به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، در اين رمان نيز مانند «پرسه زير درختان تاغ»، نخستین رمان چنگيزي، دغدغه‌هاي انسان‌های اهل كوير و رنج و اميد و پريشاني‌هاي خاص ساکنان اين مناطق از نگاه نويسنده طرح شده است.
از اين منظر مي‌توان به زاويه ديد متفاوت نويسنده در نگارش داستان نظر داشت؛ نگاهي كه كمتر در ميان داستان‌نويسان هم نسل او ديده مي‌شود.
همچنين در لابه‌لاي موضوعات داستاني اين رمان، گاهي ذهنياتي فلسفي نيز در توصيف جغرافياي داستاني او احساس مي شود، ذهنياتي كه در آن‌ها از توصيفات مرسوم اين روزهاي فضاهاي شهري و مشغله‌هاي بعضا نخ‌نما شده انسان‌هاي شهرنشين كه در اغلب آثار داستاني چند سال اخير تكرار مي‌شوند، كمتر اثري مي‌بينيم.
در رمان «پنجاه درجه بالاي صفر» ديالوگ‌ها نقشي موثر در توصيف فضاي داستاني ايفا كرده‌اند و زاويه روايت سوم شخص است.
بخشي از متن داستان اين كتاب مي‌خوانيم: «علي ستوده گفت: اين‌هايي كه مي‌گي كجان؟ رفقاتو مي‌گم. ابرام گفت: مي‌ريم سر وقتشون. بيشتر تو يه گاراژ دوروبر خونه ما پلاسن. خانه ابرام همان نزديك‌ها توي كوهپايه بود؛ محله‌اي قديمي و تو سري خورده با كوچه‌هاي خاكي و خانه‌هايي كه درهايشان هميشه چهارتاق باز بود. درها تقريبا همگي اخرايي رنگ و آجرهاي ديوار خانه‌ها خام بدرنگ. خانه‌هايي كه معلوم بود هرتكي پرتكي و هر دم‌بيل سر هم كرده‌اند...»
«پنجاه درجه بالاي صفر» پاييز امسال (1390)، به شمارگان هزار و 500 نسخه از سوي نشر چشمه به چاپ رسيده است. اين كتاب 210 صفحه و قيمت آن پنج هزار تومان است.
«پرسه زير درختان تاغ»، نام نخستين رمان چنگيزي است كه سال 1388 از سوي نشر ثالث راهي بازار كتاب شد.
چهارشنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۰ - ۰۹:۳۵
نظر شما