شنبه ۲ مهر ۱۳۹۰ - ۰۸:۰۰
خردمند عيب‏پوش است

امروز سالروز شهادت حضرت امام جعفر صادق (ع) است. در دوره امامت ايشان مسلمانان بیش از پیش به علم و دانش روی آوردند و آن حضرت توانستند علوم و معارف اهل‌بیت‏(ع) را بیان و در همه‏ جا منتشر کنند._

خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) ـ امروز سالروز شهادت حضرت امام جعفر صادق (ع) است. در دوره امامت ايشان مسلمانان بیش از پیش به علم و دانش روی آوردند و آن حضرت توانستند علوم و معارف اهل‌بیت‏(ع) را بیان و در همه‏ جا منتشر کنند. 

به مناسبت بيست و پنجم شوال، سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع) سخناني از ايشان را بخوانيم و در توجه و عمل به آن‌ها بكوشيم.
  
امام جعفر صادق(ع) فرموده‌اند: هر كس كه (كردار نيك) دو روزش برابر باشد مغبون گشته است و كسى كه پايان دو روزش بهترين لحظات آن دو روزش باشد همه آرزوى او را كشند و بر او رشك برند. 

شخصي كه آخر دو روزش بدترين اوقات آن دو روز باشد، از نيكى و رحمت خدا دور شده است و آن كس كه بهتر شدنى در خود نبيند، پس او رو به كاهش نهاده، و كسى كه رو به كاهش باشد، مرگ برايش از زندگانى بهتر است.* 

كسى كه تعقل نكند، رستگار نگردد و كسى كه نداند، نمی‌تواند تعقل و فكر نماید و كسى كه بداند، گرامی مى‏شود و كسى كه بردباری كند، پيروز شود. 

دانش،سپر بدبختى است و راستى عزت است و نادانى ذلت. دانایی، بزرگوارى و سخاوت، كاميابى و خوش خلقى، عامل دوست‌یابی است و كسى كه به اوضاع زمانش آگاه باشد شبهات بر او هجوم نيارد. 

دورانديشى گمان های بد را از بین می‌برد و بين انسان و رسیدن به حكمت نعمت وجود عالم است و نادان در اين ميان بدبخت است. خدا دوست كسى است كه او را شناخت و دشمن آن كه خودسرانه خويش را در زحمت شناسايي‌اش انداخت و خردمند عيب‏پوش است و نادان بدسرشت است و اگر خواهى بزرگوار شوى پس نرم خو باش و اگر خواهى خوار شوى درشتى كن. 

و هر آن كس كه سرشتش نیك باشد نرم دل است و كسی كه طینتش زشت باشد، نیرنگ او زننده است و كسى كه كوتاهى كند، به پرتگاه افتد و كسى كه به خاطر آنچه نمی‌داند از سرانجام كار هراسان باشد سالم ماند.*
------------------------------------------------------------------------------
*معاني‏الأخبار ، شیخ صدوق ص342 ؛ امالي‏ صدوق ، شیخ صدوق ص 668 ؛ إرشادالقلوب ،حسن بن ابى الحسن ديلمى‏ ج 1 ص 87؛ بحارالأنوار ، علامه مجلسی ج 68 ص 173.
**الكافی،ثقه السلام كلینی ج1ص26 ؛ تحف العقول ،حسن بن شعبه حرانی،ص 356 ؛ بحارالانوار ، مجلسی ،ج68ص307.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها