ضخیم ساز عود پنجه‌هایی چون پنجه منصور نریمان می‌طلبد. 

حافظی در پایان سخنانش گفت: ساز تارش را که نقشه ایران بر آن حک شده بوده چندسال پیش به منصور نریمان هدیه کرده‌ام.

بعد از سخنان حافظی گروه موسیقی «نریمان» به‌سرپرستی علی پژوهشگر قطعه‌های از منصور نریمان و خود گروه را اجرا کردند.

پایان‌بخش این مراسم اهدای هدیه‌ای از طرف محمد میرزمانی و دفتر موسیقی ارشاد به نریمان بود. این هدیه را فریدون حافظی به نریمان اهدا کرد. سپس مجری مراسم از تمام شاگردان نریمان خواست که به روی صحنه بیایند و با او عکس یادگاری بگیرند. شاگردانی که وقتی روی صحنه رفتند تمام عرض صحنه را پر کرده بودند؛ شاگردانی از چندنسل پیاپی، از حسین بهروزی‌نیا که امروز خود یکی از استادان برجسته ساز عود است تا جوانان بیست‌و‌چندساله. 

پیش از پایان گرفتن برنامه، از حسین بهروزی‌نیا هم که به تازگی به ایران برگشته بود دعوت شد تا به صورت خارج از برنامه خیلی کوتاه درباره منصور نریمان صحبت کند. بهروزی‌نیا گفت منصور نریمان مسیر زندگی او را تغییر داده و او خود را مدیون استاد نریمان می‌داند. او همچنین از شاگردان امروزی نریمان که در غیاب خود هم‌نسلانش استاد را تنها نگذاشته‌اند تشکر کرد.