به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، كتاب حاضر در 33 فصل از سرزمين اعراب قبل از اسلام تا پايان عمر شريف حضرت رسول اكرم(ص) سخن مي‌گويد. در فصل نخست، تاريخ اعراب و سرزمين‌شان بررسي شده‌اند.
شبه جزيره عربستان
سرزميني كه به نام «جزيرةالعرب» شناخته شده، مكاني است در ميان آسيا و آفريقا و اروپا. در اين شبه جزيره، پيامبراني از دوران پيشين ظهور كرده‌اند كه از جمله آنان پيامبر گرامي اسلام(ص) بود. اين سرزمين را از هر طرف آب فرا گرفته و حدود آن از جنوب به اقيانوس هند و از مغرب به درياي سرخ و درياي مديترانه و از مشرق به خليج‌فارس و دو رودخانه دجله و فرات محدود مي‌شود. مساحت اين شبه جزيره در حدود سه ميليون كيلومتر مربع است كه يك سوم آن را بيابان‌هاي خشك و ريگزار پوشانده و صحراي بزرگ آن معروف به «دهنا»ست.
حجاز
سرزمين اصلي اعراب به ولايات عديده‌اي تقسيم مي‌شود. از جمله آنها حجاز به شمار مي‌آيد كه بيت‌الله الحرام نيز در آن واقع شده است. اين سرزمين از زمان‌هاي قديم مورد احترام و نام آن در تورات، كتاب مقدس يهود به نام (پاران) برده شده است. شهرهاي مهم اين سرزمين، مكه، مدينه و طائف‌اند. حجاز در طول درياي سرخ امتداد دارد و «جده» و «ينبع» دو مرز مهم آبي‌اند كه هر سال به ويژه در ماه ذيحجه گروه‌هاي زيادي از حجاج از اين طريق براي انجام اعمال حج وارد اين سرزمين مي‌شوند. حجاز از مشرق به «نجد» و از جنوب به «عسير» محدود مي‌شود.
ويليام موير در كتاب «حياة محمد» كعبه را قديمي‌ترين خانه شمرده و نوشته است: «شكي نيست كه بيت عتيق (خانه كعبه) ارزش تاريخي بزرگي دارد.»
داريوش سيكولوس، نيم قرن قبل از ميلاد مسيح نوشته است كه «از سرزمين‌هاي عربي آنچه بر درياي سرخ مشرف و نزديك باشد، اعراب آن را بزرگ مي‌دارند كه منظور كعبه است كه در شهر مكه واقع شده، زيرا ما خانه ديگري را كه به اندازه خانه كعبه نزد عرب محترم باشد، نمي‌شناسيم.»
مدينه
اين شهر پيش از هجرت پيامبر اسلام(ص) به نام «يثرب» ناميده مي‌شد. پس از هجرت حضرت رسول(ص) آن را مدينةالنبي(شهر پيامبر) و بعد به مدينه مشهور شد.
اصل عرب
بر اساس تفحص و تحقيق تاريخي، قوم عاد و ثمود ريشه‌دارترين اقوام عرب بوده‌اند و در قرآن نيز اين موضوع ذكر شده است. اين قبيله‌هاي ريشه‌دار به عرب بائده (از بين رفته) معروف شده‌اند تا اين كه امت نوح از بين رفت و قوم عاد پيدا شد. تسلط و عمران اين شهر توسط قوم عاد به سرزمين‌هاي گسترده‌تر و دورتر كشانده شد. اسناد تاريخي دلالت بر تسلط اين قوم بر سرزمين‌هاي عربي و مصر دارد. وقتي قدرت قوم عاد از بين رفت، قوم ثمود ظهور كرد و نيرومند شد و كارش بالا گرفت و بعد از آنها، قحطانيان از يمن كه وطن اصلي آنها بود، آمدند. در زمان حكومتشان قدرت و نفوذشان گسترش يافت و از سلسله‌هاي آنها دو قبيله اوس و خزرج بودند. اين قبيله‌ها را در تاريخ به نام عرب عاربه (يا عرب خالص) نام نهاده‌اند.
اسماعيل(ع) و سلسله‌هاي او
بعد از اين قبيله‌ها، اسماعيل(ع) پيدا شد كه سلسله او را به نام عرب «مستعربه» مي‌گويند. خداوند به حضرت ابراهيم(ع) دستور داد كه اسماعيل(ع) و مادرش هاجر را در جايي كه خانه كعبه است، ساكن كند. روايت قرآن دليل بر سكونت هاجر و فرزندش اسماعيل(ع) در كنار خانه كعبه براي حرمت خانه كعبه بود، زيرا خانه كعبه در حال خراب شدن بود و حضرت ابراهيم با فرزندش اسماعيل(عليهم‌السلام) آن را مرمت كردند.
«و اذ يرفع ابراهيم القواعد من البيت و اسماعيل...؛ آنگاه كه ابراهيم با فرزندش اسماعيل پايه‌هاي كعبه را برپا مي‌داشتند(بقره، آيه 127)» و هنگامي كه تعمير كعبه تمام شد، حضرت ابراهيم(ع) از خداوند درخواست كرد: «ربنا وابعث فيهم رسولا منهم...؛ پروردگارا! پيامبري از ميان آنان و براي آنان برانگيز(بقره، آيه 129)». اين درخواست مورد قبول خداوند قرار گرفت و در وجود شخص پيامبر اسلام(ص) مسلم شد. نسل حضرت اسماعيل(ع) زياد شد و شاخه‌ها و قبيله‌هايي به وجود آمد كه يكي از آن قبايل، قبيله قريش بود كه نسب آنها به نضربن كنانه مي‌رسد. پيامبر اكرم(ص) از قبيله بني‌هاشم يكي از قبايل قريش بود.
