خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، حبيب‌الله نيك‌نژاد، روزنامه‌نگار و مترجم: گرچه كتاب را بايد بهترين يار و ياور خود توصيف كرد، ولي بايد اعتراف كرد كه ما بيشتر از آنكه عادت به فرهنگ كتابخواني داشته باشيم، عادت به شنيدن داريم و به تعبيري بايد گفت كه اصلي‌ترين مسأله ما در بحث كتابخواني فرهنگ آن است. ملت ما بيشتر ترجيح مي‌دهند تا سرانجام و پايان داستان و كتابي را بشنوند تا اينكه آن را بخوانند.
از جمله ديگر دلايل روي نياوردن به فرهنگ كتابخواني گراني اين كالاي فرهنگي است. البته صدا و سيما هم براي تشويق مردم بايد كتاب‌هاي درخور را به آنها معرفي كند.
از ديگر مسائلي كه به آن مي‌شود اشاره كرد، اينكه در كمتر دبستان يا دبيرستاني يك كتابخانه بزرگ و كامل وجود دارد و اين در شرايطي است كه فرزندان ما در زمان تحصيل در دبستان و دبيرستان مي‌توانند با كتاب انس بگيرند. ولي متأسفانه ما كتاب‌هاي تحصيلي را آنقدر براي آنان حائز اهميت كرده‌ايم كه دانش‌آموزان فقط به فكر خواندن كتاب‌هاي درسي و اخذ نمرات قبولي از درس‌هاي مربوط هستند.
گرچه از آغاز نوشتن اولين كتاب‌ها هزاران سال مي‌گذرد، ولي ما طي اين سال‌ها هنوز نتوانسته‌ايم فرهنگ كتابخواني را در ذهن هم‌وطنان خود نهادينه كنيم و اكنون چاره‌اي نداريم جز اينكه سراغ ريشه‌يابي اين مسأله رفته و جلوي ضرر را بگيريم. زيرا با وجود اين همه برنامه‌هاي متنوع همچون برپايي نمايشگاه بين‌المللي كتاب و برگزاري مراسم نمادين چون هفته كتاب هنوز هم آمار خوانندگان كتاب در كشورمان راضي‌كننده نيست. چرا كه بسياري از علاقه‌مندان به كتاب و كتابخواني با ديدن قيمت‌هاي پشت جلد كتاب به آرامي قيد خريد آن را مي‌زنند و از كتاب‌فروشي خارجي مي‌شوند. اين مهم در شرايطي است كه برخي از كتاب‌فروشي‌ها هم به دليل سود اندك اين حرفه به شغل‌هاي ديگري روي آورده‌اند. خلاصه كلام اين كه تا زماني كه در يك خانواده كتاب و فرهنگ كتابخواني نهادينه نشود و پدران و مادران اين عادت پسنديده را به فرزندان خود منتقل نكنند نمي‌توان انتظار داشت كه جامعه ما رو به كتاب و كتابخواني بياورد.
پنجشنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۰ - ۰۸:۰۰
نظر شما