نسب پيامبر اسلام(ص)
حضرت اسماعيل(ع) فرزند بزرگ حضرت ابراهيم(ع) بود و در تورات آمده كه پس از او 12 فرزند خواهد آمد و از ميان آنان، «كادار» يا «قيدار» كه نسل او تمام سرزمين عربستان را خواهد پوشاند، ولي اين بديهي است كه عرب از نسب قيدار است. چنان كه در تورات ذكر شده و اين امري ثابت است كه عدنان كه نسب پيامبر(ص) به او مي‌رسد، چهلمين فرزندزاده اسماعيل(ع) بود و نهمين نواده عدنان، نضربن كنانه كه موسس قبيله قريش بوده است و اگر گام‌هايي در جهت شناخت نسب پيامبر اسلام(ص) برداشته شود، به قصي كه نگهداري خانه كعبه با او بوده، مي‌رسند كه داراي شرافت بالايي در دوره جاهليت داشت.
«قصي» جد عبدالمطلب كه جد پيامبر گرامي اسلام(ص) است، پس پيامبر(ص) از بزرگترين دودمان‌ها و نژادي شريف دارد. نسب پيامبر اكرم(ص) به طور خلاصه به اين شرح است: محمدبن عبدالله‌بن عبدالمطلب‌بن هاشم‌بن عبدمناف‌بن قصي‌بن كلاب‌بن مره‌بن كعب‌بن لوي‌بن غالب‌بن فهربن مالك‌بن مضربن كنانه‌بن خزيمه‌بن مدركه‌بن الياس‌بن مضربن نزاربن معدبن عدنان.
نسب مادر پيامبر(ص)
مادر رسول گرامي اسلام(ص) از قبيله «بني‌نجار» بود. عبدالمطلب 10 فرزند از خود به جا گذاشت كه نام برخي از آنها عبارتند از: ابولهب كه پرچم عداوت و دشمني با پيامبر(ص) را بر دوش داشت، فرزند ديگر او ابوطالب(ع) كه پيامبر(ص) را در كودكي كفالت كرد و ديگري حمزه(ع). اين فرد نخستين كسي است كه بعد از حضرت خديجه(س) همسرگرامي رسول اكرم(ص) و همچنين حضرت علي(ع) به پيامبر ايمان آورد و مسلمان شد و در نبرد احد به شهادت رسيد. ديگري عباس كه تا مدتي دور از مسلمانان بود، اما سپس دوستي و توجه خود را نسبت به پيامبر(ص) اثبات كرد و فرزند ديگر، عبدالله(ع) پدر گرامي پيامبر اسلام(ص) بود. عبدالله(ع) با آمنه(س) دختر وهب‌بن عبدمناف از قبيله «زهره» ازدواج كرد. در زماني كه فساد و تباهي سرزمين حجار را پركرده بود، هر دو داراي اخلاق پاك و نجيب بودند.
تولد پيامبر(ص)
عبدالله(ع) پدر گرامي پيامبر اسلام(ص) پس از ازدواج به منظور تجارت به سوريه رفت و در برگشت از آنجا، بيمار شد و اين بيماري به او مهلت نداد و در «ابوا» نزديك مدينه فوت كرد. پيامبر(ص) بعد از فوت پدر به دنيا آمد. بيشتر مورخين تولد او را روز دوشنبه هفدهم ربيع‌الاول گفته‌اند، ولي برخي گفته‌اند كه در نهم ماه ربيع‌الاول برابر بيستم ماه آوريل سال 571 ميلادي متولد شد. پيش از تولد محمد(ص)، در خواب به مادرش مژده تولد او داده شده بود كه اين از گفتار پيامبر(ص) فهميده مي‌شود.
جدش (عبدالمطلب) او را محمد(ص) نامگذاري كرد. ولي مادرش او را احمد(ص) ناميد. قرآن كريم هر دو نام او را ذكر كرده: «... و مبشرا برسول ياتي من بعدي اسمه احمد...(صف، آيه 7)» و نيز آمده است: «و ما محمد الا رسول قد خلت من قبله الرسل...(آل‌عمران، آيه 139).»
از افراد مورد اطمينان پيامبر(ص) نقل شده كه فرمود: «انني محمد بقدر ما انا احمد؛ من به همان اندازه كه محمد هستم، احمد هم هستم.» در قصيده‌هايي كه در وصف او سروده شده، هر دو نام برده شده‌اند.
اين اثر همچنين به سرگذشت پيامبر بزرگوار اسلام(ص) از بدو تولد تا آخرين روزهاي عمر شريفش اشاره و آنها را نقد و بررسي مي‌كند.
چاپ نخست كتاب «محمد رسول‌الله(ص)» با شمارگان 1000 نسخه، 200 صفحه و بهاي 30000 ريال راهي بازار نشر شده است.
سه‌شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۰ - ۱۰:۳۰
نظر شما